วันก่อนผมไปฟิวเจอร์ ไปบังเอิญเห็นอนิเมเรื่องใหม่ของท่านปรมาจารย์ชินไคเรื่องนี้เข้า ผมรีบควักแบงค์ม่วงจ่ายที่เคาน์เตอร์แย่างไม่ลังเล ผมกลับบ้านไปพร้อมกับรอยยิ้มทันทีในวันนั้น

เมื่อกลับถึงบ้านผมเปิดกล่องทันที สิ่งที่เห็นอย่างแรกคือกระถาง แบบไม่ใช่กระถางต้นไม้ แต่เหมือนกระแป๋งใส่น้ำมากกว่า ตามคอนเซปก็เอาไว้รองน้ำฝนอะนะ== ซึ่งมันก็บวกราคาไปตั้งร้อยกว่ากับไอ้กระแป๋งโง่ๆอันนี้  มันเป็นแค่เรื่องที่เสียอารมแย่างแรกนะครับ5555

เข้าสู่เนื้อเรื่องกันดีกว่า

พระเอกของเรื่องนี้เป็นแค่เด็กนักเรียนคนหนึ่งอายุแค่14ผู้มีความใฝ่ฝันอยากเป็นช่างทำรองเท้า เขามักจะโดดเรียนไปนั่งที่ศาลาในสวนสาธารณะยามฝนตก ก็เปิดเรื่องมาได้ราบเรียบดีนะครับ จุดแข็งอย่างหนึ่งของชินไคคือCG ขอชมเลยว่าไม่ผิดหวังหากท่านจะเสพย์ภาพสวยๆ ทั้งละอองน้ำ สายฝน การลากลายเส้นดินสอของเจ้าหนูทาคาโอะ แต่ต่อจากนี้จนถึงตอนจบท่านจะรู้สึกหัวเสีย :3

ผมมีความรู้สึกว่าโครงเรื่องดำเนินไปอย่างละครหลังข่าวมากไปหน่อยหนะ ส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบที่ว่านางเอกเป็นสาวใหญ่ และเป็นแม่พิมพ์ของชาติอีก แต่กลับมาพลอดรักกับเด็กเห่ออายุ14 ผมว่ายังไม่ใช่อยู่ดีน่ะ:3

จุดสุดยอดของเรื่องอยู่ที่บันไดอพาร์ตเมนต์ของนางเอก เผอิญตอนดูผมคิดว่ามันยังไม่ถึงครึ่งเรื่องแน่ๆเลยกดpauseหลังจากที่พระเอกแหกปากจบ แล้วนางเอกวิ่งลงจากบันไดโผกอด ผมเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบฝอยทองกะว่าจะเอามานั่งกอนดูต่อยาวๆ
ปรากฎว่า หลังจาก-ฝอยทองไปได้แค่สองม้วนพระเอกทำรองเท้าเสร็จเรียบร้อยเอาไปวางไว้ในที่เคยเจอกันเสร็จ เข้าสู่หน้าหนาวแล้วจบเลย !!

ไอ้ ! คืออารมณ์ มันค้าง มันต้องการดูต่อเนื่อง คุณเข้าใจใช่มั้ย เหมือนการ์ตูนโดนตัดจบเอาดื้อๆ คือมันยังไม่จบบริบูรณ์ อย่างน้อยฉันก็อยากเห็นไอ้หนูที่หลังจากได้ทำตามความฝันแล้ว เขายังมีโอกาสได้เจอนางเอกอีกมั้ย  

-เมิงเอา500บาทกูคืนมาาา !!
-คะแนน 35/100
-ถ้าชินไคเป็นนักศึกษา แล้วผมเป็นอ.สอนภาคเขา ผมอาจให้Fในโปรเจคนี้ แล้วเทอมหน้าระวังโดนไทร์ด้วยนะ!!