กระทู้แรกครับ ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยครับ ^^
เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
บ่ายวันที่ 11 พฤษภาคม ที่ผ่านมา ผม พี่สาว 2 คนและหลานอีกคน กลับจากงานแต่งหลานสาวที่สระแก้ว ก่อนกลับเราก็ตกลงกันจะไปช็อปกันที่ตลาดโรงเกลือก่อน ด้วยสภาพอากาศและความเข้มข้นของรังสีสุริยเทพ ก็ทำให้เราเดินได้ไม่ถึงชั่วโมง บ่ายสองเศษๆก็พากันมุ่งหน้าสู่บุรีรัมย์ เป้าหมายต่อไปที่เราจะไปค้างคืนกันที่นั่น ระหว่างทางนั้นเราก็แวะพักเติมน้ำมันที่ปั๊ม ปตท.แห่งหนึ่งซึ่งผมก็จำสาขาไม่ได้ เรื่องมันเกิดที่นี่แหละครับ หลังจากเสร็จกิจธุระต่างๆ พวกเราก็กลับมารวมตัวกันนั่งตากแอร์ในรถ ผมก็นั่งกินขนมไป แล้วก็มีสาวสองคนเดินมาที่รถคันข้างๆจอดด้านขวาของรถผม ผมไม่ได้สังเกตหน้าสาวคนขับ แต่ชัดเจนเต็มเบ้าตาเลยคือสาวนั่งฝั่งซ้าย เธอขาว หน้าตาโอเคครับ แต่ความสวยของเธอไม่ได้สะกดใจผมเลยแม้แต่น้อย 5555555
เธอเปิดประตูรถฝั่งตัวเองอ้าออกมาจนสุดวงสวิง ปึ้ง!!! (เวรละ ผมสบถในใจ) เสียงดังที่ประตูรถผม ผมเลื่อนกระจกลงช้าๆ พร้อมเผยโฉมหน้าตัวเองให้สาวคนนั้นเห็นทีละนิดๆ ผมมองเธอ พยายามจะสบตาเธอ ส่งกระแสอำมหิตย์ให้เธอ ขอให้หันมาสบตาผมหน่อย แต่ก็ไม่เป็นผล เธอไม่ยอมหันมามองหน้าผมเลย เธอเอาแต่มือลูบประตูรถเธอ ประหนึ่งว่า "โอ๋ๆ เจ็บตรงไหนมั้ยลูก ไม่เป็นไรนะคะ" ภาพ ณ จุดนี้มันทำให้ผมนึกถึงป้าคนนึงสอนหลานตัวเอง (หลานอายุ 3 ขวบ) หลานวิ่งชนขอบโต๊ะกระแทกจนร้องไห้ ป้าเลยเข้าไปปลอบหลาน แล้วพูดว่า "โต๊ะนี่มันนิสัยไม่ดี มาขวางทางทำไม เดี๋ยวป้าตีมันให้" แล้วป้าแกก็ตั้งฝ่ามือขึ้นสูงเหนือศีรษะเล็กน้อย แล้วก็ Forehand ไปที่ขอบโต๊ะหนึ่งที ผมเห็นแล้วถึงกับงง บ้านนี้สอนลูกสอนหลานกันแบบนี้หรอ
มาเข้าเรื่องกันต่อครับ พอเห็นแบบนั้นผมยิ่งโมโหแทบอยากจะอมขี้ไปพ่นใส่หน้าเธอ แต่โชคดีที่ผมข่มอารมณ์เก่ง หลังจากนั้นเธอก็พาร่างเธอแหวกเข้าไปในรถ แล้วปิดประตูดัง ปั้ง! ทุกอย่างอยู่ในความสงบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไร้ซึ่งคำขอโทษใดๆ ทั้งผมกับพี่สาวยังงงกับพฤติกรรมของเธอ รอยกระแทกมันไม่เท่าไรหรอกครับ คือแค่นี้ผมไม่ถือโทษ ไม่โกรธอะไร แต่สิ่งที่ทำให้ผมฉุนเธอมาก ทำไมเธอไม่มีมารยาทเอาซะเลย ผมรอคำขอโทษหรืออะไรที่ทำให้ผมรู้สึกว่า "ฉันดิไม่ได้เจตนาค่ะ" อะไรทำนองนี้ มันก็จะพอบรรเทาอำนาจมืดของผมลงได้ ความสวยของเธอไม่มีผลต่ออารมณ์ผมครับ 55555 โอเคไม่ขอโทษก็ไม่เป็นไร ถึงผมเดินลงจากรถไปเคาะกระจกถามหาคำขอโทษ ผมว่าคำขอโทษที่จะออกมาจากปากเธอมันคงไม่ได้มาจากใจหรอก เหมือนขอโทษส่งๆให้มันเสร็จๆ ถ้าแบบนั้นก็อย่าเลย ผมถอยรถออกมา ยื่นโทรศัพท์ให้หลาน "ถ่ายรูปรถและป้ายทะเบียนให้น้าหน่อย" เรื่องก็จบลงแค่นี้
ปล. ฝากถึงคนขับรถ หรือคนโดยสารรถด้วยนะครับ เวลาเปิดประตูจะออกหรือเข้ารถ อย่าลืมว่ามีรถข้างๆจอดอยู่ รถใคร ใครก็หวงครับ
