สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากปรึกษา คือว่า เรากับเขาเจอกันเพราะมาเรียนต่อ แต่ว่าอีกสองเดือน พวกเราจะเรียนจบแล้วค่ะ แล้วก็ถึงเวลาที่จะแยกย้ายกันกลับประเทศใครประเทศมัน ซึ่งเราสองคนยังหาทางออกกับเรื่องนี้ไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดีหลังจากนี้
เราและเขาไม่มีใครอยากย้ายประเทศ เราติดเรื่องที่บ้าน เนื่องจากที่บ้านเรามีธุรกิจ และ พ่อแม่ก็ไม่อนุญาตให้ย้ายไป ส่วนเขาไม่อยากมาเพราะคิดว่าเงินเดือนที่ได้น้อยกว่าประเทศเขามาก(เกาหลี) (แม้ว่าจริงๆแล้วค่าครองชีพเราจะถูกกว่าด้วยก็ตาม แต่เค้าคิดว่าถ้ามาเรียนแล้วก็ควรจะได้เงินเยอะขึ้นไม่ใช่ย้ายไปไทยแล้วได้น้อยลง แบบนั้นจะมาเรียนต่อทำไมหน่ะค่ะ) มากไปกว่านั้นคือเค้าเป็น หลานชายคนแรกของตระกูลเขา
ตอนแรกกะว่า เราจะแยกย้ายต่างคนต่างทำงาน 3ปี แล้วค่อยแต่งงาน แต่เค้าคิดว่าถ้าแยกย้ายไปทำงานคงมีเวลาติดต่อกันน้อยลง เนื่องจากคนที่นั่นทำงานบริษัทกันหามรุ่งหามค่ำ พอเสาร์อาทิตย์ก็กินเหล้ากับเจ้านายไม่ไปก็ไม่ได้ ทำให้เวลาคุยกันน้อยลง แล้วไม่น่าจะรัษาความสัมพันธ์นี้ได้ เขาคิดว่ามีทางเดียวคือ ภายในปีหน้าเราควรแต่งงานกัน(ซึ่งยังไม่มีเงินเก็บเป็นก้อนกันทั้งคู่ค่ะ)
เมื่อสองวันก่อน เขามาบอกว่า เขาพยายามคุยกับที่บ้านเรื่องอาจจะมาอยู่ไทย แต่ที่บ้านค้าน เขาเลยเสนอว่าเราลองควรจะคบกันแบบเพื่อนสนิท เพราะเขาไม่เห็นหนทาง (เรารับไม่ไหวกับการลดความสัมพันธ์ในตอนนี้ เลยขอเลื่อนที่จะคุยไปก่อนค่ะ ไม่งั้นเราคงเสียหลักตอนนี้ รออีกสองเดือนค่อยว่ากันอีกที) จริงๆเราเสียใจมากที่ได้ยินเขาพูดแบบนี้ เหมือนถอดใจไปแล้ว
ปล. เราอายุ 24 เขา 29
คำถามคือเราควรทำอย่างไรดีคะ เราอยากหาข้อสรุปดีๆให้ได้ก่อนไปหน่ะค่ะ ... ช่วนแนะนำที หรือว่าเราควรจะตัดใจ
[ขอคำแนะนำ] อีกสองเดือนต้องจากกัน แล้วไม่รู้ว่าจะเจอกันอีกเมื่อไหร่
เราและเขาไม่มีใครอยากย้ายประเทศ เราติดเรื่องที่บ้าน เนื่องจากที่บ้านเรามีธุรกิจ และ พ่อแม่ก็ไม่อนุญาตให้ย้ายไป ส่วนเขาไม่อยากมาเพราะคิดว่าเงินเดือนที่ได้น้อยกว่าประเทศเขามาก(เกาหลี) (แม้ว่าจริงๆแล้วค่าครองชีพเราจะถูกกว่าด้วยก็ตาม แต่เค้าคิดว่าถ้ามาเรียนแล้วก็ควรจะได้เงินเยอะขึ้นไม่ใช่ย้ายไปไทยแล้วได้น้อยลง แบบนั้นจะมาเรียนต่อทำไมหน่ะค่ะ) มากไปกว่านั้นคือเค้าเป็น หลานชายคนแรกของตระกูลเขา
ตอนแรกกะว่า เราจะแยกย้ายต่างคนต่างทำงาน 3ปี แล้วค่อยแต่งงาน แต่เค้าคิดว่าถ้าแยกย้ายไปทำงานคงมีเวลาติดต่อกันน้อยลง เนื่องจากคนที่นั่นทำงานบริษัทกันหามรุ่งหามค่ำ พอเสาร์อาทิตย์ก็กินเหล้ากับเจ้านายไม่ไปก็ไม่ได้ ทำให้เวลาคุยกันน้อยลง แล้วไม่น่าจะรัษาความสัมพันธ์นี้ได้ เขาคิดว่ามีทางเดียวคือ ภายในปีหน้าเราควรแต่งงานกัน(ซึ่งยังไม่มีเงินเก็บเป็นก้อนกันทั้งคู่ค่ะ)
เมื่อสองวันก่อน เขามาบอกว่า เขาพยายามคุยกับที่บ้านเรื่องอาจจะมาอยู่ไทย แต่ที่บ้านค้าน เขาเลยเสนอว่าเราลองควรจะคบกันแบบเพื่อนสนิท เพราะเขาไม่เห็นหนทาง (เรารับไม่ไหวกับการลดความสัมพันธ์ในตอนนี้ เลยขอเลื่อนที่จะคุยไปก่อนค่ะ ไม่งั้นเราคงเสียหลักตอนนี้ รออีกสองเดือนค่อยว่ากันอีกที) จริงๆเราเสียใจมากที่ได้ยินเขาพูดแบบนี้ เหมือนถอดใจไปแล้ว
ปล. เราอายุ 24 เขา 29
คำถามคือเราควรทำอย่างไรดีคะ เราอยากหาข้อสรุปดีๆให้ได้ก่อนไปหน่ะค่ะ ... ช่วนแนะนำที หรือว่าเราควรจะตัดใจ