หากใครอยากรู้ว่าประเทศสยามแห่งนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป ผมมี shot เด็ดประวัติศาสตร์ตอนหนึ่ง โดยมีตัวเดินเรื่องคือ หลวงกาจสงคราม มาเล่าสู่กันฟังดังนี้  (ข้อมูลจากวิกิพีเดีย  http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1_%28%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%88_%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1%29)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
พลโท พลอากาศโท กาจ กาจสงคราม หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ หลวงกาจสงคราม หนึ่งในสมาชิกคณะราษฎร สมาชิกขบวนการเสรีไทย อดีตแม่ทัพภาคที่ 1 ของกองทัพบกไทย ช่วงปี พ.ศ. 2491-พ.ศ. 2492 และอดีตอธิบดีกรมศุลกากร พ.ศ. 2481-2485

ภายหลังจากเกิดกรณีวิกฤตเหตุการณ์สวรรคตของรัชกาลที่ 8 หลวงกาจสงครามได้โจมตี(ผมใส่เพิ่มว่า ป้ายสี)นายปรีดี พนมยงค์ ว่ามีแผนการจัดตั้ง "มหาชนรัฐ" ที่มีเป้าหมายเพื่อเปลี่ยนประเทศไทยเป็น "สาธารณรัฐ" จนเป็นที่โจษจันไปทั่ว และเกิดการจับกุมผู้ต้องสงสัยหลายรายซึ่งล้วนแต่เป็นกลุ่มของนายปรีดี หลวงกาจสงครามอ้างเรื่องแผนมหาชนรัฐว่าจะก่อให้เกิดการวินาศกรรมครั้งใหญ่ จึงได้ตัดสินใจรัฐประหาร เมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 โดย พ.อ. กาจ กาจสงคราม เป็นรองหัวหน้าคณะรัฐประหาร

คณะรัฐประหารประกอบด้วยนายทหารนอกราชการที่นำโดย พล.ท. ผิน ชุณหะวัณ พ.ต.อ. เผ่า ศรียานนท์ พ.อ. สฤษดิ์ ธนะรัชต์ พ.อ. ถนอม กิตติขจร พ.ท. ประภาส จารุเสถียร และ ร.อ. สมบูรณ์ (ชาติชาย) ชุณหะวัณ ทำการยึดอำนาจการปกครองประเทศ จากรัฐบาลของหลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ และตั้งนายควง อภัยวงศ์ เป็นนายกรัฐมนตรี หลวงกาจสงครามมีส่วนอย่างสำคัญในการยกร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2490 และเก็บซ่อนไว้ใต้ตุ่ม จึงเรียกอีกชื่อหนึ่งว่ารัฐธรรมนูญฉบับ “ใต้ตุ่ม” หรือ “ตุ่มแดง” และหลวง กาจ กาจสงคราม ได้รับฉายาจากการรัฐประหารครั้งนี้ว่า “นายพลตุ่มแดง”

หลังจากการเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2491 นายควง อภัยวงศ์ได้กลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีกครั้ง แต่หลังจากการบริหารประเทศเพียงไม่นาน เกิดเหตุการณ์รัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2491 ในวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2491 หลวงกาจสงครามพร้อมทหารสี่นาย ได้บุกเข้าพบนายควง อภัยวงศ์ นายกรัฐมนตรี ที่ทำเนียบรัฐบาล และบีบบังคับให้นายควงลาออกจากตำแหน่ง ซึ่งนายควงก็ลาออกแต่โดยดี การรัฐประหารครั้งนี้เรียกว่า “รัฐประหารเงียบ” เนื่องจากไม่มีการใช้กำลังทหาร และเสียเลือดเนื้อแต่อย่างใด และตั้งจอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี

สุดท้ายแล้วคนที่ชอบปฏิวัติก็เจอกับตัวเอง.......

ในวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2493 หลวงกาจสงคราม ได้ถูกกล่าวหาว่าจะก่อการกบฏล้มล้างรัฐบาล โดยทาง พ.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์ รองอธิบดีกรมตำรวจ ได้ถูกจับขังคุก และในเช้าวันรุ่งขึ้น ได้ถูกเนรเทศไปที่ฮ่องกงทันที จนกระทั่งหลัง พ.ศ. 2500 ที่มีการเปลี่ยนแปลงรัฐบาลแล้ว จึงได้เดินทางกลับมาพำนักยังประเทศไทย

ทั้งหมดนี้มันช่างเหมือนกับสถานการณ์ประเทศสยามเวลานี้  เพียงแต่มีบรรดา พ่อค้า , สว. , ตุลาการ , ข้าราชการ , และที่สำคัญคือสื่อมวลชน ที่ร่วมกันกระทุ้งเพื่อได้มาซึ่งผลประโยชน์แห่งตน  โดยเสแสร้งทำเนียนว่า รักความถูกต้อง รักชาติ ความมีจริยธรรมเว่อร์ๆ  ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกทุกตัวคนว่ามันผิดกฎหมายบ้านเมือง ตั้งแต่หัวขบวน  แต่ก็ดันทุรังทำจนถึงทุกวันนี้

นับว่าสถานการณ์หนักกว่าสมัยก่อนเยอะทีเดียว เพราะแนวร่วมหลากหลายขึ้น.... แต่สุดท้ายคือ ทุกหมู่เหล่า เพ่งมองและสมยอมให้กับคนมีปืนเป็นผู้กำหนดทิศทางต่างๆทั้งสิ้น...เหมือนแต่เก่าก่อน เป๊ะเวอร์

เราชาวสยามจะยอมให้เหตุการณ์เป็นเช่นนี้ต่อๆไปหรือไม่ ขึ้นอยู่กับการตัดสินของเราว่า อะไรคือสิ่งที่ดี ที่เหมาะสมที่สุดและเป็นประโยชน์อย่างแท้จริงต่อประเทศและประชาชนอย่างถาวร  เป็นทางออกเดียวของประเทศ  เพราะมิฉะนั้น คนพวกนี้ที่กำลังฉายหนังซ้ำจนคนดูเอียน ก็จะกลับมามีอำนาจอีกครั้ง ทำประเทศ สะดุดหยุดกึ๊ก อย่างนี้ต่อไปแบบไม่รู้จบสิ้น