เช้านี้เข้าตลาดหาลูกค้า เจอแม่ลูกคู่หนึ่งทะเลาะกันเสียงดังจากแผงขายของของทั้งคู่ จนคนลูกเดินออกมาแล้วบึ่งมอเตอร์ไซด์หนีไป
คนที่เป็นแม่ คือลูกน้องเก่าของบ้านผมเอง สมัยเด็กๆก็เคยเลี้ยงผมมา ทันทีที่คนลูกหนีหายไป คนแม่ก็บังเอิญมาสบตากับผม ที่ยืนอยู่แผงข้างๆ ก็เลยถูกเรียกมานั่งคุย (ระบายเกี่ยวกับเรื่องที่ทะเลาะกับลูก)

เข้าเรื่องนะครับ เอาเท่าที่จำได้
- คนแม่บอกว่าลูกชายของตัวเองเป็นกระเทย ออกตัวตอนอยู่ ม.ปลาย ตอนนี้อยู่มหาลัย ปี3
- ตอนแรกที่รู้ว่าลูกเป็นตุ๊ด เกย์ (ต่างกันยังไงไม่รู้...ช่างมันเหอะ) พ่อกับแม่เสียใจมาก
- ตอนแรกๆก็แค่ออกอาการตุ้งติ้ง ทำท่าทางแบบพวกตุ๊ดเกย์ทั่วไป กริยาเกินผู้หญิง ไม่มีอะไรที่มันงดงามสมหญิงสักนิด (กรี๊ดกราด ออกไม้ออกมือ ทำเสียงดัดจริต แซวผู้ชาย อ่อยผู้ชาย หื่น)
- แต่พ่อแม่พยายามเข้าใจว่ามันอาจเป็นเรื่องที่ห้ามไม่ได้
- แต่ก็มีห้ามปราม ยั้งๆบ้าง
- แต่พอขึ้นมหาลัย กลับแรงกว่าเก่า ประมาณว่าชอบหาผู้ชาย เริ่มไปมีอะไรกับผู้ชาย ไปตามผับ ตามสถานที่เที่ยว ตามพัทยา มั่วกันสุดๆ
- เมื่อคืนแต่งตัวเป็นกระเทยเต็มที่ ไปได้กับผู้ชายที่เที่ยว เพิ่งกลับมาบ้านตอนสายๆ

จากปากคำคนเป็นแม่ที่พรรณาถึงความรู้สึกตัวเองที่มีต่อลูกคนนี้
- อยากเป็นผู้หญิง แม่ไม่ว่าถ้าเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้หญิงจริงๆ กุลสตรีจริงๆ
- ไม่ใช่เป็นพวกบ้าผู้ชาย ท่าทางทุเรศๆเกินหญิง เหมือนผู้หญิงเกรดต่ำๆ
- ผู้หญิงดีๆทำไมไม่เป็น ดันอยากเป็นผู้หญิงแบบคุณโส วันๆคิดแต่เรื่องใต้สะดือ
- นี่หรือสิ่งที่ลูกต้องการ สิ่งที่ตัวเองอยากทำ แม้กระทั่งแลกกับการที่ทำให้พ่อแม่หัวใจแตกสลาย
- ลูกเป็นเกย์แม่ก็เสียใจแล้ว ดันมั่วอีก จะซ้ำเติมพ่อแม่ไปถึงไหน
- ยังไงพ่อแม่ก็ต้องยอมรับหรือที่ลูกชายตัวเองเป็นแบบนี้ เสื่อมเสียชื่อเสียงวงศ์ตระกูล

ผมฟังแล้วก็ฉุกคิดนะครับ เออ จริงด้วย ทำไมคนบางคนถึงอยากเป็นอะไรแบบนี้ มันดีตรงไหน มันคือสิ่งที่ตัวเองอยากเป็นจริงๆหรือ? ถึงกับยอมทำให้พ่อแม่เสียใจเพียงเพื่อได้มีชีวิตแบบนี้
ตอนเรียนมหาลัย ผมเคยเจอกระเทยคนนึงนะ แต่งชุดนักศึกษาหญิง เค้าวางตัวดีมาก เป็นกุลสตรีจริงๆคนนึงเลย ไม่มีท่าทางบ้าๆบอๆหรือก้าวร้าวแบบทั่วๆไป
ผมนับถือเค้ามากนะ ผมยังคิดเลย ถ้าเป็นไม่ได้แบบนี้ อย่าเป็นมันเลย

เพื่อนๆคิดยังไงบ้างครับ ขอความเห็นทุกเพศทุกวัยหน่อย

ปล ขอโทษล่วงหน้าถ้ามันแรงเกินไป