เราอยู่ประเทศนึงในยุโรป อยู่มานานหลายปี วันนึงมีเหตุที่สามีต้องการหย่า เหตุผลเราไม่มีงานทำ เมื่อก่อนเคยทำงานแต่ไปๆมาๆเมืองไทยเลยลาออกจากงานพอกลับมาเมืองนอก เอาลูกเข้าโรงเรียน สภาพเศรษฐกิจไม่ดี หางานยาก รายรับสามีต้องหาคนเดียว และจ่ายคนเดียว เริ่มทะเลาะกัน ครอบครัวสามีโดยเฉพาะแม่ก็มาเป็นบุคคลที่สามที่นำไฟมาเข้าบ้านเราเสมอ

อาทิตย์ก่อนเราจะไปทำงาน(งานชั่วคราว)สามีก็มาหาเรื่องทะเลาะกับเรา ว่าเอาเสื้อผ้าที่ตากไว้มากองไว้ที่โซฟาทำไม ทำไมไม่พับก่อนไปทำงาน
ตอนนั้นเราสายมากกลัวตกรถไฟ เราเลยกะว่าเอาผ้าที่เก็บมา จะพับตอนเย็นเลิกงาน สามีด่าเราจากที่บ้านจนถึงสถานีรถไฟ
เราร้องไห้และขอร้องเลยว่า(แต่เราก็ด่าคืนเหมือนกัน) ถ้าจะหาเรื่องขอความกรุณาหาเรื่องตอนที่เรากลับจากทำงาน ช่วงก่อนเริ่มงานเราไม่อยากไปที่ทำงานด้วยหน้าตาเศร้าหมองแบบนี้ เพราะเมื่อวานเราโดนเจ้านายบ่นว่า ทำไมหน้าตาเราเคร่งเครียด เจ้านายเข้าใจไปเองว่าเราเครียดกลัวไม่ผ่านงาน