เราเป็นคนที่งี่เง่ามากกกกถึงมากที่สุด รู้ตัวเองเลย แต่ไม่ได้เป็นกับทุกคนนะคะ
เป็นกับแค่คนคนเดียวเลย
ขอเล่าที่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้นะคะ
22 พฤษภาคม 2557 ว่าที่เค้าประการคลอโรฟิลล์กัน
เราทำงานและเรียนป.โทไปด้วย วันนั้นเราเลิกงานก็นั่งรถไปสอบต่อ วันนั้นมีสอบวัดผลพอดี
ช่วงที่ไป ทราบแล้วว่าเกิดรัฐประหาร แต่เค้ายังไม่ได้ประกาศคลอโรฟิลล์
พอไปถึงก็เข้าห้องสอบ สอบไปได้สักพัก อ.ประกาศให้ทุกคนกลับบ้าน เพราะเค้าประกาศ คลอโรฟิลล์ เด๋วจะกลับบ้านไม่ได้
เราก็รีบส่งข้อสอบ ออกนอกห้องสอบรีบโทรหาแฟน ให้มารับเราหน่อย เรากลัว ไม่อยากกลับบ้านเอง กลัวไม่มีรถด้วย
พอเราโทรไป เราบอกเค้าว่า สอบเสร็จแล้วนะ เค้าตอบกลับเรามาอย่างไวว่า สอบเสร็จก็รีบกลับสิ เค้าคลอโลฟิลล์กันอยู่ ไม่รุ้รึไง
เราก็อึ้งเลยทีนี้ คิดในใจเงียบๆว่า กรูรู้แล้ว ที่บอกเนี่ย ก็จะให้เมริงมารับบบ
แล้วเราก็ถามเค้าไปว่า มารับได้ป่าว เค้าก็ตอบมาสั้นๆว่า ไม่ได้ ทำงานอยู่ เราเลย โอเค แค่นี้นะ
พอวางโทรศัพท์ปุ๊บก็ดราม่าเลยจ้ะ เดินออกมาคนเดียวริมถนน น้ำตาคลอเบ้า คิดน้อยใจไปคนเดียว
แม่ม ไม่รักตูเลย ไม่ห่วงตูสักนิด ให้ตูกลับบ้านเองได้ยังไง ถ้าตูเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง บ่นจนถึงบ้านอ่ะค่ะ
กลับมาได้สักพัก เค้าก็กลับมา เราก็เอาเลย โกรธอยู่เว้ย ไม่พูด ไม่จา ไม่มองหน้า เมริงง้อมาสิ ตูรอด่าอยู่
เค้าก็มาง้อ ขอโทษ บอกรู้ว่าโกรธอยู่ แต่เค้ามาไม่ได้จริงๆ เค้าต้องรีบทำงานให้เสร็จ ณ ตอนนั้น เพราะวันรุ่งขึ้นเค้าต้องไปประชุม มันสำคัญจริงๆ
เค้าบอกว่าเค้าไปรับเราได้ แต่ไปทันทีไม่ได้ ไม่อยากให้เรายืนรอคนเดียว อยากให้กลับมาเลยมากกว่า และคิดว่าเราโตแล้วเราสามารถดูแลตัวเองได้
เค้าก็แพร่มไป ในอารมณ์เราตอนนั้นให้เมริงไปชักแม่น้ำ ทั้งโลกมา ตูก็ไม่หาย
เราก็ไม่ยุ่งไม่สนใจ ปิดไฟนอนแม่มเลย พอสักพัก รอเค้าหลับ เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านจร้า
(ฟรายจริงๆเรา 5 ทุ่มแล้ว และเค้าก็ประกาศคลอโรฟิลล์จะไปไหนได้ฟะ)
พอออกมาสักพักแฟนโทรหา แต่เราไม่รับ เค้าก็เลยไลน์มา
ถามเราจะไปไหน เราบอกไปหาแม่ เค้าบอกจะไปยังไง เราก็บอกไม่ต้องมายุ่งชั้นจะไปยังไงก็เรื่องของชั้น ที่ก่อนหน้านี้ไม่เห็นมาสนใจเลย ดราม่าอีก
ทีนี้เค้าก็เงียบไปเลย หายยยยไปเป็นชั่วโมง
เรา ยังยืนอยู่หน้าบ้าน ไม่ได้ไปไหน ไปไหนไม่ได้ ชักกระวนกระวาย เมื่อไหร่มันจะมาง้อฟะ แม่ม
รอร๊อรอรอ คิดในใจป่านนี้
หลับแล้วมั้ง เงียบไปเลย ไลน์ไปดราม่าอีก
เคยสนใจเค้ามั่งไหม เค้าออกมาเคยจะตามหาเค้าบ้างไหม บลาๆๆ บอกตรงๆ นึกย้อนกลับไปเรายังรำคาญตัวเอง
สรุปเค้าก็ต้องออกมาตามเรากลับเข้าบ้าน ทั้งๆที่เราไม่ได้ไปไหน
