เรื่องยาวนะเนี่ย...ขอนั่งเทียนก็แล้วกัน
เริ่มแรกต๊อกแต๊กก็ต้อง 40 ช.ม.บินก่อน (ไม่รวม ช.ม.ภาคพื้น)
แล้วตรวจสอบภาคอากาศ ก็จะได้ใบอนุญาตแรกคือ...PPL
ศักดิ์และสิทธิ...สามารถบินเครื่องบินเล็กได้ มี ผดส.ได้

จากนั้น...ก็บินหาประสบการณ์ไปเรื่อยๆ ทั้ง บ.เครื่องยนต์เดียวและสอง
บินทั้งเดี่ยว บินทั้งคู่...ทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน...
ทั้ง visual ทั้ง instrument … และ สุดท้าย บินเดินทาง
จนประมาณ 250 ชั่วโมง ++ ก็สอบวิชาภาคพื้นและภาคอากาศ
ทั้งหมดนี้...จะอยู่กับโรงเรียนการบินทั้งหมด ใช้เวลาประมาณ 1 ปี
จบมา...ได้ใบอนุญาต CPL หรือ “พานิชย์ตรี"
ศักดิ์และสิทธิ...สามารถบินเครื่องบินขนาดใหญ่ได้ มี ผดส.ได้
เอาละ…ที่นี้ก็เอาไปสมัครงานกันได้แล้วครับ (ถ้ายังไม่ได้งานนะ)

ที่นี้...ก็เป็นเรื่องของการทำชั่วโมงบินเพิ่ม
ไม่ว่าจะไปบินกับใคร บริษัทอะไรก็ตามแต่
ก็แล้วแต่คุณสมบัติ และความต้องการของบริษัทนั้นๆ
ช่วงนี้อาจใช้เวลาอีกตั้งแต่ 1 ถึง 2 ปี..กว่าจะได้เป็น “นักบิน” อย่างเต็มตัว

ชั่วโมงบินเป็นสิ่งสำคัญ...ต้องสะสมครับ
พอชั่วโมงได้ตามเกณฑ์ น่าจะ 1xxx กว่านะ
จำไม่ได้แล้วว่าเท่าไรแน่นอน...ใครจำได้บอกด้วยครับ ของผมมันนานจนลืมไปแล้ว หุหุ
ก็ไปสมัครสอบ ATPL หรือที่เราเรียกันแบบไทยๆ ว่า “พานิชย์เอก”
มีวิชาภาคพื้นหลายวิชา (6 หรือ 7 วิชาเนี่ย...จำไม่ได้อีกแร่ะ)
ต้องผ่านทั้งหมดก่อนถึงจะมีสิทธิสอบภาคอากาศ ให้โอกาสสอบสะสมได้ 3 ครั้ง
ถ้า 3 ครั้งแล้วยังได้ไม่ครบ....โน้นแน่ะ...นับ 1 ใหม่เลย

ภาคอากาศ...จะมี checker หรือผู้ตรวจสอบจาก ข.อ.ไป follow flight ด้วย
จะมาคอยตรวจสอบความรู้ และการทำงานจริงๆ ในเหตุการณ์จริง...
ถ้าหากผ่าน...ถึงจะได้ ATPL ไปครอบครองครับ...
ศักดิ์และสิทธิคือ...สามารถเป็น PiC หรือ Pilot in Command ได้

แต่…จะได้เป็นกัปตันหรือเปล่า
ก็ขึ้นอยู่กับนโยบายของแต่และบริษัท แต่ละสายการบินแล้วละครับ
ขั้นตอนการตรวจสอบ และฝึกนั้นยังอีกยาวไกลลลลล.....