นับวัน ใจเรามันทั้งรักและแค้น เกลียดสามีอย่างบอกไม่ถูก เราลาออกมาเป็นแม่บ้านเพื่อมีลูกให้เค้า ตอนนี้จะแปดเดือนแล้วกำลังซน
ข้อดีสามีคือ หาเงินเลี้ยงครอบครัว
ข้อเสีย งกให้เงินเราใช้ส่วนตัวเดือนละพัน ชอบด่าเรารุนแรง ดูถูกเรา กินเหล้ากลับเช้า เหล้าเข้าปากเลวไร้คำบรรยาย  โกหกเก่ง
ตัวเรามีลูกติด1คน จากที่เคยมีเงินซื้ออะไรให้ลูกคนโต พอไม่ได้ทำงาน ชีวิตรันทดทันที ของใช้ส่วนตัวที่เคยซื้อใช้เอง
ก็ไม่เคยได้แตะอีก อยากซื้อของให้ลูกก็ไม่มีโอกาส เราเครียดสะสม ซึมเศร้า
อีกไม่นานแม่และน้องจะย้ายไปบ้านใหม่ ยกให้ครอบครัวเราอยู่กันเอง
เราบอกสามีว่าดีแค่ไหน แม่เรายกบ้านให้ เค้าไม่ต้องเหนื่อยหาเองเลย ขอแค่ปรับปรุง ซ่อมแซม ได้ไหม
ตอนนี้หาเงินเองรู้ว่าเหนื่อยมีหนี้หลายทาง ทำไมไม่ให้ทางพ่อแม่ช่วยบ้าง ขายที่บางส่วนก่อนก็ได้
ท้าวความก่อนนะคะ ตั้งแต่แต่งงานมาทางบ้านสามีไม่เคยช่วยอะไรเรื่องเงินเลย
มีแต่แม่เราช่วย บ้านก็ให้อยู่ บอกอยากได้หลาน ถ้าเกิดจะเอาไปเลี้ยง แต่เอาเข้าจริงเรา
ไม่มีทางให้หรอก และแค่ขอมาช่วยเลี้ยงช่วงเราป่วย ต้องเลี้ยงคนเดียวยังไม่มาช่วยเลย
พอจะกลับบ้านพ่อแม่เค้าแต่ละทีสามีจะซื้ออะไรแพงๆให้ตลอดทั้งที่ครอบครัวเราก็ไม่มีเงิน ล่าสุดเราขอเปลี่ยนแอร์ห้องนอน
เพราะพังแล้วใช้มาตั้งแต่เราสาวๆ  กลับไม่เปลี่ยนแต่ไปติดแอร์ให้ทางบ้านเขา ทั้งที่พ่อแม่เค้าก็มีเงิน มีที่ทางเยอะมากเพียงแต่สมถะ ทำไร่ทำสวนกัน
สรุปคือ เค้าแต่งกะเรามีแต่ได้ พอเราบอกเรื่องขายที่หรือกู้เงินมาปิดหนี้และทำบ้านจะได้ไม่เหนื่อย
ด่าเราแบบไม่มีชิ้นดี หาว่าลามปามพ่อแม่เขา หัวสูง ไปหาผัวใหม่เลย จะหย่าให้
เราแค้นมาก ทุกวันนี้เสียสละลาออกงานมาเป็นแม่บ้าน ไร้สังคม ไร้เพื่อน เลี้ยงลูกให้ตลอก24ชม ไม่เคยมีค่าในสายตาเขาเลย
ขณะที่เค้ายังใช้ชีวิตปกติ กิน เที่ยว  ทิ้งเราไว้กับลูก
เราอยากทำงานแต่ติดที่หาคนเลี้ยงลูกไม่ได้ เนอสก็ไม่มี ที่สำคัญลูกติดเรามาก ติดเต้าด้วย

อยากได้วิธีทำใจ ปลง หมดรักสามีเร็วๆ จะได้ทุกข์น้อยกว่านี้ เพราะยังไงเราต้องทนอยู่ไปก่อนจนกว่าจะไม่ต้องพึ่งพาเขาเรื่องเงิน