ชื่อ น้ำ ละกัน นามสมมุติ หน้าตาธรรมดา หน้าที่การงานธรรมดา มนุษย์เงินเดือนทั่วไป
แฟนชื่อ ก้อง ขาว สูง ตี๋เลย ดูดีนะ ตำแหน่งก็รองผจก.บ.หลักทรัพย์แห่งหนึ่ง เงินเดือนเยอะอยู่ละนะ
เราสองคนเจอกันโดยบังเอิญ พอดีน้ำ ไปหาเพื่อนที่ เดอะมอลล์บางกะปิ เลยไปทานข้าวด้วยกัน
มีก้องไปด้วย ก็นั่งคุยกัน ทานข้าวไป ขำๆเฮฮากันไป แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านไป
ผ่านมาไม่กี่วัน ก้องโทรศัพท์มาหาน้ำ บอกว่าอยากคุยด้วย คงเห็นว่าเราโสด และเป็นผู้หญิงร่าเริง อิอิ
แอบชมตัวเองเล็กๆ แต่ตอนนั้นไม่คิดว่าเค้าจะมาจีบนะ เห็นเค้าเครียดๆ เพราะเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าด้วยละมั้ง
ไมได้คิดอยากจะคบด้วยนะ เพราะดูท่าทางจะคุยแต่เรื่องงานตลอดเวลา เอะอะก็งานๆๆ เราไม่ได้เครียดกับงานขนาดนั้น
เลยมองว่าเค้าน่าเบื่อ ไม่เห็นจะอยากคุยด้วยเลย แต่เค้าน่าสงสาร เหมือนเครียดตลอดเวลา เค้าโทรมาก็คุยด้วยนะ
เค้าอยากเจอน้ำ เลิกงานก็จะโทรหา แรกๆ เลิกงานก็ขับรถมาหา จากบางกะปิ มาปากเกร็ด ถามว่าไกลไหม
ตอบเลยว่าไกลมาก ทางเข้าซอยก็ลึกด้วย ถ้าเป็นเรา คงไม่คิดจะขับรถไปหาใครไกลขนาดนี้อะ
ร้านที่ไปทานด้วยกันร้านแรก อยุ่ในวัดกู้ จำได้เลย เป็นร้านอาหารยื่นไปในแม่น้ำ ไกล้ๆ มีท่าเรือเล็กๆ
ก้องนั่งมองหน้าน้ำตลอดเลยนะ ชมว่าน้ำน่ารักจัง มีเขี้ยวสองข้างเหมือนกันเลย (ตลกจัง ฟันเหมือนกันเด๊ะ)
หลังทานข้าว เหมือนเค้าไม่อยากกลับ เลยชวนกันไปนั่งเล่นที่ท่าน้ำไกล้ๆนั่นแหละ
เค้าก็เล่านะว่า เค้าทำงานอะไร เคยไปเที่ยวทีไหนมาบ้าง ก็เล่าอัตชีวประวัติส่วนตัวให้เราฟัง
ก็สนุกดีนะ ดูชีวิตเค้าเจออะไรมาเยอะมากๆ เหมือนคนอยากระบายความในใจ หาคนรับฟังอะไรทำนองนั้น
เดทแรกของเราก็ผ่านไป ก็มีคุยโทรศัพท์กันบ้าง หลังวันแรกที่เค้ามาหา วันต่อมาก็อยากมาหาอีก
น้ำก็แบบว่าอึดอัดนะ เพราะตอนนั้นอะ มีคนคุยด้วยอีกคนนึง ชื่อเต้ เป็นวิศวกรแต่ว่าอยู่ไกลกัน แต่กับคนนี้คุยถูกคอ
ตลกเฮฮา กวน..มาก 55 แต่ชอบนะ เค้าขี้เล่นมากเลยแหละ แต่เป็นคนอวดฉลาด บางทีก้ไม่ชอบนิสัยเหมือนกัน
ก้องโทรมา คนนี้ก็รู้นะ ก็บอกเค้าตลอดว่าทำไรที่ไหนยังไง เค้าบอกว่ามีอะไรให้บอก พอก้องบอกว่าจะมาหา
ก็ปฏิเสธไป บอกว่าเหนื่อยบ้าง ง่วงบ้าง จริงๆคือไม่อยากเจอ ไม่อยากคุยด้วย เสียงเค้าดูเหนื่อยๆ ล้าๆ
ถามว่าทำไมถึงยังคุยกับก้องอยู่ เหตุผลจริงๆตอนนั้นคือ สงสารเค้ามากกว่า เหมือนเราเป็นเพื่อนคุยที่ดีได้
แต่ถ้า ณ ตอนนี้ย้อนเวลากลับไปได้ คงอยากให้เค้ามาหาทุกวัน จนกระทั่งมีอยู่วันนึง เค้าโทรมาหา
บอกว่าอยู่ปากซอยละนะ ตายๆๆๆ วันนี้ เต้ก็จะมาหา รถไฟชนกันคร้า...ทำไงละทีนี้
อยากเจอเต้มากกว่า แต่ก้องดันจะถึงละด้วย เลยโทรหาเต้บอกว่าก้องมาหา เต้ก็เข้าใจนะ
วันนั้นก็ไปดูหนังด้วยกัน ชิลๆๆ แล้วก็มาส่งเหมือนเดิม เหตุการณ์วันนั้นดูเหมือนเต้จะนอยด์ๆนิดนึง
แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมาก ก็คุยกันเหมือนเดิม แต่น้ำนี่ซินิสัยแย่ละ
ก้องโทรมาก็ไม่ค่อยจะรับสายละ ไม่อยากคุยด้วยมากๆ กลัวมาหาอีก
จนผ่านไปหลายวัน ก้องก็โทรมาอีก น้ำทนไม่ไหวเลยรับสาย ก้องบอกว่า คิดถึงน้ำอยากมาหาอยากเจอ
น้ำก้ปฏิเสธอีกแล้ว บอกว่าวันนี้เหนื่อยมาก ขอโทษด้วยนะ คงไปเจอไม่ได้ ก้องถามน้ำมาคำนึงว่า
ถ้าก้องซื้อบ้าน น้ำจะไปอยู่กับก้องไหม น้ำจะให้พ่อแม่มาอยู่ด้วยกันไหม ...???
