ขึ้นรถไฟฟฟ้า นั่งข้าง ผู้ชาย คาดว่าเป็นเกย์ เพราะดูตุ้งติ้ง เล่นไอโฟนไปเรื่อย มีฝรั่งยืนห้อยโหนอยู่ข้างหน้าเรากับเกย์ .. พอถึงสถานีอนุสาวรีย์ชัย เกย์นางนี้เงยหน้าขึ้นมา ส่งภาษาอังกฤษออกมา แต่สำเนียงไทยมว๊าก เธอว่า ว็อธ์ท สเตชั่น? หน้าไทยม๊าก  ไม่ใช่ฟิลิปปินส์ หรือประเทศเพื่อนบ้านแน่นอน.... เดี๊ยนนั่งอยู่ข้างๆ มองหน้าหล่อน ฝรั่งที่โหนอยู่ มองหน้าดิฉันกับเกย์... เงียบ ไม่มีใครตอบ ดิฉันมองเค้าเพราะ ทำไมต้องส่งภาษาอังกฤษอ่ะ สำเนียงไทยมาก... คนไทยมีเยอะแยะในบีทีเอสอ่ะ ส่งภาษาไทย จะได้คำตอบมากกว่าไม๊? ... รึ เค้าอยากให้ฝรั่งที่โหนตัวอยู่ข้างหน้าเขาช่วยตอบ?  

อีกเรื่อง แต่มาบวกกัน คนคนหนึ่ง อยู่อเมริกาค่ะ เธอเป็นคนที่แบบต้องพยายามทำอะไรให้ดูดีในสายตาคนอื่น พยายามมาก... เวลาเธอกลับไทย เธอจะพูดอังกฤษกับแม่ค้าข้างถนนค่ะ ร้านขนมจีน รปภ แม่บ้าน คือ เธอทำไปเพื่อไรคะ?

อีกนิด ยังบวกกันได้อยู่ รีเซฟชั่น ที่โรงแรมแห่งนึง ที่ เกาะพีพี ได้คุยกับดิฉันยังงี้ .. น้อง พี่มีลูกค้า เธอเป็นคนแพร่ ไม่ได้ว่าคนแพร่นะ เป็นข้อสนธนา ที่รีเซฟชั่นเล่าให้ฟัง..
เธอจะพูดกับพี่เป็นภาษาอังกฤษ พี่ตอบเธอเป็นไทย เธอก็พูดอังกฤษกลับ  .. คือ ทำไมเค้าต้องพูดอังกฤษ โต้ตอบกับคนไทยคะ แต่สำเนียงเธอไทยนะ ไม่ใช่ลูกครึ่งพูดไทยไม่ได้ ไม่ใช่เด็กเรียนภาษา... ทำไมเค้าทำยังงี้คะ? ใครมีประสบการณ์ตรง ช่วยแชร์หน่อยค่ะ