ความในใจลอยตัวอยู่ตรงหน้า หมดสิ้นปัญญาจะคิดแก้ไข สุริยาวดีอาจไม่รู้ว่าเขมชาติคิดอะไร มีแผนอะไร แต่สิ่งที่เธอรู้ดีรู้อยู่แก่ใจ คือ เธอยังรัก ยังต้องการ และ ยังตัดไม่ขาดเหมือนปากพูดกับเขมชาติ ไม่แม้แต่นิดเดียว Close enough to start a war. All that I have is on the floor. เธอรู้ตั้งแต่วันนั้นวันที่เธอบอกกับเขาว่าสุขวันต์วันเกิดว่าเธอจะอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้ ความในใจของเธอแผ่ลงตรงหน้าชัดเจนกว่าครั้งไหน ๆ ที่ผ่านมา การถูกฉุดไปซ่อนตัวในห้องน้ำ ในขณะที่เขมชาติเข้าไปรับหน้าเกนหลง มันบอกอะไรได้หลายอย่าง ชีวิตของเธอ ... อาจจะมีความขรุขระ อาจจะถูกมองไม่ดี แต่เธอก็เชิดหน้าขึ้นมองฟ้าก้มหน้าลงมองดินได้ เธอรู้เธอทำอะไรเพื่อใคร รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ได้แย่งใคร ถูกต้องตามทำนองคลองธรรมทุกอย่าง แต่ในวันนี้ ... ความในใจที่หลุดรอด อาจทำลายทุกอย่างไม่เหลือแม้แต่ความภาคภูมิของตนที่ครองตัวได้เหมาะสมตลอดมา ต้องทำอะไรซักอย่าง ต้องไป ไปจากสิ่งที่เป็นอยู่นี้

การสนทนาทางโทรศัพท์กับคุณเอื้อจึงเกิดขึ้น นั่นคือทางหนีทางเดียวของเธอที่มี แต่เธอก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ ว่าการตัดสินใจครั้งนี้กลับทำให้อะไรต่อมิอะไรพังพินาศลงไปยิ่งกว่าเดิม ด้วยความหมกมุ่นกับใจที่สั่นคลอนของตัวเอง สุริยาวดีไม่เห็นสัญญาณอันตรายในตัวเขมชาติ ว่าผู้ชายคนนี้ถึงจุดระเบิดแล้ว มองไม่เห็นความเสียใจอย่างที่สุดในสายตาและคำถามที่ซ่อนไว้ในวาจาก้าวร้าวรุนแรง เธอรู้เธอคิดแต่ว่า ... มันต้องจบ และทางที่จะจบคือเราไม่ควรจะเห็นหน้ากันอีกต่อไป เขมชาติอารมณ์ขึ้นลงกับเธอมากเหลือเกิน นาทีแรกคือความอ่อนหวานและการให้อภัย นาทีต่อมาคืออาการกราดเกรี้ยวไม่เลือกหน้าอินทร์หน้าพรหม โต๊ะตัวนี้หมุนได้ทุกนาที และ เธอเจ็บปวด เหนื่อยล้า กับการแบกรับทุกอย่าง ทุกข์ที่เลือกเองแต่ในความเป็นทุกข์ก็บอกใครไม่ได้ ดังนั้นในขณะนี้เธอจึงไม่มีสติและปัญญาที่จะนั่งลงทำความเข้าใจกับการกระทำของเขมชาติ เธอไม่มีสติปัญญาจะทำความเข้าใจกับ turning table

ในเมื่อความแค้นคืออารมณ์ที่กลั่นตัวและเขมชาติยกมันขึ้นมาประหัตประหารเธอ เขาดันเธอมาถึงกำแพง ความรักความแค้นที่เขาส่งมา สิ่งที่เขาเรียกร้องต้องการ เธอจนปัญญาที่จะให้กลับคืนได้ เธอรู้ตัวแล้วว่าเธอไม่นิ่งเหมือนเคย ไม่เย็นเหมือนเคย เมื่อใดที่เธอใกล้เขาเธอทำอย่างที่เคยทำไม่ได้อีกต่อไป ใจมันบอกแล้วว่าความรักยังอยู่ที่นั่นตลอดเวลา แต่มันไม่ใช่ มันไม่เหมาะ ดังนั้นมันถึงเวลาที่จะต้องบอกลา ในอดีตเธอเคยทำได้และทำมาแล้ว แม้นสวาสดิ์ไม่วอด สุริยาวดีเคยหันหลังจากเขมชาติมา ในปัจจุบันทำไมเธอจะทำอีกไม่ได้ แม้นสวาสดิ์ไม่วอด แหวนวงน้อยก็หลุดจากมือเธอได้เช่นกัน นั่นคือความเด็ดขาดของผู้หญิงชื่อสุริยาวดี