ตอนนั้นแบบว่า เห้ย ทำไมถามคำถามอะไรกับเราแบบนี้อ่า เราเป็นแฟนกันแล้วหรอ..
ก็ตอบไปว่า ทำไมจะให้พ่อแม่มาอยู่ไม่ได้ล่ะ พ่อแม่อยูกับเราได้ทุกที่แหละ
มาบางอ้อทีหลังว่า แฟนเก่าเค้าขอร้อง ว่า ถ้าซื้อบ้านอย่าเอาพ่อแม่มาอยู่ด้วย
มันไม่ส่วนตัว อีกอย่างคนจีนอะ เห็นแก่ตัว นิสัยเอาแต่พวกพ้อง
มันก็ออกจะใจแคบไปนิดนึงนะถ้าคิดแบบนั้น เราก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว ถ้าพ่อแม่ดีกับเรา
เราก็รักเหมอืนพ่อแม่เราเหมือนกัน..ไม่มีปัญหาอยู่ละ
จากนั้นก็วางสายไป แต่ในใจคิดตะหงิดๆๆไงไม่รู้ ดูแปลกๆ ดูเค้าเหมือนเลื่อนลอย
ไร้จุดหมาย เครียด...?????
ซักพักเลยโทรไปหา ถามเค้าว่าถึงบ้านรึยัง (ตอนนั้นเริ่มเป็นห่วงละ) เค้าตอบว่า
ตอนนี้ขับรถไปพัทยา..เราก็แบบว่า .. เห้ย ไปทำพัทยา ซึ่งพรุ่งนี้มันไม่ใช่วันหยุด
แล้วด้วยงานของเค้ามันหยุดไม่ได้ด้วย.. งานรับผิดชอบเยอะแยะ
เราเลยถามเค้าไปว่าไปทำไมพัทยา เค้าบอกว่าไม่มีที่ไป ขับรถคิดไรไปเรื่อยเปื่อย
เวลาเครียดๆ ชอบขับรถไปไกลๆ คนเดียว...หาอะไรอร่อยๆ นั่งทานคนเดียว...
นาทีนั้นอะ ใจหาย..เศร้าบอกไม่ถูก...นี่ชั้นทำอะไรให้เค้าคิดมากรึป่าวเนี่ย...
เลยบอกเค้าไปว่า ขับรถกลับบ้านเถอะ...เค้าบอกว่าอีกซักพักนะ..
น้ำเลยบอกว่า..ถ้ากลับบ้านตอนนี้.พรุ่งนี้เราไปดูหนังด้วยกันดีไหม
เสียงก้องแบบว่า ดีใจมาก เสียงเปลี่ยนเลยนะ แบบกระตือรือร้น.
แล้วก็บอกน้ำว่า โอเคกลับละ พรุ่งนี้ไปหานะ....คิดถึงน้ำมาก..
ตอนนั้นก้คิดนะว่า สงสัยว่าน้ำคงมีอิทธิพลกับความรุ้สึกของก้อง มากเหมือนกันนะเนี่ย
ทำให้เค้ายิ้มได้ หัวเราะได้.. งั้นพรุ่งนี้จะไปดูหนังด้วยกันละกัน เผื่อว่าเค้าจะดีขึ้น
และแล้ววันที่เราเจอกันก็มาถึง ก้องมารับน้ำดึกไปหน่อย สาเหตุคือรถติดมากๆ
เลิกงานดึก เพราะตอ้งเคลียร์เอกสารต่างๆ เกือบสี่ทุ่ม เค้าก็เปิดดูโปรแกรมหนัง
บอกว่ามีหลายเรื่องเลยนะ น่าดู แต่ก่อนจะถึงห้างเซนทรัลแจ้งวัฒนะ แวะเติมน้ำมันที่ปี๊มบางจาก
กะว่าจะไปดูหนังในเซนทรัล ดูนาฬิกามันดึกมากแล้ว สี่ทุ่มกว่า... น้ำเลยบอกก้องว่า
มันดึกจังเลยอ่ะ แล้วนี่เราไปดูหนังจะเลิกกี่ทุ่มเนี่ย ก้องก็บอกว่าคงดึกมาก สงสัยไกล้มิดไนท์แน่เลย
อยู่ๆ น้ำก็เสนอไอเดียไปว่า งั้นเราไปพัทยากันไหม ....บ้าๆๆๆ คิดไรหว่าตอนนั้น
คือไว้ใจเค้าด้วยละ แล้วอีกอย่าง ไม่กลัวว่าไปด้วยกันสองคนจะเกิดไรขึ้น ต้องนอนพัก
โรงแรมรึป่าว ก็ไม่ได้คิดนะ คิดแค่ว่าไปถึงคงนั่งชิลๆ แล้วก็กลับ นาทีนั้นคือแบบว่า
ไปไหนก็ได้ ที่ทำให้เค้าสบายใจ หายเครียด... ก้องก้บอกว่า ดีเลยๆ ไปๆๆๆ
พอถึงพัทยา เที่ยงคืนกว่าค่ะ.. อ้าว ทำไงละทีนี้ หาดก็มึดละ ก้องเลยบอกว่า
ขับรถหาที่พักก่อนละกัน ก็ไปหาบังกะโลห้องพักแถวพัทยาพักซักคืน พรุ่งนี้คอ่ยกลับ
ตอนนั้นก้แบบว่า เอิ่ม...ยังไงคงตอ้งนอนอะนะ ไม่เป็นไร ลองดู
หลังจากได้ห้องพัก เค้าก็ไปอาบน้ำ.. ทำไงอะ ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนซะด้วย
เค้าออกจากห้องน้ำมาด้วยตัวเปลือยท่อนบน แต่ว่าใส่กางเกงสแลคท่อนล่าง
หึย...ตอนนั้นเห็นเปลือยอกก็เริ่มกลัวนิดๆนะ คือเหมือนกับว่า กรี๊ดๆๆ ผู้ชายถอดเสื้อ
ยังไงต่อละชั้น... เค้าก้ไล่น้ำไปอาบน้ำ เข้าไปในห้องน้ำนานมาก กะว่าออกมาก้องคงหลับ
แต่ไมได้อาบค่ะ ไม่มีอะไรเปลี่ยน ใส่เสื้อกล้ามมา ใส่สูททับ ก็ถอดสูทออก นอนกับเสื้อกล้าม
กางเกงขายาว ออกจากห้องน้ำมา เห็นก้องนอนหลับ... สบายใจละชั้น ค่อยๆย่องขึ้นไปนอน
นึกว่าก้องหลับแล้ว เปล่าเลย ไม่ได้หลับ น้ำนอนหันหลังให้เค้า
เค้าพลิกตัวมากอดน้ำแต่กอดเบาๆ เหมือนเอามือวางมากกว่า โอย ใจสั่นไม่เป็นจังหวะเลยค่ะ
เค้าถามว่า กลัวหรอ...ป๊าววววว ไม่ได้กลัวนิ ไม่มีอะไร...ก้องถามว่า
ทำไมต้องใจสั่นด้วย...โอยพระเจ้า สั่นหรอ รุ้สึกได้เลยหรอ...
