๏ จะร่ายเสียง เรียงคำ กระทำพจน์
ถึงเสียงตด ต่างต่าง เป็นทางขำ
จึงปล่อยปลด ตดแหลก มาแจกจำ
ว่าลมคำ เขาเขียน นั้นเวียนรู

ตดฝรั่ง ฟังนา ประสาศาสตร์
เขาว่า ฟ๊าด ฟังมา ภาษาหรู
คือกลิ่นบ่ม ลมฟุ้ง ที่พุ้งพรู
ฝรั่งวู๊ ว่างั้น ฉะนั้นแล

เห็นผู้ดี นี้ไซร้ เขาใช้เสียง
เขาเอ่ยเพียง ผายลม เพื่อชมแฉ
แต่ชาวบ้าน ขานชัด ชะงัดแง
เอ๊ะไหงแก กล้าตด สบถกัน

ใครตดแรง แผลงดัง ขมังตูด
ถ้าปูดปู๊ด ปล่อยมา ประชาขัน
ถ้าแผดแพร่ด แพร่ดพรัก ทะลักพลัน
ให้รีบหัน หาส้วม อย่าร่วมทาง

โอนาหนะ ฉะนี้ คือญี่ปุ่น
แหมละมุน เหมือนว่าเออ ละเมอผาง
โอวน่านัก ชักชี้ วลีลาง
เหมือนน้องนาง น่ารัก พี่ทักชม

ฝรั่งเศส เหตุสม เมื่อลมเคลื่อน
ฟังเลือนเลือน เรียก เผ่  เหมือนเพ่ผม
พูดไทยไทย ให้ห่อ แบบย่อลม
ว่าเผ่ผม เพ่ครับ ระงับที

พูดอินเดีย เชียร์แหลก ชะแหวกเฉือน
ไม่บิดเบือน บังเลย เชลยศรี
ว่า ป๊าดนะ  คละเหม็น ไม่เห็นดี
เชิญแขกขี้ ครับผม ระงมงาน

ทีลมหอม ยอมชม นิยมเซ่น
ลมเหม็นเหม็น ไม่ยอมดม ไม่ชมขาน
โธ่มนุษย์ สุดเลิศ กำเนิดกาล
ทุกถินฐาน ทั่วทั้งหมด ต้องตดเอย ๚ะ

https://www.facebook.com/pages/ศรีปาด/197098973660931?fref=ts