เข้าออกก็ลำบากไม่ใช่หรือ กลางคืนต้องขับรถอ้อม ถ้าไปแตะกรวย เจอ
ปืน เจอ ตรีน ล่าสุด พันเอก ก็โดนจนสาหัส ผบ กลับไม่ยอมเอาเรื่องให้ไป
จัดการกันเอง ราวกับแถวนั้น เป็นดินแดนไร้กฎหมาย ทั้งที่ตั้งอยู่ในระแวก
ทหาร ชาวบ้าน ที่พักอาศัย แถวนั้น เขาเดือดร้อนมาเกือบหกเดือนแล้ว
เริ่มได้หรือยัง ! ที่ซ้ำร้ายน่าอดสูที่สุด ดันประกาศให้กำลังพลแต่งชุดลำลอง
เพื่อหนีปัญหา เห็นแล้ว สุดบรรยาย หมดแล้ว ความเป็นทหาร

หรือคุณค่าของ ความเป็นกองทัพ มันไม่มีเกียรติ์ และศักดิ์ศรีเพียงพอที่จะเก็บ
ไว้ให้ภาคภูมิใจกัน ขนาดเด็ก นักเรียน อนุบาล ยังรักสถาบันตัวเอง ผมว่าสิ่งเหล่านี้
มันน่าจะอยู่ในสายเลือด อยู่ใน DNA ของมนุษย์ ปุถุชนธรรมดานะ


ดูกำนัน ผู้ใหญ่บ้านสิ เขารักศักดิ์ศรีสถาบันของเขามาขนาดไหน รวมตัวกันมาขอ
ที่ทำงานคืน

ฝากไปคิดนะ ศักดิ์ศรีความเป็นสถาบันทหาร ถ้าเลือดมันจาง ไม่เข้มข้นเท่าทหาร
บรรพบุรุษ ก็ขอให้คิดถึงศักดิ์ศรี ความเป็นมนุษย์ของตัวเองกันบ้างนะ

โดนข้าศึกจับไปทรมาน ยังมีศักดิศรีกว่าปล่อยให้ถูก สุนัขจรจัด รุมขย้ำโดยไม่มีผู้บังคับ
บัญชา สักคน ให้ความใส่ใจ ขนาดผมเป็นพลเรือน ยังเจ็บแค่นแทน ทั้งที่เกลี่ยดพวกคุณ
ที่เอาปืนไล่ฆ่าประชาชน ผมก็ยังอดเห้นใจไม่ได้ ในฐานะเพื่อนมนุษย์
และขอบอก สมัยผม
ผมบริหาร โรงงาน คนราว พันกว่า ลูกน้อง เจ็บ ป่วย ไม่สบาย ผมยังต้องไปเยี่ยม ไปดูแล ไป
เป็นธุระให้ ขับรถชนใครตายยังต้องไปช่วยหาทางประกันตัว ถูกรถทับตายก็ยังไปเป็นธุระ
ช่วยจัดงานศพ ตีกันเอง ถูกเพื่อนบ้านรังแก ผมยังต้องไปช่วยไกล่เกลี่ย เอาเรื่องเอาราว
แล้วทหาร น่าจะเข้มข้นกว่าที่ผมเคยทำนะ

จะให้ประชาชนเข้าใจว่า ทหารไทยอ่อนแอที่สุดในโลก ใช่หรือไม่ ถ้าไม่ ก็ต้องลุกขึ้นจัด
การสิ่งที่มันเลวร้ายต่อสังคม ต่อสถาบันตัวเอง  ให้มันถูกต้อง เพื่อกู้ศักดิ์ศรีคืน ให้ตัวเองก็ยังดี
ถ้าไม่เข้มข้นพอที่จะรักสถาบันของตัวเอง  

ผมแนะนำอีกอย่างนะ ถ้าไม่งั้น ลาออกไปสมัคร เป็นหน่วยทหาร รวล ซิ ตอนนี้กำลังรับเลย
และผมรับรองว่า ผู้บังคับบัญชาอย่างท่านปลัดกลาโหม คงไม่ทอดทิ้งลูกน้องแน่นอน
ผมเชื่ออย่างนั้นนะ