แนะนำตัวก่อนนะค่ะ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ปี 3 ฉันคุยกับคนๆหนึ่งมาตั้งแต่ ม 6 ไม่ได้เรียกกันว่าแฟน แต่การกระทำทุกอย่างก็เหมือนแฟนกันนั่นแหละคะ
แรกๆเขาเอาแต่ใจมาก ไม่สนใจความรู้สึกฉันเลย ทะเลาะกันก็ปิดเครื่องนี้ พอขึ้นปี 1 ฉันเพิ่งได้รู้ว่าเขาติดเกมมาก ทะเลาะกันเรื่องเกมบ่อยมาก เพราะพอเขาเล่นเกมแล้วเขาจะไม่รับสายไม่สนใจฉันเลยคืะ แล้วไม่ได้เล่น 1-2 ชม บางทีเล่นเป็น10 กว่าวัน นานสุดที่เขาไปเล่นเกมไม่ติดต่อใครแม้แต่แม่เขาเอง คือ 16 วันค่ะ และไม่ไปเรียนด้วย สุดท้ายก็ต้องซิ่ว ปีต่อมา ฉันอยู่ปี 2 เขาเข้าปี 1 ม เอกชน ฉันคิดว่าเขาจะดีขึ้น เพราะดูเหมือนเขาเสียใจที่ซิ่ว แต่เปล่าเลย เหมือนเดิมเลย เล่นเกม แต่ต่างกันที่ตอนปี 2 ฉันจะคอยเดินตามหาเขา จามร้านเกม เพื่อจะพาเขาไปเรียน ฉันเป็นห่วงเขามาก และช่วงนั้นฉันก็ป่วยเป็น SLE แต่ฉันก็ห่วงอนาคตเขามากกว่าสุขภาะตัวเอง บางครั้งไปตามหาเขาทั้งคืนทั้งๆที่ตัวเองไข้ 39 องศา รู้ว่างี่เง่ามาก แต่ถ้าหาเขาเจอ เขาก็จะพูดดีทุกอย่างเลย และฉันมีความสุขที่ได้พาเขาเข้าเรียน แต่สุดท้ายฉันก็พยุงเขาไม่ไหว เพราะพอฉันกลับจากส่งเขาเข้าเรียน เขาก็จะไปเล่นเกมเอง เหมือนขาดไม่ได้ และฉันเองก็ต้องเรียน สุดท้ายเขาเลยซิ่วอีกปี แต่เรียนที่เดิม และที่เสียใจที่สุดคือเวลาทะเลาะกันเขาจะตัดการติดต่อ เหมือนไม่อยากรู้จักอีกแล้ว บางทีเป็นเดือน และฉันก็เป็นฝ่ายตามง้อมาตลอด ตอนนี้ฉันปี 3 เขาปี 1 เราทะเลาะกันบ่อยมากมาตลอด ทะเลาะรุนแรง แต่หลัง เขาเปลี่ยนไปมากกกกก เขาไม่เอาแต่ใจเลย เขายอมฉันทุกอย่าง เกมเขาก็ค่อยๆเลิก ตอนนี้ก็ไม่ได้เล่นเลย เรียนถึงเกรดจะแย่ไปบ้าง เขาเรียนน้อย แต่ก็ดีกว่าที่แล้วมา และยอมรับเลย ว่าช่วงหลังนี้ เวลาทะเลาะกันฉันจะลงได้ลวมือรุนแรงตลอด เหมือนมันเป็นความคับแค้นใจ แะน้อยใจกับเรื่องที่ผ่านๆมา ที่เขาทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจ และชอบทิ้งเราเวลาเราเจอปัญหา เช่นตอนเครียด ตอนป่วย แต่ไม่ว่าจะลงมือยังไงเขาก็ทนเรามาก หลังๆมานี่ คือมากๆจริงๆ มากแบบที่ไม่คิดว่าจะมีใครทนได้ขนาดนี้ ตามใจเรามาก ไม่ว่าเราจะเอาอะไรเขาจะหามาให้หมด ดูและทุกอย่าง ถึงขั้นกับมาซักผ้า ทำความสะอาดห้องให้ พาไปดูหนัง เลี้ยงตลอด ฉันจะจ่ายก็จะไม่ยอม