ไม่ได้ตอบ นอนนิ่งๆ ....ทั้งคืนค่ะ ไม่ได้นอนเลย..ก้องไมได้ทำอะไร แค่เอามือกอดไว้เฉยๆ
เช้ามา สโหลสเหลมาก ตาดำปิ๊ด หัวกระเซิง เดินโซเซไปขึ้นรถกลับบ้าน
แต่ก้องไม่เป็นอะไรเลย สงสัยหลับสบายแหงๆ
ระหว่างทาง หลับเป็นตายค่ะ.. ถามก้องว่า นอนหลับสบายดีไหม
ก้องบอกว่า ไมได้หลับเลย...อ้าววววว
ไมได้หลับหรอกหรอ แล้วนี่ไม่ง่วงหรอ ก้องบอกว่า ไม่ง่วงนะ ได้อยู่กับน้ำทั้งคืน
มีความสุขมากกว่า ....ตายๆๆๆ ชั้นนอนไม่หลับ เกร็งจนปวดแขนไปทั้งตัว
ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวด้วยซ้ำ กลัวจะรู้ว่านอนไม่หลับ
แต่นี่ก้องไม่เป็นอะไรเลย สบายตัวเวอร์..... เค้าบอกว่า ไปแวะห้องก้องก่อนได้ไหม
ไม่ทำอะไรหรอก อยากให้แวะไป อาบน้ำก่อน นอนซักตื่น แล้วจะไปส่ง
เหตุผลคือ มันไกล้กว่าปากเกร็ดมาก แวะบางกะปิแปปนึง ค่อยไปปากเกร็ด
ไม่เป็นไรมั้ง อะๆๆๆ ไม่กลัวอีกแล้วชั้น และแล้วก้องก็พาขึ้นคอนโดเค้า
ต่างคนต่างอาบน้ำ เพลียมากๆๆ ก้องให้น้ำนอนบนเตียง ส่วนก้องนอนด้านล่าง
บนฟูกที่นอนปิคนิคของเค้า ณ เวลานี้ หลับจริงๆ ก้องใส่ชุดอยู่บ้านโชว์ขาด้วยอ่ะ
ส่วนน้ำนอนเตียงด้านบน นอนไม่หลับอีกละ นอนพิจารณาหน้าตา ผิวพรรณ เรียวขา
555 ขาเรียวนี่ นิ้วก็เรียว ตัวก็ขาว ผ่านๆๆ มาชอบชั้นทำไมกันน๊า ได้แต่คิดแล้วก้สงสัย
อยู่ๆก้องก็ตื่นค่ะ ลุกมานั่งคุยด้วย ถามน้ำว่าง่วงไหม น้ำตอบว่า ไม่เท่าไรนะ
ก้องเลยถามว่า ขอขึ้นไปนอนด้วยได้ไหม...อาวแล้วววไง
ก็อ้ำอึ้งๆ ก้องก็พรวดพราดขึ้นมานอนด้วยเลย ตอนแรกก็นอนตัวแข็งทื่อทั้งสองคน
ซักพัก ก้องมากอดอีกละ โอยใจสั่นๆๆๆ
เค้าก็พลิกตัวมากอดอีกละ คราวนี้กอดแน่นเลยล่ะ แล้วก้องก็หลับไป
ตอนนั้นรู้สึกว่าเริ่มชอบก้องแล้วล่ะ ทำไมเค้ากอดเราแล้วรู้สึกอบอุ่นจังเลย
แล้วน้ำก้เผลอหลับไป...
กลับมาจากไปพัทยาคราวนั้น รู้สึกได้เลยว่าความรู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปแล้วล่ะ
จากความสงสาร มันเริ่มกลายเป็นความชอบตอนไหนก็ไม่รู้..
