จากความเดิมตอนที่แล้ว  http://ppantip.com/topic/31973114

        1อาทิตย์ผ่านไป หลังระลึกชาติได้ว่าเคยบอกชอบเธอไปแล้วเมื่อ10ปีก่อน คิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอคงจำไม่ได้ละวะ มีเหตุจำเป็นได้ไปร้านเธออีกครั้ง เนื่องจากต้องไปทำงานแถวที่ตึกชินวัตร1 (โคตรอ้อมเลย 555 เกือบ ชั่วโมง จริงๆตรงผ่านบางซื่อไปชินวัตร1 ไม่ถึง15 นาที แต่นี่เล่นอ้อมจงใจให้ผ่านร้านเธอซะงั้น)
        เธอยังขายอยู่หน้าร้านเหมือนเดิม วันนี้ผมแต่งชุดทำงานมาเต็มยศเลย (ก็ไปทำงานจริงนี่ ไม่ได้แต่งมาโชว์นะปกติไม่ค่อยชอบใส่เครื่องแบบเท่าไหร่) เจอหน้ากันเธอก็ทักเลย ว่ามาเต็มยศเลยนะ ผมก็ตอบว่า พอดีต้องไปทำงานผ่านมา เลยแวะมาอุดหนุนอะครับ (วันนี้กล้าคุย ไม่ค่อยปะหม่าเท่าไหร่) แต่พระเจ้า พลาดละกู ดันสั่งใส่ถุง แทนที่จะนั่งกินนี่ จะได้คุยนานๆหน่อย เธอถามว่า อ้าวแต่ก่อนไม่เคยเห็นผ่านเลย ทำไมเดียวนี้มาบ่อยจัง เราก็ชิงออกตัวเลย บอก อ้อ ไม่ได้มาจีบนะครับอย่าเข้าใจผิด พอดีแวะผ่านมา จริงๆผ่านมาทุกวันหละ แต่ไม่ได้แวะ(โกหกเขาอีกกู) วันหลังถ้าผ่านมาคงแวะมากินทุกวัน(หน้าด้านจริง) เธอก็คุยเรื่องม้อบนู้นเลย ครอบครัวเธอ สัพเพเหระให้ฟัง เราก็ครับๆอย่างเดียว ไม่ถึง5 นาที แม่ค้าอีกคนทำของให้เสร็จแล้ว ไวฉิบ มายื่นให้เรา เรารับโจ้กมาบิดมอไซต์ไปเลย อ้าวฉิบเป้ง ลืมกล่าวลาเธออีก ไปไม่มาลาไม่ไหว้เลยกู 5555 วันหน้าคงแวะไปกินใหม่ กลับจากทำงานหยิบโจ๊กร้านเธอมากินตอน 10 โมงเช้า(ซื้อมาตอน 2 ทุ่ม) อุ่นเสร็จทำไมมันเปรียวๆฟะ เราก็ไม่ได้ใส่น้ำส้มสายชู แต่ก็กินจนหมด
      สุดท้ายที่หน้ามึนไปหาเขาแต่ยังไม่กล้าบอก  คงเป็นการสร้างแรงบันดาลใจ ให้ตัวเองจากที่เบื่อๆงาน อายุจะ40แล้ว แค่แอบชอบเฉยๆ ไม่ได้หวังครอบครองจริงๆๆนะ
พรหมวิหาร4
เมตตา    ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข
กรุณา    ความปราถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์
มุทิตา    ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี
อุเบกขา    การรู้จักวางเฉย  (เอาไว้ปลอบใจตัวเองเวลาแห้ว 5555)