จขกท เพิ่งจะหันมาหัดดื่มชาดีๆ ได้ไม่นานค่ะ และก็เริ่มที่  Let Them Eat Cake เป็นที่แรก
เป็นชา bolero (200฿) ของ Marriage Freres ซึ่งก็หอมกรุ่นจรุงใจ
ตอนเสิร์ฟมา เปิดฝากาดูไม่มีกากชา ก็คิดเอาเองว่าเขาคงกรองตอนที่ชารสดีได้ที่มาเสิร์ฟ และแยกกากชาเก็บไว้ให้
พอดื่มหมด จขกท จึงขอเติมน้ำร้อน และก็ต้อง งง กับ "น้ำร้อน" เพียวๆ ที่มีรสชาโบเลโรกาแรกอยู่เพียงจางๆ

คือได้น้ำล้างกา ว่างั้น

ก็จ่ายตังค์แบบงงๆ พยายามเข้าใจวิถีแห่งชาชั้นเลิศ ว่าเค้าคงกินกันแบบนี้อ่ะ

หลายวันต่อมา จขกท ก็แวะหาชาฝึกดื่มตามเคย เลือกได้ร้านแมนดารินโอเรียนเต็ลในพารากอน
คราวนี้สั่ง marco polo (280฿) และมาแบบไร้กากชาเช่นเดียวกัน
เมื่อดื่มหมดก็ลองขอเติมน้ำร้อนดู

ผลปรากฎว่า ได้รับชาแสนหอม ที่กลิ่นอ่อนลงกว่ากาแรกเพียงเล็กน้อย

มื้อนั้น จขกท เติมน้ำร้อนไปทั้งสิ้นสามรอบ จ่ายตังค์ด้วยความอิ่มเอมในรสแห่งชา
((มาร์โคโปโลนี่หอมมากนะคะ อย่างกับยกดอกไม้ทั้งสวนมาไว้ในถ้วยชาใบน้อยของเราเอง))

ที่โพสนี่ไม่ได้โกรธเคืองอะไรร้านแรก แค่อยากจะถามผู้รู้ด้านชา ว่าธรรมเนียมการกินเขาเป็นยังงี้รึเปล่า
เกิดเขาชงกินกันน้ำเดียวจบ ทีหน้าทีหลังไปกินไฮทีจะได้ไม่ต้องปล่อยไก่ขอน้ำร้อนซ้ำสองซ้ำสาม