เลยคิดว่าตัวเองจะคบสองคนในเวลาเดียวกันคงไมได้อีกแล้ว
เลยตัดสินใจ บอกเลิกกับเต้ โดยให้เหตุผลว่า น้ำตอ้งเลือกที่จะคบคนใดคนหนึ่ง
น้ำขอเลือกก้องก็แล้วกัน สิ่งหนึ่งที่น้ำเห็นในตัวก้อง คือก้องให้เกียรติผู้หญิงมาก
ไว้ใจได้ อบอุ่น น่ารัก ไม่เคยว่าร้ายใคร แต่เหตุผลที่ให้กับเต้ไปนั้น เต้บอกว่า
มันไม่เพียงพอที่จะเลือกหรอก เต้ไม่เหมาะสมกับน้ำตรงไหน เต้ดีทุกอย่าง
แล้วเต้ก็รอ้งไห้ออกมา ไม่อยากเลิกกับน้ำ แต่คำพูดของเต้ เหมือนเคียดแค้นน้ำมาก
บอกน้ำว่าซักวัน ที่น้ำไม่เลือกเต้ น้ำจะต้องเสียใจ แล้ววันน้ันน้ำต้องมาขอโทษเต้
ตอนนั้นรุ้สึกว่า ทำไมเต้เป็นคนแบบนี้ ทำไมคิดแบบนี้ อาฆาตกันเกินไปแล้วล่ะ
ไม่น่ารักเอาซะเลย ดีแล้วล่ะที่เลือกคบก้อง หลังจากนี้ก้คบก้องคนเดียว
วันเวลาผ่านไปหลายเดือน ตอนนั้นก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกับก้องอย่างเป็นทางการนะ
จนกระทั่งปีใหม่ของปีพ.ศ. 2553 ตอนนั้น น้ำกลับไปบ้านต่างจังหวัด
ก้องไปเที่ยวจังหวัดแพร่กับครอบครัว ไกล้ๆเที่ยงคืนของวันที่ 31 ธ.ค. 52
ก้องโทรมา happy new year คำนึงที่จำได้ไม่รู้ลืมก้องถามว่า
น้ำเป็นแฟนกับก้องได้ไหม ก้องอยากให้น้ำเป็นแฟนของก้อง
อยากอยู่กับน้ำไปจนแก่เฒ่า ก้องอยากดูแลน้ำ อยากมีลูก มีครอบครัวกับน้ำ
ตอนนั้นคือ อึ้งนะ ปกติไม่มีใครมาขอเป็นแฟนเป็นกิจจะลักษณะขนาดนี้
แต่ก็ตอบตกลงไป ว่า ได้ และน้ำสัญญาว่า น้ำจะเป็นแฟนที่ดีของก้อง
และจะดูแลก้องไปตลอด จะไม่ทำให้ก้องตอ้งเสียน้ำตาอีก น้ำสัญญา
หลังจากตอบตกลงแล้วอะ นาทีนั้นเสียงพลุจากเทศบาลไกล้บ้าน ดังบึ้มๆๆๆๆเลยอ่ะ
ก้องหัวเราะ แล้วบอกว่า เห็นมะ มีคนยินดีกับเราด้วย เตรียมพลุไว้ก็ไม่บอก 5555
หลังจากตกลงเป็นแฟนกัน ก้องมาบ่อยขึ้น จนย้ายที่อยู่ไปอยู่แถวบิ๊กซีแจ้งวัฒนะ
ไกล้ขึ้นนะ ที่อยู่ก็น่าอยู่มากขึ้น ไม่มีรถเยอะ ของกินก็เยอะ บรรยากาศเหมือนบ้านสวน
น่าอยู่ขึ้นเยอะเลย พอย้ายมาอยู่ที่นี่ ก้องมาหาทุกวัน ถามว่าไกลไหม บอกเลยนะว่า
ไกลอยู่ รถก็ติด น้ำเคยบอกก้องนะว่าไม่ตอ้งมาหาทุกวันหรอก ก้องบอกว่า ถ้าก้องไม่บ่นว่าเหนื่อย
อย่ามาห้ามก้อง แค่เวลาก้องเหนื่อยแล้วเจอหน้าน้ำ ได้กอดน้ำ ก้องก้หายเหนือ่ยแล้ว
ปกติน้ำเป็นคนที่ทำกับข้าวรสชาติแย่มาก ไม่มีฝืมือเอาซะเลย แต่อยุ่กับก้อง
น้ำพยายามทำกับข้าว ใส่ข้าวกล่องไปให้ก้องทุกวัน ถามก้องว่า ถ้าก้องตอ้งหิ้วปิ่นโต
ไปทำงาน ก้องจะอายลูกน้องไหม ที่ต้องหิ้วข้าวไปออฟฟิศทุกวัน
ก้องบอกว่าจะอายทำไม ภูมิใจ แฟนทำให้ ... เวลาเค้าไปทานข้าวที่ออฟฟิศ เค้าจะโทรมา
ทานให้เราได้ยินเสียงว่าเค้าเอามาทานที่ออฟฟิศจริงๆ จนน้องๆแซว..
ช่วงหลังมา น้องๆก็เริ่มเอาข้าวกล่องมาจากบ้าน เห็นว่าประหยัดดี..แต่จริงๆคือเค้าไม่มีเวลา
ไปหาข้าวทานตอนเช้า น้ำเลยอยากทำให้ กับข้าวทีชอบทำ
เห็นจะมี ข้าวไข่เจียวหมูสับ ดำๆไหม้ๆ ผัดผักใส่แค่แครอท ผักบุ้ง ผัดสารพัดผัก อิอิ เพราะมันง่ายไง
ยากกว่านี้เห็นจะทำไมได้ แต่กับข้าวมันทำด้วยใจต่างหากที่ทำให้อร่อย
เวลากลับมาทานข้าวเย็นด้วยกัน ดูเค้ามีความสุขมาก ดูหนังไปด้วย ว่างก็ตัดเล็บให้
มาร์คหน้าให้ ห้องที่อยุ่ตู้เย็นก้ไม่มี แอร์ก็ไม่มี ทีวีก็ไม่มี ก้องก็ทยอยซื้อให้
ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน มีความสุขมากๆ รู้สึกชีวิตเติมเต็มซึ่งกันและกัน
เดี๋ยวมาต่อนะ...