พอเข้าบ้านไปเท่านั้นแหละ ชุดใหญ่เลยจ้า
คุณผู้หญิงงี่เง่ากันมากแค่ไหนคะ มาแชร์ประสบการณ์งี่เง่ากันเถอะค่ะ
เป็นกับแค่คนคนเดียวเลย
ขอเล่าที่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้นะคะ
22 พฤษภาคม 2557 ว่าที่เค้าประการคลอโรฟิลล์กัน
เราทำงานและเรียนป.โทไปด้วย วันนั้นเราเลิกงานก็นั่งรถไปสอบต่อ วันนั้นมีสอบวัดผลพอดี
ช่วงที่ไป ทราบแล้วว่าเกิดรัฐประหาร แต่เค้ายังไม่ได้ประกาศคลอโรฟิลล์
พอไปถึงก็เข้าห้องสอบ สอบไปได้สักพัก อ.ประกาศให้ทุกคนกลับบ้าน เพราะเค้าประกาศ คลอโรฟิลล์ เด๋วจะกลับบ้านไม่ได้
เราก็รีบส่งข้อสอบ ออกนอกห้องสอบรีบโทรหาแฟน ให้มารับเราหน่อย เรากลัว ไม่อยากกลับบ้านเอง กลัวไม่มีรถด้วย
พอเราโทรไป เราบอกเค้าว่า สอบเสร็จแล้วนะ เค้าตอบกลับเรามาอย่างไวว่า สอบเสร็จก็รีบกลับสิ เค้าคลอโลฟิลล์กันอยู่ ไม่รุ้รึไง
เราก็อึ้งเลยทีนี้ คิดในใจเงียบๆว่า กรูรู้แล้ว ที่บอกเนี่ย ก็จะให้เมริงมารับบบ
แล้วเราก็ถามเค้าไปว่า มารับได้ป่าว เค้าก็ตอบมาสั้นๆว่า ไม่ได้ ทำงานอยู่ เราเลย โอเค แค่นี้นะ
พอวางโทรศัพท์ปุ๊บก็ดราม่าเลยจ้ะ เดินออกมาคนเดียวริมถนน น้ำตาคลอเบ้า คิดน้อยใจไปคนเดียว
แม่ม ไม่รักตูเลย ไม่ห่วงตูสักนิด ให้ตูกลับบ้านเองได้ยังไง ถ้าตูเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง บ่นจนถึงบ้านอ่ะค่ะ
กลับมาได้สักพัก เค้าก็กลับมา เราก็เอาเลย โกรธอยู่เว้ย ไม่พูด ไม่จา ไม่มองหน้า เมริงง้อมาสิ ตูรอด่าอยู่
เค้าก็มาง้อ ขอโทษ บอกรู้ว่าโกรธอยู่ แต่เค้ามาไม่ได้จริงๆ เค้าต้องรีบทำงานให้เสร็จ ณ ตอนนั้น เพราะวันรุ่งขึ้นเค้าต้องไปประชุม มันสำคัญจริงๆ
เค้าบอกว่าเค้าไปรับเราได้ แต่ไปทันทีไม่ได้ ไม่อยากให้เรายืนรอคนเดียว อยากให้กลับมาเลยมากกว่า และคิดว่าเราโตแล้วเราสามารถดูแลตัวเองได้
เค้าก็แพร่มไป ในอารมณ์เราตอนนั้นให้เมริงไปชักแม่น้ำ ทั้งโลกมา ตูก็ไม่หาย
เราก็ไม่ยุ่งไม่สนใจ ปิดไฟนอนแม่มเลย พอสักพัก รอเค้าหลับ เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านจร้า
(ฟรายจริงๆเรา 5 ทุ่มแล้ว และเค้าก็ประกาศคลอโรฟิลล์จะไปไหนได้ฟะ)
พอออกมาสักพักแฟนโทรหา แต่เราไม่รับ เค้าก็เลยไลน์มา
ถามเราจะไปไหน เราบอกไปหาแม่ เค้าบอกจะไปยังไง เราก็บอกไม่ต้องมายุ่งชั้นจะไปยังไงก็เรื่องของชั้น ที่ก่อนหน้านี้ไม่เห็นมาสนใจเลย ดราม่าอีก
ทีนี้เค้าก็เงียบไปเลย หายยยยไปเป็นชั่วโมง
เรา ยังยืนอยู่หน้าบ้าน ไม่ได้ไปไหน ไปไหนไม่ได้ ชักกระวนกระวาย เมื่อไหร่มันจะมาง้อฟะ แม่ม
รอร๊อรอรอ คิดในใจป่านนี้
เคยสนใจเค้ามั่งไหม เค้าออกมาเคยจะตามหาเค้าบ้างไหม บลาๆๆ บอกตรงๆ นึกย้อนกลับไปเรายังรำคาญตัวเอง
สรุปเค้าก็ต้องออกมาตามเรากลับเข้าบ้าน ทั้งๆที่เราไม่ได้ไปไหน
พอเข้าบ้านไปเท่านั้นแหละ ชุดใหญ่เลยจ้า