เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อ วันที่ 22 เมษายน เวลาประมาณ 20.00 น. ผมได้ไปรับประทานอาหาร ฟู้ดคอร์ท ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
ด้วยความสะเพร่า ของตัวเองผมได้ลืม IPOD กับ หูฟัง sennheiser ไว้บน โต๊ะอาหาร แล้วก็กลับบ้านไปโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเอง
ได้ลืมของไว้
ในวันรุ่งขึ้น ผมถึงได้ทราบว่า IPOD สุดรักพร้อมหูฟัง ของผมได้ อันตรธาน หายไปเีรียบร้อยแล้ว ก็เลยมานั่งนึก เหตุการณ์ดูว่า
เอาไปลืมไว้ที่ไหนบ้างหว่า จนนึกได้ว่าเราอาจจะลืม ที่ห้างสรรพสินค้าที่ไปกินข้าวเมื่อวาน ด้วยความหวังอันเลือนลาง ของผม
ที่หวังว่าอาจจะได้ของคืน ในช่วงพักเที่ยงผมเลยรีบมุ่งหน้าไปยังห้างแห่งนี้ และติดต่อ ประชาสัมพันธ์ของห้าง โดยหวังว่า
อย่างน้อยถ้าขอดูกล้องวงจรปิด ได้ และถ้าคนที่หยิบไปเป็น พนักงานห้าง หรือ คนที่ทำงานในห้าง อาจจะมีโอกาส ได้ของคืนบ้าง
เมื่อถึงประชาสัมพันธ์ ผมก็รีบติดต่อทันที่
ขอเตือนเป็น อุทธาหรณ์ ของคนที่ลืมของไว้ในห้างสรรพสินค้า ครับ
ด้วยความสะเพร่า ของตัวเองผมได้ลืม IPOD กับ หูฟัง sennheiser ไว้บน โต๊ะอาหาร แล้วก็กลับบ้านไปโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเอง
ได้ลืมของไว้
ในวันรุ่งขึ้น ผมถึงได้ทราบว่า IPOD สุดรักพร้อมหูฟัง ของผมได้ อันตรธาน หายไปเีรียบร้อยแล้ว ก็เลยมานั่งนึก เหตุการณ์ดูว่า
เอาไปลืมไว้ที่ไหนบ้างหว่า จนนึกได้ว่าเราอาจจะลืม ที่ห้างสรรพสินค้าที่ไปกินข้าวเมื่อวาน ด้วยความหวังอันเลือนลาง ของผม
ที่หวังว่าอาจจะได้ของคืน ในช่วงพักเที่ยงผมเลยรีบมุ่งหน้าไปยังห้างแห่งนี้ และติดต่อ ประชาสัมพันธ์ของห้าง โดยหวังว่า
อย่างน้อยถ้าขอดูกล้องวงจรปิด ได้ และถ้าคนที่หยิบไปเป็น พนักงานห้าง หรือ คนที่ทำงานในห้าง อาจจะมีโอกาส ได้ของคืนบ้าง
เมื่อถึงประชาสัมพันธ์ ผมก็รีบติดต่อทันที่