กลับมายังเพลียไม่หาย แถมยังรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรวันนี้

เอาตรงๆ เลยนะ ฉิ๊งฉ่องแล้วแสบท้องมาก สงสัยได้เรื่องอีกละ เป็นอีกละ ติดเชื้ออีกแล้วใช่มั้ย

ได้ พรุ่งนี้เจอกันที่ siph ไปที่นี่มันถูกกว่าไป รพ .เจ้าพระยาอ่ะ และก็หมออธิบายละเอียดกว่าธนบุรีนิดนึง อ่อ ถูกกว่าพญาไทด้วยเหอะ แต่จะไปรอที่โซนรัฐบาลไม่ไหวนะ ตายก่อนพอดี


    เราจะเป็นโรคจิตประเภทนึง เวลาไปหาหมอหรือรับบริการอะไรก็ตาม ต้องการได้รับคำอธิบายแบบละเอียด จะทำอะไรต้องมี how to นั่นเอง

ถ้ามาทำเงียบใส่ จะอึดอัดมาก บอกเถอะค่ะ สมองฉันปกติ ไม่ได้ด้อยขนาดฟังไม่เข้าใจ

ยังจำฝังใจมากตอนอายุ 20  เกือบ 8 ปีที่แล้ว  ที่ผ่าตัดขาข้างซ้าย ตอนนั้น 3 คืนแรกที่รพ.ทหารกลางกรุง มีวังข้างใน กับห้องคู่ ข้าพเจ้ามึนมาก มึนเพราะปวดแผล

แต่ยังมีสติ เตียงข้างๆ เป็นสาวกลางคน ผ่าสะโพกเพราะกระดูกพรุน

พยาบาลเดินมาให้ยาหลังอาหาร ถือถ้วยยามาวางไว้  

เอ๊ะ ทำไมยามันไม่คุ้นเลยอ่ะ แถมมีเม็ดใหญ่มากๆ มาวางด้วย นิ่งสักพักและก็เรียกพยาบาล

พี่คะๆ

" ทำไมน้อง"

" ยาหนูมันเม็ดใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอคะ"

" ทานไปเถอะ จะได้หายเร็วๆ แต่เอ๊ะ หนูชื่ออะไรนะคะ

หนูชื่อ ช... ค่ะ

อ้าว นี่ของเตียงข้างๆ นี่นา โทษที

ดีที่เตียงข้างๆ ยังไม่ได้ทานเข้าไป

เอ่อะ ....

เกือบละ เกือบตายละ

แต่ใจหายได้วันเดียว อีกวันห้องเดี่ยวว่าง ย้ายเลย ค่อยยังชั่ว

ก็ขอให้เตียงข้างๆ ที่แทนที่เราโชคดีนะคะ

สาธุ อย่าให้ลงกรวยไตเลย ไม่อยาก admit  ค่าห้องโหด+เสียเวลาขายของ

เบื่อตัวเอง ไปทะเลทีไรป่วยทุกที ไม่อยากไปละ

เป็นภูมิแพ้ทะเลรึยังไง เวลาขึ้นเขาไปดอย ภู อะไรไม่เป็นนะ ขนาดเข้าห้องน้ำไม่ค่อยสะอาด

ปล.ต้นปีหน้าหลานสาวจะครบ 3 ขวบละ ได้เวลาพาเข้า อ.1 สักที คงเข้าใกล้ๆ บ้านไปก่อน แต่โรงเรียนนี้ไม่ขี้เหร่หรอก

พอ อ.2 จะพาไปสอบที่โรงเรียนที่เล็งไว้ มีคนมาแขวะว่า อยากให้หลานเป็นกุลสตรีแบบแอฟ ทักษอรรึไง

ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกค่ะ แค่อยากให้เขาอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย ไม่ใจแตกเท่านั้นเอง การที่คนจะเรียบร้อยมั้ย มันขึ้นอยู่กับครอบครัวด้วย


เราเองไม่เรียบร้อย จะเลี้ยงเขาให้เป็นกุลสตรีคงยาก แค่ให้วางตัวดี ผู้ใหญ่เอ็นดู มีมารยาทดีๆ รู้จักกาลเทศะก็พอแล้ว