รถคู่กรณี
รอยกระแทก
โดนสาวสวยกระแทกจนเป็นรอย
เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
บ่ายวันที่ 11 พฤษภาคม ที่ผ่านมา ผม พี่สาว 2 คนและหลานอีกคน กลับจากงานแต่งหลานสาวที่สระแก้ว ก่อนกลับเราก็ตกลงกันจะไปช็อปกันที่ตลาดโรงเกลือก่อน ด้วยสภาพอากาศและความเข้มข้นของรังสีสุริยเทพ ก็ทำให้เราเดินได้ไม่ถึงชั่วโมง บ่ายสองเศษๆก็พากันมุ่งหน้าสู่บุรีรัมย์ เป้าหมายต่อไปที่เราจะไปค้างคืนกันที่นั่น ระหว่างทางนั้นเราก็แวะพักเติมน้ำมันที่ปั๊ม ปตท.แห่งหนึ่งซึ่งผมก็จำสาขาไม่ได้ เรื่องมันเกิดที่นี่แหละครับ หลังจากเสร็จกิจธุระต่างๆ พวกเราก็กลับมารวมตัวกันนั่งตากแอร์ในรถ ผมก็นั่งกินขนมไป แล้วก็มีสาวสองคนเดินมาที่รถคันข้างๆจอดด้านขวาของรถผม ผมไม่ได้สังเกตหน้าสาวคนขับ แต่ชัดเจนเต็มเบ้าตาเลยคือสาวนั่งฝั่งซ้าย เธอขาว หน้าตาโอเคครับ แต่ความสวยของเธอไม่ได้สะกดใจผมเลยแม้แต่น้อย 5555555
เธอเปิดประตูรถฝั่งตัวเองอ้าออกมาจนสุดวงสวิง ปึ้ง!!! (เวรละ ผมสบถในใจ) เสียงดังที่ประตูรถผม ผมเลื่อนกระจกลงช้าๆ พร้อมเผยโฉมหน้าตัวเองให้สาวคนนั้นเห็นทีละนิดๆ ผมมองเธอ พยายามจะสบตาเธอ ส่งกระแสอำมหิตย์ให้เธอ ขอให้หันมาสบตาผมหน่อย แต่ก็ไม่เป็นผล เธอไม่ยอมหันมามองหน้าผมเลย เธอเอาแต่มือลูบประตูรถเธอ ประหนึ่งว่า "โอ๋ๆ เจ็บตรงไหนมั้ยลูก ไม่เป็นไรนะคะ" ภาพ ณ จุดนี้มันทำให้ผมนึกถึงป้าคนนึงสอนหลานตัวเอง (หลานอายุ 3 ขวบ) หลานวิ่งชนขอบโต๊ะกระแทกจนร้องไห้ ป้าเลยเข้าไปปลอบหลาน แล้วพูดว่า "โต๊ะนี่มันนิสัยไม่ดี มาขวางทางทำไม เดี๋ยวป้าตีมันให้" แล้วป้าแกก็ตั้งฝ่ามือขึ้นสูงเหนือศีรษะเล็กน้อย แล้วก็ Forehand ไปที่ขอบโต๊ะหนึ่งที ผมเห็นแล้วถึงกับงง บ้านนี้สอนลูกสอนหลานกันแบบนี้หรอ
มาเข้าเรื่องกันต่อครับ พอเห็นแบบนั้นผมยิ่งโมโหแทบอยากจะอมขี้ไปพ่นใส่หน้าเธอ แต่โชคดีที่ผมข่มอารมณ์เก่ง หลังจากนั้นเธอก็พาร่างเธอแหวกเข้าไปในรถ แล้วปิดประตูดัง ปั้ง! ทุกอย่างอยู่ในความสงบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไร้ซึ่งคำขอโทษใดๆ ทั้งผมกับพี่สาวยังงงกับพฤติกรรมของเธอ รอยกระแทกมันไม่เท่าไรหรอกครับ คือแค่นี้ผมไม่ถือโทษ ไม่โกรธอะไร แต่สิ่งที่ทำให้ผมฉุนเธอมาก ทำไมเธอไม่มีมารยาทเอาซะเลย ผมรอคำขอโทษหรืออะไรที่ทำให้ผมรู้สึกว่า "ฉันดิไม่ได้เจตนาค่ะ" อะไรทำนองนี้ มันก็จะพอบรรเทาอำนาจมืดของผมลงได้ ความสวยของเธอไม่มีผลต่ออารมณ์ผมครับ 55555 โอเคไม่ขอโทษก็ไม่เป็นไร ถึงผมเดินลงจากรถไปเคาะกระจกถามหาคำขอโทษ ผมว่าคำขอโทษที่จะออกมาจากปากเธอมันคงไม่ได้มาจากใจหรอก เหมือนขอโทษส่งๆให้มันเสร็จๆ ถ้าแบบนั้นก็อย่าเลย ผมถอยรถออกมา ยื่นโทรศัพท์ให้หลาน "ถ่ายรูปรถและป้ายทะเบียนให้น้าหน่อย" เรื่องก็จบลงแค่นี้
ปล. ฝากถึงคนขับรถ หรือคนโดยสารรถด้วยนะครับ เวลาเปิดประตูจะออกหรือเข้ารถ อย่าลืมว่ามีรถข้างๆจอดอยู่ รถใคร ใครก็หวงครับ
รถคู่กรณี
รอยกระแทก