ทฤษฏี และเหตุผล  มีพลังอธิบาย  แต่อาจไม่เวิร์ค หรือต้องเผชิญกับข้อเท็จจริงที่ทำให้การแปลงสู่การกระทำ ไม่ง่าย หรือเป็นไปได้ยาก
ดังนั้น  มันจึงอาจเป็นคนละเรื่องเดียวกันของ การพยายามทำให้สำเร็จต่อภารกิจ  ซึ่งต้องทำทีละอย่าง หรือทำตามขั้นตอน โดยไม่ต้องพูดให้เสียกระบวน

โลกของความสำเร็จ อยู่ที่การกระทำ ไม่ใช่การพร่ำเพ้อ อธิบายให้เกิดความพึงพอใจ
การกระทำ จึงเป็นเรื่อง ของการท้าทาย  หรือการได้ลองลงมือทำ อย่างค่อยเป็นค่อยไป

เพราะ เมื่อคุณกระทำ  ก็ไม่ต้องพูดมากอีก  เพียงแต่ทำไป และทำต่อเนื่อง จนกว่าจะบรรลุผล เป็นใช้ได้

ผู้ให้บริการ  จะต้องพร้อมต่อการให้บริการ
เขาจะต้องคิดเสมอว่า  ไม่ได้ทำเพื่อตัวเองเป็นสรณะ แต่ทำเพื่อคนอื่นก่อนเป็นปฐม
ระหว่างเรื่องราวของการรับใช้สังคม    เขาควรจะหิวกระหายการทำให้สำเร็จ   ถ้าจะยืดหยุ่น ก็จะต้องมีกรอบที่ไม่เสียวินัยในตนเอง
เขาควรตระหนักว่า   การทำงานเป็นการต่อสู้เพื่อให้ได้มา   ซึ่งเป็นการให้ออกไปเพื่อให้กลไกอันเขาดำรงอยู่มีประสิทธิภาพสมสถานะแห่งหน้าที่การงาน

คนเราไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่กว่าความกระจ่างแจ้งแห่งหนของตนในจักรวาล
ไม่จำเป็นต้องมีชื่อเสียง   แต่ชื่อเสียงจะเป็นผลพลอยได้ของความชื่นชมยินดีในการทำงานนั้นเอง ...อยู่แล้ว
คุณไม่จำเป็นต้องครอบครอง    คุณแค่หาทางทำให้ได้ และทำมันออกไปจากศักยภาพที่เป็นตัวคุณ
ขอแค่ได้ทำ และทำให้ได้ ทำต่อเนื่องไป   รางวัลแห่งชัยชนะก็จะขึ้นอยู่ตัวคุณ และเป็นตัวคุณที่นำพาการเปลี่ยนแปลงต่อสรรพสิ่ง..