ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ป่วยเป็นโรคนี้อยู่ รักษาประจำกับโรงพยาบาลธรรมศาสตร์รังสิต ปีที่ 5 แล้วกับโรคนี้
สภาพก็ไม่ต่างอะไรจากศพ เราว่าเผลอ ๆ ศพยังดูดีกว่าเราอีก กินยาเยอะมาก โอกาสหายขาดมีไหม คงยาก!!
เพราะไม่ดีขึ้น ไม่มีอะไรที่พัฒนาไปในทางที่ดีเลย มันทรมานจริงๆนะคะ ทรมานทั้งร่างกายและจิตใจ
ทรมานจิตใจคือไปไหนก็มีแต่คนมอง มองแล้วมองอีก เขาคงสงสัย ทำไมตัวเกรียมไหม้ได้ขนาดนี้ ถ้าคนรู้จักแต่ไม่เจอกันนานๆก็จะทักว่าไปทำอะไรมาทำไมดำจัง ทำไมเป็นอย่างนี้ จนขี้เกียจจะตอบคำถามแล้ว ไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากเจอผู้คน แต่ก็ต้องทำใจเพราะเราต้องทำงานหาเลี้ยงพ่อแม่เรา
ทรมานร่างกายคือ นอกจากผิวเนื้อแข็งดำหยาบกร้าน ได้ของแถมเป็นกรดไหลย้อนและปอดอักเสบมาด้วย เจริญจริงๆชีวิตฉัน หยิบจับอะไรก็เหนื่อยไปหมด กินอะไรก็ต้องระวังมากกว่าเดิม

อะไรที่เขาว่าดี ลองมาหมดแล้ว พวกอาหารเสริมราคาแพงหูฉี่ สรรพคุณครอบจักรวาล ทุกอย่างลองหมด หมดกันเป็นแสนๆก็ยอม แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย
ไม่มีอะไรค่ะ แค่อยากมาแชร์ประสบการณ์เผื่อมีใครเป็นโรคเดียวกับเรา แล้วมีแนวทางเยียวยาหรือบำบัดมาแนะนำกันบ้าง

ทุกวันนี้ก็ยังหวังว่าจะหายหรือดีขึ้นบ้าง สถาบันโรคผิวหนังก็เคยไปรักษามาแล้วนะคะ แต่คุณหมอให้มารักษากับธรรมศาสตร์เพราะกลัวเราเหนื่อยกับการเดินทาง ให้มารักษาใกล้ๆจะดีกว่า อุปกรณ์แพทย์เฉพาะทางเขาไม่พร้อมด้วย เขาดูแลเราได้แค่เฉพาะผิวหนังแต่กับอาการข้างเคียงภายในเขาไม่พร้อมจริงๆ

เพื่อนๆห้องนี้ใครมีคำแนะนำดีๆรบกวนด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

ป.ล.เพิ่งเคยตั้งกระทุ้ห้องนี้ครั้งแรก แท็กผิดไปขอโทษด้วยนะคะ