ประสบการณ์รักเรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย คลับฟรายเดย์น่าจะเอาไปทำซีรีส์อีกซักเรื่องนะ
แฟนชื่อ ก้อง ขาว สูง ตี๋เลย ดูดีนะ ตำแหน่งก็รองผจก.บ.หลักทรัพย์แห่งหนึ่ง เงินเดือนเยอะอยู่ละนะ
เราสองคนเจอกันโดยบังเอิญ พอดีน้ำ ไปหาเพื่อนที่ เดอะมอลล์บางกะปิ เลยไปทานข้าวด้วยกัน
มีก้องไปด้วย ก็นั่งคุยกัน ทานข้าวไป ขำๆเฮฮากันไป แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านไป
ผ่านมาไม่กี่วัน ก้องโทรศัพท์มาหาน้ำ บอกว่าอยากคุยด้วย คงเห็นว่าเราโสด และเป็นผู้หญิงร่าเริง อิอิ
แอบชมตัวเองเล็กๆ แต่ตอนนั้นไม่คิดว่าเค้าจะมาจีบนะ เห็นเค้าเครียดๆ เพราะเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าด้วยละมั้ง
ไมได้คิดอยากจะคบด้วยนะ เพราะดูท่าทางจะคุยแต่เรื่องงานตลอดเวลา เอะอะก็งานๆๆ เราไม่ได้เครียดกับงานขนาดนั้น
เลยมองว่าเค้าน่าเบื่อ ไม่เห็นจะอยากคุยด้วยเลย แต่เค้าน่าสงสาร เหมือนเครียดตลอดเวลา เค้าโทรมาก็คุยด้วยนะ
เค้าอยากเจอน้ำ เลิกงานก็จะโทรหา แรกๆ เลิกงานก็ขับรถมาหา จากบางกะปิ มาปากเกร็ด ถามว่าไกลไหม
ตอบเลยว่าไกลมาก ทางเข้าซอยก็ลึกด้วย ถ้าเป็นเรา คงไม่คิดจะขับรถไปหาใครไกลขนาดนี้อะ
ร้านที่ไปทานด้วยกันร้านแรก อยุ่ในวัดกู้ จำได้เลย เป็นร้านอาหารยื่นไปในแม่น้ำ ไกล้ๆ มีท่าเรือเล็กๆ
ก้องนั่งมองหน้าน้ำตลอดเลยนะ ชมว่าน้ำน่ารักจัง มีเขี้ยวสองข้างเหมือนกันเลย (ตลกจัง ฟันเหมือนกันเด๊ะ)
หลังทานข้าว เหมือนเค้าไม่อยากกลับ เลยชวนกันไปนั่งเล่นที่ท่าน้ำไกล้ๆนั่นแหละ
เค้าก็เล่านะว่า เค้าทำงานอะไร เคยไปเที่ยวทีไหนมาบ้าง ก็เล่าอัตชีวประวัติส่วนตัวให้เราฟัง
ก็สนุกดีนะ ดูชีวิตเค้าเจออะไรมาเยอะมากๆ เหมือนคนอยากระบายความในใจ หาคนรับฟังอะไรทำนองนั้น
เดทแรกของเราก็ผ่านไป ก็มีคุยโทรศัพท์กันบ้าง หลังวันแรกที่เค้ามาหา วันต่อมาก็อยากมาหาอีก
น้ำก็แบบว่าอึดอัดนะ เพราะตอนนั้นอะ มีคนคุยด้วยอีกคนนึง ชื่อเต้ เป็นวิศวกรแต่ว่าอยู่ไกลกัน แต่กับคนนี้คุยถูกคอ
ตลกเฮฮา กวน..มาก 55 แต่ชอบนะ เค้าขี้เล่นมากเลยแหละ แต่เป็นคนอวดฉลาด บางทีก้ไม่ชอบนิสัยเหมือนกัน
ก้องโทรมา คนนี้ก็รู้นะ ก็บอกเค้าตลอดว่าทำไรที่ไหนยังไง เค้าบอกว่ามีอะไรให้บอก พอก้องบอกว่าจะมาหา
ก็ปฏิเสธไป บอกว่าเหนื่อยบ้าง ง่วงบ้าง จริงๆคือไม่อยากเจอ ไม่อยากคุยด้วย เสียงเค้าดูเหนื่อยๆ ล้าๆ
ถามว่าทำไมถึงยังคุยกับก้องอยู่ เหตุผลจริงๆตอนนั้นคือ สงสารเค้ามากกว่า เหมือนเราเป็นเพื่อนคุยที่ดีได้
แต่ถ้า ณ ตอนนี้ย้อนเวลากลับไปได้ คงอยากให้เค้ามาหาทุกวัน จนกระทั่งมีอยู่วันนึง เค้าโทรมาหา
บอกว่าอยู่ปากซอยละนะ ตายๆๆๆ วันนี้ เต้ก็จะมาหา รถไฟชนกันคร้า...ทำไงละทีนี้
อยากเจอเต้มากกว่า แต่ก้องดันจะถึงละด้วย เลยโทรหาเต้บอกว่าก้องมาหา เต้ก็เข้าใจนะ
วันนั้นก็ไปดูหนังด้วยกัน ชิลๆๆ แล้วก็มาส่งเหมือนเดิม เหตุการณ์วันนั้นดูเหมือนเต้จะนอยด์ๆนิดนึง
แต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมาก ก็คุยกันเหมือนเดิม แต่น้ำนี่ซินิสัยแย่ละ
ก้องโทรมาก็ไม่ค่อยจะรับสายละ ไม่อยากคุยด้วยมากๆ กลัวมาหาอีก
จนผ่านไปหลายวัน ก้องก็โทรมาอีก น้ำทนไม่ไหวเลยรับสาย ก้องบอกว่า คิดถึงน้ำอยากมาหาอยากเจอ
น้ำก้ปฏิเสธอีกแล้ว บอกว่าวันนี้เหนื่อยมาก ขอโทษด้วยนะ คงไปเจอไม่ได้ ก้องถามน้ำมาคำนึงว่า
ถ้าก้องซื้อบ้าน น้ำจะไปอยู่กับก้องไหม น้ำจะให้พ่อแม่มาอยู่ด้วยกันไหม ...???
