กลอน : แด่ควายถึงควาย Ver.1  (ช่วยต่อกลอนหรือพิมพ์ความรู้ทางการเมือง หรือนโยบายให้ผมอ่านที อยากได้ความรู้หลายมุม)

ทักกี้โกง             หรือไม่              มีคนรู้
คนที่ดู                  ที่ตีความ             คดีเขา
ไอ้คนโง่               แบบพวก            อย่างเราเรา
เขาก็บอก              ว่าอ่านlaw          กันไม่เป็น

อยากจะบอก         พวกตลก            ที่ค่าเฟ่
มลึงจะเท่             อีกกี่ปี                เชียวกันเล่า
อีกสิบปี               กุจะดู                 กุจะเดา
กุจะรอ                 Thailand             กุเจริญ

ขอพวกเด็ก          รุ่นใหม่               เจริญบ้าง
อย่ามาสร้าง          ระบอบเอ็ง           กับใครเขา
อย่าอำมาตย์         อำมิหิต               อำพวกเรา
อำพวกเขา           อำคนจน             อำคนรวย      

ชอบว่าตน          นั้นใหญ่ยิ่ง            อำนาจมาก
ชอบว่ากาก         ถ้าไม่ใช่              ชนชั้นเขา
ชนชั้นกุ              ชนชั้นมลึง           ชนชั้นเรา
กุว่าเท่า               เท่ากัน               ตอนลงโลง

ชอบตีฟาม          กฎหมาย              ในทาง(ถูก)
ก็มันถูก              ใจพวกตู               กันไง่เล่า
ใครจะว่า            แบบไหน               ตูไม่เอา
ตูจะเอา             แบบที่ถูก               ใจพวกตู

อันคนจน             คนรวย                แสนยากเข็ญ
ต้องไปเป็น           เครื่องมือ            ให้พวกเขา                    
พวกแกนนำ          หัวหน้า               ก็ไม่เบา
ทำหน้าเศร้า         เรียกพวกเรา          มาชุมนุม

ตอนชุมนุม    แกนนำ        ทำเป็นเก๋า
ตะโกนบอก     เฮ้ย!เรา        ลุยกันหนอ
พอตอนเลิก    ดีใจ           ชัยมารอ
ผู้ชุมนุม        เล่าหนอ        มลึงเป็นใคร!                  
  
แกนนำบอก    กุไม่รู้        กุไม่เห็น
ไม่ได้เป็น          คนนำ        มันมาจ๋อ
ไม่ได้ยุ่ง        ไม่ได้เกี่ยว    ไม่กะdoor
กุไม่ง้อ        พวกมลึง        มากันเอง

ตอนมลึงนอน    กันที่        ริมถนน
แถมต้องทน    คนด่า        ว่าควายหนอ
ต้องตากแดด      ตากลม        ระบมdoor
แกนนำหรอ    ตูนอน        ที่ห้องแอร์

ปฏิรูป        ทำไป        เพื่อใครหรือ?
เพื่อกระบือ    หรือประโยชน์    ของชาติหรอ
คิดว่าดี        ทำๆไป        ไม่รีรอ
ไม่คิดหรอ      มันก็โกง        อีหร็อบเดิม

ปฎิรูป        ทำแบบไหน    ช่วยกันคิด
ช่วยประดิษฐ์    คิดประดอย    ค่อยค่อยหา
ช่วยกันปั้น    ปรุงแต่ง        กันขึ้นมา
ช่วยกันหา     แนวทาง        ที่ยั่งยน

อย่าไปตาม    พวกกระแส    พวกกะแดรก
อย่าไปแบก    ความคิด        ของใครเขา
เราต้องทำ    ไปตาม        ความคิดเรา
ปฎิรูป        ต้องเริ่ม        ที่ตัวเอง

เริ่มจากคิด    วิเคราะห์        และแยกแยะ
เริ่มจากแวะ    วิเคราะห์ข่าว    ของพวกเขา
ถ้ามลึงมัว     แต่ดู             ช่องของเรา
ก็ได้แต่        ไปด่าเขา              ว่าไอ้ควาย

อย่าเมารวม    ว่าแมร่ง        เป็นแบบไหน
ว่าไอ่ฟาย          แดงจันลาย            ทุกเรื่องหนา
ว่าสลิ่ม        พี่เมือก        ไร้จรรญา
ว่าไอ้บ้า        ปฏิรูป        เพื่ออะไร

ต้องค้นหา     ข้อเท็จจริง    อย่านิ่งเสย
อย่าละเลย    ข้อเท็จจริง    ทุกสิ่งหนา
ต้องรวบรวม    ทั้งหลักฐาน    และปัญญา
ทั้งมาตรา             ทั้งเนื้อหา     ต้องรู้จริง

อย่าด่วนตัด    สินคน        ว่าแมร่งผิด
อย่ายึดติด    อารมณ์        คารมหมา
ต้องวิเคราะห์    ด้วยอยากรู้    คู่ปัญญา
มินำพา        คารมหมา     ตัดสินคน

เกิดเป็นคน    แลดัง        อย่างฝูงผึ่ง
ช่วยกันทึ้ง    กันกัด        สัตว์ใจหมา
ตัวต้องตาย    ไม่เหลือ        แม้นราคา
สัตว์ใจหมา    สบาย        ตูชิวชิว

อันระบอบ      ประชา-        ธิปไตย
คืออัลไร        พวกกุ        ก็ไม่สน
กุจะเอา        ทั้งคนรวย             ทั้งคนจน
กุไม่สน        ก็พวกเมิง     เลือกกุเอง

กลอนบทนี้    คิดต่อ        กันเอาเอง
ไปละเลง      ฟามคิด        ของมลึงหนอ
ปฎิรูป        ตัวเอง        ซิไอ้door
เมิงอย่ารอ    นักการเมือง    โม้จุงเบย

ก็ไปคิด        เลือกคน        เลือกพรรคไหน
พรรคครูไว    จงอย่าเลือก    เข้าไปหนา
พรรคเล็กเล็ก    พรรคกุ้งหอย    และปูปลา
พรรคน้องปู    ดีไหมหนา    ต้องคิดเอง

นโยบาย        มีไว้        ให้วิเคราะห์
ว่ามันเหมาะ    กับคน        กับชาติไหม
อย่าเหมารวม    ว่าทุกอัน        มันจันลาย
มันต้องมี        ซักกะอัน        ที่มันดี

ผมขอจบ            บทนี้        แค่นี้ก่อน
ขอไปซ่อน    หาที่พิมพ์                ที่ใหม่หนา
ถ้าไม่ไป        จะมอดม้วย    มรณา
โดนHR        ไล่ออก        ชะเอิงเอยยย....

หากกลอนนี้มีประโยชน์ต่อผู้อ่านแม้เล็กน้อยนิดๆก็ตาม
ขอมอบความดีของบทนี้แด่   ไม้หนึ่ง ก.กุนที  ครับ