ต่อเนื่องจากกระทู้นี้ครับ
http://ppantip.com/topic/32027608
เนื้อหาก็เหมือนกระทู้ก่อนอ่ะนะ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าตัวเราเคว้งมาก บางทีเราก็เหมือนกับว่าเราปลงแล้วอ่ะ คือแบบเหมือนเราทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้แล้ว เรานั้งเพ้ออยู่กับเพื่อนเกี่ยวกับสิ่งหลายๆอย่างที่เรายังอยากทำให้แฟนเราแต่เรายังไม่ได้ทำ นั้งเพ้อนั้งพิมพ์คำพูดที่แฟนเราเคยพูดให้เราฟังให้เพื่อนเราอ่าน เราก็ยิ้มมีความสุข แต่พอเรานอนหลับแล้วเราตื่นขึ้นมาอีกที เรากลับมาร้องไห้แบบเดิมอีกแล้ว เราตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเป็นจริง ทุกๆอย่างมันคือความจริงไม่ใช่ความฝัน เราตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่ว่าเรา ต่อไปเราไม่มีเค้าแล้วนะ เวลาเรามีปัญหาอะไรอึดอัดใจเราไม่มีใครมาคอยรับฟังปัญหาของเราแล้วนะ แล้วอยู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง พร้อมกับความรู้สึกที่ว่า ทำไม ทำไมทุกๆอย่างมันถึงต้องเป็นแบบนี้ บางทีมันก็ทำให้เราแอบคิดนะ ว่าถ้าเราย้อนเวลาได้ก็คงดี เราจะกลับไปทำให้แฟนเรามีความสุข เราจะไม่งี่เง่า เราจะเป็นคนมีเหตุผลให้มากกว่านี้ เราจะชมแฟนเราว่าน่ารัก เราจะซื้อดอกไม้สวยๆให้เค้า
เมื่อวานเราโทรไปหาแฟนเรา แฟนเราก็รับสายแล้วคุยกันปกติ เราง้อเราบอกว่าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม แฟนเราก็แบบว่าถ้า "กลับไปเป็นเหมือนเดิม เราก็จะทำให้เธอไม่สบายใจอีก เดี๋ยวมันก็มีบางวันที่เราทำงานอะไรเสร็จแล้วเราเหนื่อยแล้วเราอยากพักผ่อน เราไม่โทรไป เดี๋ยวเธอก็ไม่สบายใจอีก เป็นห่วงเราว่าเราเป็นยังไงบ้าง เมื่อคืนเราก็คุยกันแล้วไม่ใช่หรอเรื่องนี้" เราก็ทำใจยอมรับกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นนะครับ เพียงแต่ว่าเราไม่อยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เรายังอยากเป็นคนพิเศษกับแฟนเรา และแน่นอน แฟนเราก็ยังเป็นคนพิเศษสำหรับเราอยู่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เป็นคนพิเศษของกันและกัน แล้วพอวันไหนที่เราสองคนพร้อมมากกว่านี้ เรื่องที่จะยกระดับความสัมพันธ์ ถึงตอนนั้นเราก็ยังจะอยู่ที่เดิมนะ สิ่งที่เราขอมันมากเกินไปหรือเปล่าครับ.. ตอนนี้เราก็กลับมาร้องไห้อีกแล้ว เราอยากให้แฟนเรามาอยู่ข้างๆเราเหมือนเดิม เราอยากให้เค้ามาบอกให้เราหยุดร้องไห้ได้แล้ว เราขาดเธอไปเราอยู้ได้นะ แต่จะให้เราทีความสุขเหมือนเดิมแบบที่เราเคยเป็นจะให้เราทำยังไงในเมื่อความสุขในแต่ละวันที่เราเคยได้รับมันมาจากเธอทั้งนั้น เราคิดถึงเธอนะ คิดถึงมากจริงๆ.. เธออาจจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีที่สุดนะ เธออาจจะไม่สวยไม่น่ารักเหมือนคนอื่น แต่เราก็รักเธอที่เธอเป็นเธอ เราอยากใช้ชีวิตที่เหลือของเรากับเธอ
"a life without you is not a happy life."