ตอนนั้นแบบว่า เห้ย ทำไมถามคำถามอะไรกับเราแบบนี้อ่า เราเป็นแฟนกันแล้วหรอ..
ก็ตอบไปว่า ทำไมจะให้พ่อแม่มาอยู่ไม่ได้ล่ะ พ่อแม่อยูกับเราได้ทุกที่แหละ
มาบางอ้อทีหลังว่า แฟนเก่าเค้าขอร้อง ว่า ถ้าซื้อบ้านอย่าเอาพ่อแม่มาอยู่ด้วย
มันไม่ส่วนตัว อีกอย่างคนจีนอะ เห็นแก่ตัว นิสัยเอาแต่พวกพ้อง
มันก็ออกจะใจแคบไปนิดนึงนะถ้าคิดแบบนั้น เราก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว ถ้าพ่อแม่ดีกับเรา
เราก็รักเหมอืนพ่อแม่เราเหมือนกัน..ไม่มีปัญหาอยู่ละ
จากนั้นก็วางสายไป แต่ในใจคิดตะหงิดๆๆไงไม่รู้ ดูแปลกๆ ดูเค้าเหมือนเลื่อนลอย
ไร้จุดหมาย เครียด...?????
ซักพักเลยโทรไปหา ถามเค้าว่าถึงบ้านรึยัง (ตอนนั้นเริ่มเป็นห่วงละ) เค้าตอบว่า
ตอนนี้ขับรถไปพัทยา..เราก็แบบว่า .. เห้ย ไปทำพัทยา ซึ่งพรุ่งนี้มันไม่ใช่วันหยุด
แล้วด้วยงานของเค้ามันหยุดไม่ได้ด้วย.. งานรับผิดชอบเยอะแยะ
เราเลยถามเค้าไปว่าไปทำไมพัทยา เค้าบอกว่าไม่มีที่ไป ขับรถคิดไรไปเรื่อยเปื่อย
เวลาเครียดๆ ชอบขับรถไปไกลๆ คนเดียว...หาอะไรอร่อยๆ นั่งทานคนเดียว...
นาทีนั้นอะ ใจหาย..เศร้าบอกไม่ถูก...นี่ชั้นทำอะไรให้เค้าคิดมากรึป่าวเนี่ย...
เลยบอกเค้าไปว่า ขับรถกลับบ้านเถอะ...เค้าบอกว่าอีกซักพักนะ..
น้ำเลยบอกว่า..ถ้ากลับบ้านตอนนี้.พรุ่งนี้เราไปดูหนังด้วยกันดีไหม
เสียงก้องแบบว่า ดีใจมาก เสียงเปลี่ยนเลยนะ แบบกระตือรือร้น.
แล้วก็บอกน้ำว่า โอเคกลับละ พรุ่งนี้ไปหานะ....คิดถึงน้ำมาก..
ตอนนั้นก้คิดนะว่า สงสัยว่าน้ำคงมีอิทธิพลกับความรุ้สึกของก้อง มากเหมือนกันนะเนี่ย
ทำให้เค้ายิ้มได้ หัวเราะได้.. งั้นพรุ่งนี้จะไปดูหนังด้วยกันละกัน เผื่อว่าเค้าจะดีขึ้น
และแล้ววันที่เราเจอกันก็มาถึง ก้องมารับน้ำดึกไปหน่อย สาเหตุคือรถติดมากๆ
เลิกงานดึก เพราะตอ้งเคลียร์เอกสารต่างๆ เกือบสี่ทุ่ม เค้าก็เปิดดูโปรแกรมหนัง
บอกว่ามีหลายเรื่องเลยนะ น่าดู แต่ก่อนจะถึงห้างเซนทรัลแจ้งวัฒนะ แวะเติมน้ำมันที่ปี๊มบางจาก
กะว่าจะไปดูหนังในเซนทรัล ดูนาฬิกามันดึกมากแล้ว สี่ทุ่มกว่า... น้ำเลยบอกก้องว่า
มันดึกจังเลยอ่ะ แล้วนี่เราไปดูหนังจะเลิกกี่ทุ่มเนี่ย ก้องก็บอกว่าคงดึกมาก สงสัยไกล้มิดไนท์แน่เลย
อยู่ๆ น้ำก็เสนอไอเดียไปว่า งั้นเราไปพัทยากันไหม ....บ้าๆๆๆ คิดไรหว่าตอนนั้น
คือไว้ใจเค้าด้วยละ แล้วอีกอย่าง ไม่กลัวว่าไปด้วยกันสองคนจะเกิดไรขึ้น ต้องนอนพัก
โรงแรมรึป่าว ก็ไม่ได้คิดนะ คิดแค่ว่าไปถึงคงนั่งชิลๆ แล้วก็กลับ นาทีนั้นคือแบบว่า
ไปไหนก็ได้ ที่ทำให้เค้าสบายใจ หายเครียด... ก้องก้บอกว่า ดีเลยๆ ไปๆๆๆ
พอถึงพัทยา เที่ยงคืนกว่าค่ะ.. อ้าว ทำไงละทีนี้ หาดก็มึดละ ก้องเลยบอกว่า
ขับรถหาที่พักก่อนละกัน ก็ไปหาบังกะโลห้องพักแถวพัทยาพักซักคืน พรุ่งนี้คอ่ยกลับ
ตอนนั้นก้แบบว่า เอิ่ม...ยังไงคงตอ้งนอนอะนะ ไม่เป็นไร ลองดู
หลังจากได้ห้องพัก เค้าก็ไปอาบน้ำ.. ทำไงอะ ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนซะด้วย
เค้าออกจากห้องน้ำมาด้วยตัวเปลือยท่อนบน แต่ว่าใส่กางเกงสแลคท่อนล่าง
หึย...ตอนนั้นเห็นเปลือยอกก็เริ่มกลัวนิดๆนะ คือเหมือนกับว่า กรี๊ดๆๆ ผู้ชายถอดเสื้อ
ยังไงต่อละชั้น... เค้าก้ไล่น้ำไปอาบน้ำ เข้าไปในห้องน้ำนานมาก กะว่าออกมาก้องคงหลับ
แต่ไมได้อาบค่ะ ไม่มีอะไรเปลี่ยน ใส่เสื้อกล้ามมา ใส่สูททับ ก็ถอดสูทออก นอนกับเสื้อกล้าม
กางเกงขายาว ออกจากห้องน้ำมา เห็นก้องนอนหลับ... สบายใจละชั้น ค่อยๆย่องขึ้นไปนอน
นึกว่าก้องหลับแล้ว เปล่าเลย ไม่ได้หลับ น้ำนอนหันหลังให้เค้า
เค้าพลิกตัวมากอดน้ำแต่กอดเบาๆ เหมือนเอามือวางมากกว่า โอย ใจสั่นไม่เป็นจังหวะเลยค่ะ
เค้าถามว่า กลัวหรอ...ป๊าววววว ไม่ได้กลัวนิ ไม่มีอะไร...ก้องถามว่า
ทำไมต้องใจสั่นด้วย...โอยพระเจ้า สั่นหรอ รุ้สึกได้เลยหรอ...
