นั่งอ่านหนังสือเบื่อๆ ไม่เข้าใจ ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยเอาข้อความที่ตัวเองเขียนไว้ให้ตัวเองมาลองโพสมันซะเลย -"-

" in the day, I look at me who is talking with another me inside myself .... "


ณ วันที่ ข้าพเจ้า นั่งมอง ข้าพเจ้า นั่งคุย กับ ข้าพเจ้าที่อยู่ในตัวข้าพเจ้า
ตัวตนของข้าพเจ้า และ ข้าพเจ้า สนทนาอย่างไร้สุ้มเสียง..แต่กังวานอยู่ภายในใจ


เรื่องราวมันเริ่มเมื่อคริสต์มาสปีที่แล้ว ...
เมื่อข้าพเจ้าในอดีต ข้าพเจ้า ณ ขณะนั้น และ ข้าพเจ้าในอนาคตมารวมกัน
ต่างฝ่ายต่างคือ ข้าพเจ้า หากแต่ ต่างเวลา ต่างมุมมอง และต่างความคิด
ต่างฝ่ายต่างมาพร้อมทั้ง เหตุและผล สมติฐาน หลักฐาน ประสบการณ์ที่ต่างได้เจอ
เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นการตอบโต้ที่เคร่งเครียดและกดดันที่สุด...
ในชีวิตของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าและข้าพเจ้าก็ว่าได้


บทสทนายืดเยื้อ เนิ่นนานเกือบอาทิตย์ และบทสรุปครานั้นก็ได้กำเนิดขึ้น
บทสรุป ที่เลือก ที่จะ หลงลืมสิ่งที่จะเกิดในอนาคต
บทสรุป ที่เลือก ที่จะ มีความสุข ณ ขณะปัจจุบัน
บทสรุป ที่ข้าพเจ้าเอง ก็รู้ว่า มันไม่ใช่ คำตอบที่ดีที่สุด
แต่มันเป็น คำตอบที่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าเลือก


บทสนาของข้าพเจ้า และข้าพเจ้าที่อยู่ในตัวข้าพเจ้า ยังคงดำเนินต่อไป
หลายถ้อยคำในบทสนทนา ทำให้ข้าพเจ้าเองได้สะดุดกับอะไรบางอย่าง
อะไรบางอย่าง ที่หลายคนเรียกว่า การเปลี่ยนแปลง


หากถามว่า การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนั้น มันดีมั้ย …..
ข้าพเจ้าเอง ก็ไม่แน่ใจ …
ข้าพเจ้าที่สนทนากับข้าพเจ้าที่อยู่ในข้าพเจ้าเอง ก็ไม่แน่ใจ ...
ข้าพเจ้าที่อยู่ในข้าพเจ้าเอง ก็ไม่แน่ใจ …


ข้าพเจ้า เริ่มหลงรัก กับอิสระ ในการใช้ชีวิต ในแบบข้าพเจ้า
ข้าพเจ้า ไป ในที่ที่ข้าพเจ้า อยากไป
ข้าพเจ้า ทำ ในสิ่งที่ข้าพเจ้า อยากทำ
ข้าพเจ้าเดิน ข้าพเจ้าวิ่ง ข้าพเจ้าหยุด
ในถ้วงทุกการกระทำ ล้วนมาจากการตัดสินใจของข้าพเจ้า
การตัดสินใจที่ไม่ต้องถามใคร รอใคร เป็นห่วงใคร รึว่าแคร์ใคร


ข้าพเจ้าเริ่มใช้ชีวิตในแบบที่ คำว่ารอ เริ่มไร้ความหมาย
และคำว่า พร้อม หรือ สมบูรณ์แบบ ไม่สำคัญอีกต่อไป


ข้าพเจ้า ไม่สนใจ อนาคต
ข้าพเจ้า ไม่มี เป้าหมาย
ข้าพเจ้า อาจ กำลังหลงทาง …


หากแต่ ข้าพเจ้า ยินดี และ ยอมรับ ในทางที่ข้าพเจ้าเลือกเดิน
แม้ว่า คำตอบที่ข้าพเจ้าเลือก อาจจะเป็นคำตอบที่ผิด
ข้าพเจ้าของข้าพเจ้าในอนาคต ย่อมเข้าใจ...


จาก ข้าพเจ้า ณ วันเสาร์ ที่ ๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๕๗