บางทีก็เหมือนว่าทำใจได้แล้ว บางทีก็เหมือนว่ายัง..
เนื้อหาก็เหมือนกระทู้ก่อนอ่ะนะ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าตัวเราเคว้งมาก บางทีเราก็เหมือนกับว่าเราปลงแล้วอ่ะ คือแบบเหมือนเราทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้แล้ว เรานั้งเพ้ออยู่กับเพื่อนเกี่ยวกับสิ่งหลายๆอย่างที่เรายังอยากทำให้แฟนเราแต่เรายังไม่ได้ทำ นั้งเพ้อนั้งพิมพ์คำพูดที่แฟนเราเคยพูดให้เราฟังให้เพื่อนเราอ่าน เราก็ยิ้มมีความสุข แต่พอเรานอนหลับแล้วเราตื่นขึ้นมาอีกที เรากลับมาร้องไห้แบบเดิมอีกแล้ว เราตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเป็นจริง ทุกๆอย่างมันคือความจริงไม่ใช่ความฝัน เราตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่ว่าเรา ต่อไปเราไม่มีเค้าแล้วนะ เวลาเรามีปัญหาอะไรอึดอัดใจเราไม่มีใครมาคอยรับฟังปัญหาของเราแล้วนะ แล้วอยู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง พร้อมกับความรู้สึกที่ว่า ทำไม ทำไมทุกๆอย่างมันถึงต้องเป็นแบบนี้ บางทีมันก็ทำให้เราแอบคิดนะ ว่าถ้าเราย้อนเวลาได้ก็คงดี เราจะกลับไปทำให้แฟนเรามีความสุข เราจะไม่งี่เง่า เราจะเป็นคนมีเหตุผลให้มากกว่านี้ เราจะชมแฟนเราว่าน่ารัก เราจะซื้อดอกไม้สวยๆให้เค้า
เมื่อวานเราโทรไปหาแฟนเรา แฟนเราก็รับสายแล้วคุยกันปกติ เราง้อเราบอกว่าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม แฟนเราก็แบบว่าถ้า "กลับไปเป็นเหมือนเดิม เราก็จะทำให้เธอไม่สบายใจอีก เดี๋ยวมันก็มีบางวันที่เราทำงานอะไรเสร็จแล้วเราเหนื่อยแล้วเราอยากพักผ่อน เราไม่โทรไป เดี๋ยวเธอก็ไม่สบายใจอีก เป็นห่วงเราว่าเราเป็นยังไงบ้าง เมื่อคืนเราก็คุยกันแล้วไม่ใช่หรอเรื่องนี้" เราก็ทำใจยอมรับกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นนะครับ เพียงแต่ว่าเราไม่อยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ เรายังอยากเป็นคนพิเศษกับแฟนเรา และแน่นอน แฟนเราก็ยังเป็นคนพิเศษสำหรับเราอยู่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เป็นคนพิเศษของกันและกัน แล้วพอวันไหนที่เราสองคนพร้อมมากกว่านี้ เรื่องที่จะยกระดับความสัมพันธ์ ถึงตอนนั้นเราก็ยังจะอยู่ที่เดิมนะ สิ่งที่เราขอมันมากเกินไปหรือเปล่าครับ.. ตอนนี้เราก็กลับมาร้องไห้อีกแล้ว เราอยากให้แฟนเรามาอยู่ข้างๆเราเหมือนเดิม เราอยากให้เค้ามาบอกให้เราหยุดร้องไห้ได้แล้ว เราขาดเธอไปเราอยู้ได้นะ แต่จะให้เราทีความสุขเหมือนเดิมแบบที่เราเคยเป็นจะให้เราทำยังไงในเมื่อความสุขในแต่ละวันที่เราเคยได้รับมันมาจากเธอทั้งนั้น เราคิดถึงเธอนะ คิดถึงมากจริงๆ.. เธออาจจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีที่สุดนะ เธออาจจะไม่สวยไม่น่ารักเหมือนคนอื่น แต่เราก็รักเธอที่เธอเป็นเธอ เราอยากใช้ชีวิตที่เหลือของเรากับเธอ "a life without you is not a happy life."