ซึ่งคำหลังอ่ะ เด็กสมัยนี้ไม่ค่อยรู้จักเท่าไรนะ

ยอมรับเลยว่าหวงมาก ไม่ใด้คิดว่า เขาต้องเรียนหรือทำงานอะไร แบบไหน อยากทำอะไรทำ

แต่อยากให้เขาอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัย ไม่เจอแว๊นสก๊อย ทำตัวเกินวัย มีแฟนตั้งแต่ ม.ต้น ใครรับได้ก็ช่าง แต่เรารับไม่ได้

วัยเรียนไม่ใช่วัยคิดเรื่องผู้ชาย ถ้าอยู่สหห้ามยากแน่ๆ

กลัวมาก แต่หวังว่าเขาจะเข้าใจความรักที่เรามีให้ แบบที่เราเข้าใจคุณพ่อคุณแม่  เราเลี้ยงเขาด้วยความรัก ที่เหลือก็แล้วแต่เขา

เราอยากแสดงให้เห็นว่า เขามีค่ามาก มากสำหรับเรา ต้องรักและดูแลตัวเองให้ดีๆ

หวงมากๆ จริงๆ

ไม่กลัวขึ้นคาน แต่กลัวหลานไม่มีอนาคตมากกว่า ถ้าคนมันจะมี ถึงเวลาจะมีเอง ขอเลือกสังคมให้ดีกว่า จะได้เจอแต่คนที่เข้ากันได้ พอๆ กัน แบบเดียวกัน

ปรึกษากับที่บ้าน พวกท่านก็เห็นด้วย ท่านยอมรับว่าคราวเราพลาดไป ด้วยความที่ท่านเรียน ตจว มา เลยมีสังคมที่ไม่ต่างกันมาก จึงเน้นเรื่องวิชาการมากกว่า

แต่ลืมเรื่องสังคมไป ตอนนี้เราขอเน้นเรื่องสังคมก่อนดีกว่า วิชาการก็เน้นนะ แต่ก็ให้เขาเลือกด้วยว่าชอบแนวไหน วิทย์ ศิลป์ หรืออื่นๆ

ถ้าถึงตอนนั้น มีเงินมากพอ ก็จะส่งไปเรียน girl school ที่ออส เรียนยาวถึง master เลย

นี่ขนาดหลานเรายังทุ่มขนาดนี้ ถ้าลูกคงจะทุ่มเทมากๆ และคาดหวังมากๆ ดีแล้วละที่ไม่มีดีกว่า


ปล2 ตอนไปสงกรานต์ กำลังยืนรอเพื่อนไป 7-11 เรารออยู่ฝั่งถนน มีคนเมาๆ ท่าทางแปลกๆ เข้ามาทักว่า มากับใครครับ
ยิ้มเจ้าเล่ห์ หื่นๆ เรายืนอึ้ง แต่ก็ตอบไปว่า มากับที่บ้านค่ะ แล้วก็โทรหาคุณพ่อที่อยู่แถวๆนั้น เลยเดินลิ่วไปเลย

ไม่รู้สินะ แต่ไม่ชอบนะ โดนแบบนี้มา 3 รอบแล้ว ทั้งอัมพวา เชียงใหม่ และก็ที่นี่
บ้าจริง ไม่ชอบเลย เราไม่ได้แต่งตัวล่อแหลมอะไรเลย ปกติทั่วไป ไม่ใช่คนสวยด้วย คนสมัยนี้แม่มวิปริตว่ะ

มีคนทักว่า ระแวงไปมั้ย ก็ไม่รู้สิ แต่ไม่ชอบอ่ะ  ผิดมั้ยละ

ถ้าคุยด้วย แล้วอะไรจะเกิดขึ้นต่ออ่ะ โดนลากไปฆ่าดิ

ไม่ชอบ ไม่อยากเสวนากับผู้ชายแปลกหน้า โดยเฉพาะพวกเมาๆ หื่นๆ ท่าทางไม่น่าไว้ใจ นี่พูดเลย