วันนี้แวะมากินข้าวเย็นที่ food court เซ็นทรัล ระหว่างกินอยู่เห็นป้าคนเก็บจาน เค้าเอาไอติมหรือขนมอะไรไม่รู้ที่เหลือจากโต๊ะข้างๆมานั่งกิน
เราจำถ้วยได้ตอนเดินผ่านยังเห็นอยู่ว่ามีน้ำๆเหมือนไอติมเหลวๆอยู่เกินครึ่งถ้วย คิดว่าป้าเค้าคงหิวมากเลยหยิบมา

เราสงสารเค้า ไม่รู้ทำไง กินไปคิดไปว่าจะทำยังไงดีน๊า  เลยตัดสินใจว่าจะเอาตังค์สอดไว้ใต้จานกะว่าถ้าป้าเค้ามาเก็บคงเห็น
เราตั้งใจพับแบงค์ร้อยใบใหม่ๆแล้วเขียนโน๊ตเสียบไว้ว่า "สุขสันต์วันสงกรานต์ เก็บไว้ใช้นะคะป้า"
แล้วให้แฟนที่มาด้วยร่วมมือ นั่งอยู่ก่อนจนแน่ใจว่าป้าจะเดินมาถึงโต๊ะแน่ๆแล้วค่อยลุก เพราะกลัวว่าจะมีคนอื่นมานั่งซะก่อน ส่วนเราเดินไปแอบลุ้นอยู่ไกลๆเพราะกลัวจะลุกไปไม่ทันตอนป้ามา

นั่งรอซักพัก ป้าก็เข็นรถมาถึงแถวๆโต๊ะเรา แฟนเรารอจนป้ามาเกือบถึงโต๊ะ แล้วถึงลุกไป เรายืนลุ้นอยู่ว่าเมื่อไหร่ป้าจะมาเก็บจานซักทีน๊า
แต่อยู่ๆมีเจ๊คนนึงเดินมาเสียบที่โต๊ะ ส่วนป้าดันเดินเลยไปเก็บโต๊ะอื่นๆก่อน
เรางี้ลุ้นแทบตาย กลัวเจ๊จะขยับจานแล้วเห็นแบงค์ซะก่อน

แต่ยังดีเจ๊ยังไม่ทันนั่ง ป้าเดินกลับมาค่ะ พอเลื่อนจานเห็นตังค์ดูป้างงๆ แต่ก็หยิบมาแล้วเอาโน๊ตมาอ่าน เห็นป้าเอาสองมือถือแบงค์ไว้ยกมือขึ้นท่วมหัว
คิดว่าป้าคงดีใจ  เราเองสบายใจแล้ว ก็เลยเดินออกมา กลับบ้านอย่างมีความสุข

100 นึงนี่ซื้อได้ทั้งความสุขของเราและของป้าเลย คุ้มจริงๆ