เราเป็นคนนึงที่ไม่ชอบเลยกับการ พูด เขียน ภาษาวิบัติ ในชีวิตประจำวัน "ตลอดเวลา"
บางคนพูดจนติดเป็นนิสัยแล้ว ..... พอให้มาเขียนก็เขียนผิด 95% .... แล้วอย่าคิดถามว่าที่ถูกควรสะกดยังไงเชียว!!!! ไม่มีทางได้คำตอบแน่นอน!!!

คำวิบัติที่เคยเจอ เช่น อัลไล ครัช ฟรุ้งฟริ้ง เบย น๊ ขร๊ ฯลฯ

เพราะพูด เขียน แต่คำเหล่านี้จนชิน เลยลืมเลือนความถูกต้องความสวยงามในภาษาที่แท้จริงจนหมดสิ้น

เขียนผิดที่เคยเจอ เช่น ขี้เกลียด ไห้ พรุ้งนี้ ให้เกลียด อยู้ คล อุบัดเหตุ ทุระ ภาระกิด ..... ฯลฯ เยอะอ่ะเยอะ!!!!


ใครมีจิตเมตตา บอกทีว่าภาษาพวกนี้มีข้อดีอะไรบ้าง !?