ไม่ได้ตอบ นอนนิ่งๆ ....ทั้งคืนค่ะ ไม่ได้นอนเลย..ก้องไมได้ทำอะไร แค่เอามือกอดไว้เฉยๆ
เช้ามา สโหลสเหลมาก ตาดำปิ๊ด หัวกระเซิง เดินโซเซไปขึ้นรถกลับบ้าน
แต่ก้องไม่เป็นอะไรเลย สงสัยหลับสบายแหงๆ
ระหว่างทาง หลับเป็นตายค่ะ.. ถามก้องว่า นอนหลับสบายดีไหม
ก้องบอกว่า ไมได้หลับเลย...อ้าววววว
ไมได้หลับหรอกหรอ แล้วนี่ไม่ง่วงหรอ ก้องบอกว่า ไม่ง่วงนะ ได้อยู่กับน้ำทั้งคืน
มีความสุขมากกว่า ....ตายๆๆๆ ชั้นนอนไม่หลับ เกร็งจนปวดแขนไปทั้งตัว
ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวด้วยซ้ำ กลัวจะรู้ว่านอนไม่หลับ
แต่นี่ก้องไม่เป็นอะไรเลย สบายตัวเวอร์..... เค้าบอกว่า ไปแวะห้องก้องก่อนได้ไหม
ไม่ทำอะไรหรอก อยากให้แวะไป อาบน้ำก่อน นอนซักตื่น แล้วจะไปส่ง
เหตุผลคือ มันไกล้กว่าปากเกร็ดมาก แวะบางกะปิแปปนึง ค่อยไปปากเกร็ด
ไม่เป็นไรมั้ง อะๆๆๆ ไม่กลัวอีกแล้วชั้น และแล้วก้องก็พาขึ้นคอนโดเค้า
ต่างคนต่างอาบน้ำ เพลียมากๆๆ ก้องให้น้ำนอนบนเตียง ส่วนก้องนอนด้านล่าง
บนฟูกที่นอนปิคนิคของเค้า ณ เวลานี้ หลับจริงๆ ก้องใส่ชุดอยู่บ้านโชว์ขาด้วยอ่ะ
ส่วนน้ำนอนเตียงด้านบน นอนไม่หลับอีกละ นอนพิจารณาหน้าตา ผิวพรรณ เรียวขา
555 ขาเรียวนี่ นิ้วก็เรียว ตัวก็ขาว ผ่านๆๆ มาชอบชั้นทำไมกันน๊า ได้แต่คิดแล้วก้สงสัย
อยู่ๆก้องก็ตื่นค่ะ ลุกมานั่งคุยด้วย ถามน้ำว่าง่วงไหม น้ำตอบว่า ไม่เท่าไรนะ
ก้องเลยถามว่า ขอขึ้นไปนอนด้วยได้ไหม...อาวแล้วววไง
ก็อ้ำอึ้งๆ ก้องก็พรวดพราดขึ้นมานอนด้วยเลย ตอนแรกก็นอนตัวแข็งทื่อทั้งสองคน
ซักพัก ก้องมากอดอีกละ โอยใจสั่นๆๆๆ
เค้าก็พลิกตัวมากอดอีกละ คราวนี้กอดแน่นเลยล่ะ แล้วก้องก็หลับไป
ตอนนั้นรู้สึกว่าเริ่มชอบก้องแล้วล่ะ ทำไมเค้ากอดเราแล้วรู้สึกอบอุ่นจังเลย
แล้วน้ำก้เผลอหลับไป...
กลับมาจากไปพัทยาคราวนั้น รู้สึกได้เลยว่าความรู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปแล้วล่ะ
จากความสงสาร มันเริ่มกลายเป็นความชอบตอนไหนก็ไม่รู้..
