เป็นความเบื่อหน่าย การตื่นมาในเเต่ละวันเเค่คิดว่าต้องไปเจออะไรก็ไม่อยากมา นั่งเครียด

บรรยากาศที่ทำงานก็ไม่ดี เพื่อนฝูงจ้องจับผิดนินทาฟ้องเจ้านาย ได้รับผิดชอบงานที่ตัวเองไม่มีความสามารถ

บั่นทอนไปทุกวัน จะบอกว่าตัวเองทำไม่ได้ ก็เรียนมาด้านนี้ ทำไม่ได้ได้อย่างไร  ทำไมคนเป็นเจ้านายถึงไม่จับ

ลูกน้องไปถูกที่ถูกทางกับความสามารถ  (ต้องบอกก่อนว่าทำงานในที่ราชการ เป็นปัญหาการเเย่งขั้น)

ไม่มีความสุขเลย จะถอยก็ไม่ได้ จะไปต่อชีวิตก็เหนื่อย จับอะไรก็ผิดไปหมด  พลาดไปหมด

ทำงานก็ไม่ดีขึ้นสุขภาพจิตใจก็เเย่ลง แย่ลงทุกวัน   อยากจะออกก็ออกไม่ได้ดังใจ ทุกวันนี้ ตื่นมาไม่สดใสเลย

หน้าก็เเก่ลงไปทุกวันๆ  เดินไปไหนมาไหนก็เหมือนผีตายซาก  ไม่อยากทำงานเลย ไม่มีความสุขเลย วนเวียนอยู่สองคำนี้

......................................................................

มีหนังสือ หรือข้อคิดดีดี ที่ทำให้เรากลับมาเผชิญความเป็นจริงได้ไหมคะ เราต้องทำตัว ทำอะไรอย่างไร ทำให้เรากลับมา

มีความสุขได้ ตอนนี้ช๊อกตรงที่ว่า ทำงานมาสามปี เพิ่งรู้ว่า ตัวเองไม่เหมาะอย่างเเรงกับงานนี้เลย เเต่เพราะเป็นงานราชการ มันทำให้

ไม่ได้สามารถติดปีกไปได้อย่างใจ   อยากได้ข้อคิด การเตือนสติ หรือ เพื่อนๆมีหนังสือเเนะนำ จะลองหาอ่านนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะทุกคน