ความเดิมจากตอนแรกนะคะ
Nepal.....ตามหาฝันที่เนปาล ทริปเบิกฟ้า ฟ้าเปิด ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 1
http://ppantip.com/topic/32034372
มาต่อกันค่ะ เข้าสู่วันที่ 5 พ.ค. ตื่นเช้ามาด้วยความปวดร้าวเนื้อตัว ขาระบมไปหมด วันนี้ทุกคนเห็นบันไดแล้วหลอนเลยค่ะ ก้าวขึ้นลงบันไดแต่ละขั้นเนี่ยขามันสั่นพั่บๆ เลย เช้าวันนี้ฝนตก ฟ้ามืดครึ้มอีกแล้ว พนักงานที่โรงแรมบอกว่าถ้าอากาศเป็นแบบนี้เครื่องบินเล็กจะไม่ทำการบิน พวกเราใจหายวูบเลย เพราะตอนบ่ายโมงกว่าๆ เรามีบินจากโพคาราไปกาฐมัณฑุ ถ้าเราบินไม่ได้ แพลนเที่ยวของวันพรุ่งนี้ที่กาฐมัณฑุก็จะล่มไปด้วย เช้าวันนี้เรามีโปรแกรมไปเที่ยว Sarangkot กันด้วยค่ะ พนักงานของโรงแรมก็ยังทำร้ายความรู้สึกซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยการบอกต่อว่าไปซารังก็อตตอนนี้ก็มองไม่เห็นอะไร เพราะฝนตก แต่เราก็ยังดึงดันที่จะไปตามแพลนเที่ยวเดิมให้ได้ เห็นไม่เห็นไม่รู้ ขอไปก่อนละกัน ระหว่างทางอิชั้นและพี่อีกคนก็สวดมนต์อธิษฐานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้ฝนหยุดตก ให้ฟ้าเปิด เพื่อที่ตอนบ่ายเราจะได้บินกลับเมืองกาฐมัณฑุได้ ไม่อยากค้างเติ่งอยู่ที่โพคารา เรานั่งรถยนต์ของโรงแรมไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงซารังก๊อตค่ะ มาเจอบันไดขึ้นเขาที่ซารังก๊อตอีกแล้ว บอกตรงๆว่ากลัวบันได ณ จุดนี้ คนขับรถบอกว่าจุดชมวิวจริงๆ ต้องปีนขึ้นไปบนยอดสุดของเขา แต่พวกเราไม่ไหวแล้วอ่ะค่ะ กลัว ขาพิการ และอีกอย่างฝนก็ตกปรอยๆ วันนี้ขอปีนไปจุดชมวิวตรงร้านขายของก็พอนะ ค่าขึ้นเขาซารังก๊อตคนละ 30 รูปีค่ะ
เจอแม่ค้าพูดไทยได้หลายคำเลยค่ะ สงสัยนักท่องเที่ยวไทยไปเยอะเลยสอนพูดไทย ตอนเจอหน้ากันครั้งแรกแม่ค้าถามพวกเราว่า "มาจากไหนกันเหรอ" พี่ในทิรปตอบว่า "I come from Paradise" แม่ค้าถามทวนอีกครั้ง พี่เค้าก็ตอบแบบเดิม "I come from Paradise" แม่ค้าทำหน้างงๆ แล้วชี้ขึ้นไปบนฟ้า ถามว่า "คุณมาจากสวรรค์ข้างบนเหรอ" พี่ในทริปตอบว่า "Yes" นั่นแหละ แม่ค้าถึงกับปล่อยกร๊าก หัวเราะออกมาเลย ฮ่าๆๆๆ แกชอบอกชอบใจใหญ่ เรียกพวกเราว่า "มาๆๆ พวกที่มาจากสวรรค์ทั้งหลาย เอาผ้าไปห่มกันหนาว ไม่ซื้อไม่ว่า เอาไปห่มก่อน" ข้างบนอากาศเย็นๆ ห่มผ้าแล้วอุ่นดีเหมือนกันค่ะ
แม่ค้าเสนอขายผ้าพันคอ / คลุมไหล่ที่ผืนละ 800 รูปี เราต่อได้ผืนละ 400 รูปีค่ะ หลังจากซื้อผ้าพันคอเสร็จ ฝนเริ่มหยุด หมอกเริ่มจาง ท้องฟ้าเริ่มเปิด อิชั้นและพรรคพวกเริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อย มีความหวังว่าบ่ายนี้เราจะบินกลับเมืองกาฐมัณฑุได้อย่างปลอดภัย
มาดูเมืองโพคาราจากมุมสูงกันค่ะ คนขับรถที่พาพวกเรามาบอกว่าเนี่ยนะ ถ้าช่วงฟ้าเปิดเราจะสามารถเห็นเทือกเขาหิมาลัยจากตรงนี้ได้ชัดเจนเลย แนะนำนะคะ ถ้าใครไม่อยากเทรค แต่อยากเห็นเทือกเขาหิมาลัย ให้มาช่วงเดือนตุลาคมหรือพฤศจิกายนค่ะเป็นช่วง High Season ของที่นี่เลย
แม่น้ำที่เราเห็นไกลลิบๆ นั่นคือทะเลสาปเฟวาค่ะ เค้าบอกว่าถ้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ซารังก๊อตจะสวยมากเลย
[CR] Nepal.....ตามหาฝันที่เนปาล ทริปเบิกฟ้า ฟ้าเปิด ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 2.....จบ
Nepal.....ตามหาฝันที่เนปาล ทริปเบิกฟ้า ฟ้าเปิด ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 1
http://ppantip.com/topic/32034372
มาต่อกันค่ะ เข้าสู่วันที่ 5 พ.ค. ตื่นเช้ามาด้วยความปวดร้าวเนื้อตัว ขาระบมไปหมด วันนี้ทุกคนเห็นบันไดแล้วหลอนเลยค่ะ ก้าวขึ้นลงบันไดแต่ละขั้นเนี่ยขามันสั่นพั่บๆ เลย เช้าวันนี้ฝนตก ฟ้ามืดครึ้มอีกแล้ว พนักงานที่โรงแรมบอกว่าถ้าอากาศเป็นแบบนี้เครื่องบินเล็กจะไม่ทำการบิน พวกเราใจหายวูบเลย เพราะตอนบ่ายโมงกว่าๆ เรามีบินจากโพคาราไปกาฐมัณฑุ ถ้าเราบินไม่ได้ แพลนเที่ยวของวันพรุ่งนี้ที่กาฐมัณฑุก็จะล่มไปด้วย เช้าวันนี้เรามีโปรแกรมไปเที่ยว Sarangkot กันด้วยค่ะ พนักงานของโรงแรมก็ยังทำร้ายความรู้สึกซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยการบอกต่อว่าไปซารังก็อตตอนนี้ก็มองไม่เห็นอะไร เพราะฝนตก แต่เราก็ยังดึงดันที่จะไปตามแพลนเที่ยวเดิมให้ได้ เห็นไม่เห็นไม่รู้ ขอไปก่อนละกัน ระหว่างทางอิชั้นและพี่อีกคนก็สวดมนต์อธิษฐานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้ฝนหยุดตก ให้ฟ้าเปิด เพื่อที่ตอนบ่ายเราจะได้บินกลับเมืองกาฐมัณฑุได้ ไม่อยากค้างเติ่งอยู่ที่โพคารา เรานั่งรถยนต์ของโรงแรมไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงซารังก๊อตค่ะ มาเจอบันไดขึ้นเขาที่ซารังก๊อตอีกแล้ว บอกตรงๆว่ากลัวบันได ณ จุดนี้ คนขับรถบอกว่าจุดชมวิวจริงๆ ต้องปีนขึ้นไปบนยอดสุดของเขา แต่พวกเราไม่ไหวแล้วอ่ะค่ะ กลัว ขาพิการ และอีกอย่างฝนก็ตกปรอยๆ วันนี้ขอปีนไปจุดชมวิวตรงร้านขายของก็พอนะ ค่าขึ้นเขาซารังก๊อตคนละ 30 รูปีค่ะ
เจอแม่ค้าพูดไทยได้หลายคำเลยค่ะ สงสัยนักท่องเที่ยวไทยไปเยอะเลยสอนพูดไทย ตอนเจอหน้ากันครั้งแรกแม่ค้าถามพวกเราว่า "มาจากไหนกันเหรอ" พี่ในทิรปตอบว่า "I come from Paradise" แม่ค้าถามทวนอีกครั้ง พี่เค้าก็ตอบแบบเดิม "I come from Paradise" แม่ค้าทำหน้างงๆ แล้วชี้ขึ้นไปบนฟ้า ถามว่า "คุณมาจากสวรรค์ข้างบนเหรอ" พี่ในทริปตอบว่า "Yes" นั่นแหละ แม่ค้าถึงกับปล่อยกร๊าก หัวเราะออกมาเลย ฮ่าๆๆๆ แกชอบอกชอบใจใหญ่ เรียกพวกเราว่า "มาๆๆ พวกที่มาจากสวรรค์ทั้งหลาย เอาผ้าไปห่มกันหนาว ไม่ซื้อไม่ว่า เอาไปห่มก่อน" ข้างบนอากาศเย็นๆ ห่มผ้าแล้วอุ่นดีเหมือนกันค่ะ
แม่ค้าเสนอขายผ้าพันคอ / คลุมไหล่ที่ผืนละ 800 รูปี เราต่อได้ผืนละ 400 รูปีค่ะ หลังจากซื้อผ้าพันคอเสร็จ ฝนเริ่มหยุด หมอกเริ่มจาง ท้องฟ้าเริ่มเปิด อิชั้นและพรรคพวกเริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อย มีความหวังว่าบ่ายนี้เราจะบินกลับเมืองกาฐมัณฑุได้อย่างปลอดภัย
มาดูเมืองโพคาราจากมุมสูงกันค่ะ คนขับรถที่พาพวกเรามาบอกว่าเนี่ยนะ ถ้าช่วงฟ้าเปิดเราจะสามารถเห็นเทือกเขาหิมาลัยจากตรงนี้ได้ชัดเจนเลย แนะนำนะคะ ถ้าใครไม่อยากเทรค แต่อยากเห็นเทือกเขาหิมาลัย ให้มาช่วงเดือนตุลาคมหรือพฤศจิกายนค่ะเป็นช่วง High Season ของที่นี่เลย
แม่น้ำที่เราเห็นไกลลิบๆ นั่นคือทะเลสาปเฟวาค่ะ เค้าบอกว่าถ้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ซารังก๊อตจะสวยมากเลย