ต้องอยู่เฉยๆไม่มีอะไรทำ5เดือนเพราะงานที่ทำอยู่เค้าไม่ให้คนท้องทำงานนี่เพิ่งผ่านมา2เดือนจิตตกมาก ณ เวลานี้บอกตรงอยู่คนเดียวมันน่ากลัว

คิดฟุ้งซ่าน สวดมนต์ก็แล้ว ดูหนัง เล่นเน็ต ก็แล้ว ทำทุกๆอย่างไม่ให้คิดเยอะทำไมเป็นแบบนี้หว่า ถ้าไม่ท้องไม่เป็นเลยน่ะมีความสุขกับการอยู่คนเดียวเล่นเนตไปวันๆแต่นี่อะไร😥

สงสานลูกเวลามันอยู่คนเดียวน้ำตาก็ไหลร้องไห้คนเดียว จะรบกวนสามีมากก็ไม่ได้เค้าต้องทำงาน ไหนจะต้องดูแลทุกๆอย่างเค้าทำให้หมด แต่สามีทำงานเวลา9โมงเช้ากลับถึงบ้าน

สี่ทุ่มกว่ามันเหงาสงสานสามีมากๆค่ะ เราเวลาเครียดพอร้องไห้เค้ารู้เค้าก็เสียใจจะให้เค้าออกงานมาอยู่ด้วยก็คงไม่ใช่

เอาน่ะยังไงต้องผ่านมันไปให้ได้อีก3เดือนแม่จะได้เห็นหน้าหนูแล้วแม่จะอดทนน่ะลูก😔😔

ปล.ใครมีอะไรที่แนะนำไม่ทำให้ฟุ้งซ่านได้รบกวนด้วยน่ะค่ะเหมือนเราจะเป็นภาวะซึมเศร้าระหว่างตั้งครรภ์เลย

รึเป็นเพราะมันอยู่คนเดียวมากเกินไป ตอนนี้จิตตกไปหมด คิดนู่นคิดนี่

ขอบคุณค่ะ