เลยคิดว่าตัวเองจะคบสองคนในเวลาเดียวกันคงไมได้อีกแล้ว
เลยตัดสินใจ บอกเลิกกับเต้ โดยให้เหตุผลว่า น้ำตอ้งเลือกที่จะคบคนใดคนหนึ่ง
น้ำขอเลือกก้องก็แล้วกัน สิ่งหนึ่งที่น้ำเห็นในตัวก้อง คือก้องให้เกียรติผู้หญิงมาก
ไว้ใจได้ อบอุ่น น่ารัก ไม่เคยว่าร้ายใคร แต่เหตุผลที่ให้กับเต้ไปนั้น เต้บอกว่า
มันไม่เพียงพอที่จะเลือกหรอก เต้ไม่เหมาะสมกับน้ำตรงไหน เต้ดีทุกอย่าง
แล้วเต้ก็รอ้งไห้ออกมา ไม่อยากเลิกกับน้ำ แต่คำพูดของเต้ เหมือนเคียดแค้นน้ำมาก
บอกน้ำว่าซักวัน ที่น้ำไม่เลือกเต้ น้ำจะต้องเสียใจ แล้ววันน้ันน้ำต้องมาขอโทษเต้
ตอนนั้นรุ้สึกว่า ทำไมเต้เป็นคนแบบนี้ ทำไมคิดแบบนี้ อาฆาตกันเกินไปแล้วล่ะ
ไม่น่ารักเอาซะเลย ดีแล้วล่ะที่เลือกคบก้อง หลังจากนี้ก้คบก้องคนเดียว
วันเวลาผ่านไปหลายเดือน ตอนนั้นก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกับก้องอย่างเป็นทางการนะ
จนกระทั่งปีใหม่ของปีพ.ศ. 2553 ตอนนั้น น้ำกลับไปบ้านต่างจังหวัด
ก้องไปเที่ยวจังหวัดแพร่กับครอบครัว ไกล้ๆเที่ยงคืนของวันที่ 31 ธ.ค. 52
ก้องโทรมา happy new year คำนึงที่จำได้ไม่รู้ลืมก้องถามว่า
น้ำเป็นแฟนกับก้องได้ไหม ก้องอยากให้น้ำเป็นแฟนของก้อง
อยากอยู่กับน้ำไปจนแก่เฒ่า ก้องอยากดูแลน้ำ อยากมีลูก มีครอบครัวกับน้ำ
ตอนนั้นคือ อึ้งนะ ปกติไม่มีใครมาขอเป็นแฟนเป็นกิจจะลักษณะขนาดนี้
แต่ก็ตอบตกลงไป ว่า ได้ และน้ำสัญญาว่า น้ำจะเป็นแฟนที่ดีของก้อง
และจะดูแลก้องไปตลอด จะไม่ทำให้ก้องตอ้งเสียน้ำตาอีก น้ำสัญญา
หลังจากตอบตกลงแล้วอะ นาทีนั้นเสียงพลุจากเทศบาลไกล้บ้าน ดังบึ้มๆๆๆๆเลยอ่ะ
ก้องหัวเราะ แล้วบอกว่า เห็นมะ มีคนยินดีกับเราด้วย เตรียมพลุไว้ก็ไม่บอก 5555
หลังจากตกลงเป็นแฟนกัน ก้องมาบ่อยขึ้น จนย้ายที่อยู่ไปอยู่แถวบิ๊กซีแจ้งวัฒนะ
ไกล้ขึ้นนะ ที่อยู่ก็น่าอยู่มากขึ้น ไม่มีรถเยอะ ของกินก็เยอะ บรรยากาศเหมือนบ้านสวน
น่าอยู่ขึ้นเยอะเลย พอย้ายมาอยู่ที่นี่ ก้องมาหาทุกวัน ถามว่าไกลไหม บอกเลยนะว่า
ไกลอยู่ รถก็ติด น้ำเคยบอกก้องนะว่าไม่ตอ้งมาหาทุกวันหรอก ก้องบอกว่า ถ้าก้องไม่บ่นว่าเหนื่อย
อย่ามาห้ามก้อง แค่เวลาก้องเหนื่อยแล้วเจอหน้าน้ำ ได้กอดน้ำ ก้องก้หายเหนือ่ยแล้ว
ปกติน้ำเป็นคนที่ทำกับข้าวรสชาติแย่มาก ไม่มีฝืมือเอาซะเลย แต่อยุ่กับก้อง
น้ำพยายามทำกับข้าว ใส่ข้าวกล่องไปให้ก้องทุกวัน ถามก้องว่า ถ้าก้องตอ้งหิ้วปิ่นโต
ไปทำงาน ก้องจะอายลูกน้องไหม ที่ต้องหิ้วข้าวไปออฟฟิศทุกวัน
ก้องบอกว่าจะอายทำไม ภูมิใจ แฟนทำให้ ... เวลาเค้าไปทานข้าวที่ออฟฟิศ เค้าจะโทรมา
ทานให้เราได้ยินเสียงว่าเค้าเอามาทานที่ออฟฟิศจริงๆ จนน้องๆแซว..
ช่วงหลังมา น้องๆก็เริ่มเอาข้าวกล่องมาจากบ้าน เห็นว่าประหยัดดี..แต่จริงๆคือเค้าไม่มีเวลา
ไปหาข้าวทานตอนเช้า น้ำเลยอยากทำให้ กับข้าวทีชอบทำ
เห็นจะมี ข้าวไข่เจียวหมูสับ ดำๆไหม้ๆ ผัดผักใส่แค่แครอท ผักบุ้ง ผัดสารพัดผัก อิอิ เพราะมันง่ายไง
ยากกว่านี้เห็นจะทำไมได้ แต่กับข้าวมันทำด้วยใจต่างหากที่ทำให้อร่อย
เวลากลับมาทานข้าวเย็นด้วยกัน ดูเค้ามีความสุขมาก ดูหนังไปด้วย ว่างก็ตัดเล็บให้
มาร์คหน้าให้ ห้องที่อยุ่ตู้เย็นก้ไม่มี แอร์ก็ไม่มี ทีวีก็ไม่มี ก้องก็ทยอยซื้อให้
ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน มีความสุขมากๆ รู้สึกชีวิตเติมเต็มซึ่งกันและกัน
เดี๋ยวมาต่อนะ...