และถ้าฉันจะให้เขาทำอะไร ขอแค่เอ่ยปากเขาทำให้ทุกอย่าง ตอนนี้ข้อเสียของเขามีแค่ สมองช้า น่าจะเพราะเล่นเกมมาเบอะมาก คือเขาจะคิดอะไรไม่ค่อยออก ไม่รู้ว่าควรทำอะไร แต่ถ้าฉันบอกให้ทำจะกระตือรือล้น รีบทำให้ แต่ถ้าฉันบอกให้คิด เช่นกินอะไรดี ไปไหนดี ไปยังไงดี เขาจะคิดไม่ออก หรือถ้าคิดออกก็จะไม่กล้าตัดสินใจ คือทุกอย่างต้องให้ฉันคิด ให้ฉันตัดสินใจหมด และอีกอย่างคือเขาชอบมองว่าฉันกับเขามันจนละระดับกัน พอทะเลาะกันก็ชอบคิดว่าตัวเขาเป็นตัวถ่วงชีวิตฉัน และชอบทื้งฉันไปแทนที่จะดูแลให้ดี และเขาชอบืำอะไรโดยไม่คิดผลที่จะเกิดตามมา และไม่เตรียมการอะไรล่วงหน้า เช่นจะไปเที่ยวกันก็ไม่เช็คอะไรเลย สุดท้ายก็อดเที่ยว สรุปคือเขาคิดอะไรไม่ค่อยเป็น แต่ถ้ามองในมุมที่เขาดูแล เวลาที่ไม่ได้ทะเลาะกัน เขาห็ดูแลฉันดีมาก แบบที่ฉันคงหาไม่ได้อีกแล้ว แต่ทั้งๆที่ตอนแรกที่เขาเอาแต่ใจ ไม่สนใจฉัน เวลาดีกันฉันก็มีความสุขที่ได้อยู่หับเขา แต่ตอนนี้ที่เขายอมฉัน ทนฉันทุกอย่าง ฉันกลับไม่มีความสุขเลย ไม่ว่าเขาจะตามใจแค่ไหน มันเหมือนว่าเขาแค่ทำตามที่ฉันบอก แต่มันไม่มีอะไรที่เขาทำให้ฉันโดยมาจากความคิดเขาเลย แต่ถ้าขาดเขาไป ฉันก็เสียใจมากๆ ฉันควรทำยังไงดี
ขอปรึกษาเรื่องความรักที่ไม่มีความสุขหน่อยค่ะ
แรกๆเขาเอาแต่ใจมาก ไม่สนใจความรู้สึกฉันเลย ทะเลาะกันก็ปิดเครื่องนี้ พอขึ้นปี 1 ฉันเพิ่งได้รู้ว่าเขาติดเกมมาก ทะเลาะกันเรื่องเกมบ่อยมาก เพราะพอเขาเล่นเกมแล้วเขาจะไม่รับสายไม่สนใจฉันเลยคืะ แล้วไม่ได้เล่น 1-2 ชม บางทีเล่นเป็น10 กว่าวัน นานสุดที่เขาไปเล่นเกมไม่ติดต่อใครแม้แต่แม่เขาเอง คือ 16 วันค่ะ และไม่ไปเรียนด้วย สุดท้ายก็ต้องซิ่ว ปีต่อมา ฉันอยู่ปี 2 เขาเข้าปี 1 ม เอกชน ฉันคิดว่าเขาจะดีขึ้น เพราะดูเหมือนเขาเสียใจที่ซิ่ว แต่เปล่าเลย เหมือนเดิมเลย เล่นเกม แต่ต่างกันที่ตอนปี 2 ฉันจะคอยเดินตามหาเขา จามร้านเกม เพื่อจะพาเขาไปเรียน ฉันเป็นห่วงเขามาก และช่วงนั้นฉันก็ป่วยเป็น SLE แต่ฉันก็ห่วงอนาคตเขามากกว่าสุขภาะตัวเอง บางครั้งไปตามหาเขาทั้งคืนทั้งๆที่ตัวเองไข้ 39 องศา รู้ว่างี่เง่ามาก แต่ถ้าหาเขาเจอ เขาก็จะพูดดีทุกอย่างเลย และฉันมีความสุขที่ได้พาเขาเข้าเรียน แต่สุดท้ายฉันก็พยุงเขาไม่ไหว เพราะพอฉันกลับจากส่งเขาเข้าเรียน เขาก็จะไปเล่นเกมเอง