ลืมความเกลียดชังที่มีต่อเขมชาติ ลืมความสงสารที่มีต่อสุริยาวดี มาซาบซึ้งในฉากรักของเขมกับวดีกันเถอะค่ะ ! บอกเลยว่าเกินคาดมากนะคะสำหรับฉากนี้ เพราะทำใจไว้ว่าสงสัยคงแพลนกล้องไปหาโคมไฟหรือไม่ก็อย่างอื่นและด้วยนโยบายของช่องสามที่ไม่เน้นจูบจริง แต่เมื่อคืนแบบ แอร๊ยยยย คุณพระ !  นั่นมันจูบจริงนะเฟร้ย แบบยิ่งไปกว่านั้นคือเสียงซาวด์ประกอบมันจะอึกทึกคึกโครมไปไหนคะ ใจตอนนั้นแบบสั่นอยู่แล้วก็เลยสั่นแบบคูณสองเพราะอิเสียงดนตรีนั่น แต่โดยรวยแล้วเราว่าเป็นเลิฟซีนที่สวยงามมากอีกเรื่องหนึ่ง ดูอ่อนโยน ละเมียดละไมมาก หัวใจพองโต ตามเขมยงไปเลยล่ะค่ะ

ถึงจะเป็นแก้แค้นของเขมชาติ แต่ว่าลึกๆในใจของทั้งสองก็ยังรักและโหยหาซึ้งกันและกันอยู่ เราเลยปลื้มกับฉากนี้ของเขมและวดีมากๆเลยค่ะ ขอบคุณช่องสามมากๆที่ไม่ตัดออกให้เสียอรรครสในการดู


เริ่มต้นด้วยซบไหล่กันแล้วกันค่ะ เป็นอีกหนึ่งฉากที่อดยิ้มตามไม่ได้





ต่อด้วยการนอนหนุนตักกัน





อ้อมกอดอันอบอุ่นกับจุมพิตที่ข้างแก้ม ท่ามกลางบรรยากาศที่สวยงาม





รำลึกความทรงจำในอดีต ท่ามกลางมวลมหาประชาดอกฟอร์เกตมีน็อต





และแล้วก็มาลงเอยกันที่ห้องนอน (คาดว่าน่าจะเป็นห้องของยง)






ไร้ซึ่งคำเอื้อยเอ่ย มีเพียงสองหัวใจที่โหยหาซึ่งกันและกัน









จูบย้ำๆฝากรอยประทับไว้กับเธอ







ประสานมือเหมือนเขาและเธอเป็นหนึ่งเดียวกัน




หลังจากการนั้นก็จินตนาการกันเองเถิดมิตรรักแฟนละครทุกท่าน แฮ่ๆ

ปล.ชอบหน้าวดีตอนเคลิ้มในบทรักของเขมชาติจัง นางส๊วยสวย !