เหมือนขาดไม่ได้ และฉันเองก็ต้องเรียน สุดท้ายเขาเลยซิ่วอีกปี แต่เรียนที่เดิม และที่เสียใจที่สุดคือเวลาทะเลาะกันเขาจะตัดการติดต่อ เหมือนไม่อยากรู้จักอีกแล้ว บางทีเป็นเดือน และฉันก็เป็นฝ่ายตามง้อมาตลอด ตอนนี้ฉันปี 3 เขาปี 1 เราทะเลาะกันบ่อยมากมาตลอด ทะเลาะรุนแรง แต่หลัง เขาเปลี่ยนไปมากกกกก เขาไม่เอาแต่ใจเลย เขายอมฉันทุกอย่าง เกมเขาก็ค่อยๆเลิก ตอนนี้ก็ไม่ได้เล่นเลย เรียนถึงเกรดจะแย่ไปบ้าง เขาเรียนน้อย แต่ก็ดีกว่าที่แล้วมา และยอมรับเลย ว่าช่วงหลังนี้ เวลาทะเลาะกันฉันจะลงได้ลวมือรุนแรงตลอด เหมือนมันเป็นความคับแค้นใจ แะน้อยใจกับเรื่องที่ผ่านๆมา ที่เขาทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจ และชอบทิ้งเราเวลาเราเจอปัญหา เช่นตอนเครียด ตอนป่วย แต่ไม่ว่าจะลงมือยังไงเขาก็ทนเรามาก หลังๆมานี่ คือมากๆจริงๆ มากแบบที่ไม่คิดว่าจะมีใครทนได้ขนาดนี้ ตามใจเรามาก ไม่ว่าเราจะเอาอะไรเขาจะหามาให้หมด ดูและทุกอย่าง ถึงขั้นกับมาซักผ้า ทำความสะอาดห้องให้ พาไปดูหนัง เลี้ยงตลอด ฉันจะจ่ายก็จะไม่ยอม และถ้าฉันจะให้เขาทำอะไร ขอแค่เอ่ยปากเขาทำให้ทุกอย่าง ตอนนี้ข้อเสียของเขามีแค่ สมองช้า น่าจะเพราะเล่นเกมมาเบอะมาก คือเขาจะคิดอะไรไม่ค่อยออก ไม่รู้ว่าควรทำอะไร แต่ถ้าฉันบอกให้ทำจะกระตือรือล้น รีบทำให้ แต่ถ้าฉันบอกให้คิด เช่นกินอะไรดี ไปไหนดี ไปยังไงดี เขาจะคิดไม่ออก หรือถ้าคิดออกก็จะไม่กล้าตัดสินใจ คือทุกอย่างต้องให้ฉันคิด ให้ฉันตัดสินใจหมด และอีกอย่างคือเขาชอบมองว่าฉันกับเขามันจนละระดับกัน พอทะเลาะกันก็ชอบคิดว่าตัวเขาเป็นตัวถ่วงชีวิตฉัน และชอบทื้งฉันไปแทนที่จะดูแลให้ดี และเขาชอบืำอะไรโดยไม่คิดผลที่จะเกิดตามมา และไม่เตรียมการอะไรล่วงหน้า เช่นจะไปเที่ยวกันก็ไม่เช็คอะไรเลย สุดท้ายก็อดเที่ยว สรุปคือเขาคิดอะไรไม่ค่อยเป็น แต่ถ้ามองในมุมที่เขาดูแล เวลาที่ไม่ได้ทะเลาะกัน เขาห็ดูแลฉันดีมาก แบบที่ฉันคงหาไม่ได้อีกแล้ว แต่ทั้งๆที่ตอนแรกที่เขาเอาแต่ใจ ไม่สนใจฉัน เวลาดีกันฉันก็มีความสุขที่ได้อยู่หับเขา แต่ตอนนี้ที่เขายอมฉัน ทนฉันทุกอย่าง ฉันกลับไม่มีความสุขเลย ไม่ว่าเขาจะตามใจแค่ไหน มันเหมือนว่าเขาแค่ทำตามที่ฉันบอก แต่มันไม่มีอะไรที่เขาทำให้ฉันโดยมาจากความคิดเขาเลย แต่ถ้าขาดเขาไป ฉันก็เสียใจมากๆ ฉันควรทำยังไงดี