เวลาเรารู้สึกเครียด ถ้าเราเฝ้าดูความเครียดไปเรื่อยๆมันมักจะไม่ดีขึ้นค่ะ
หรือดีขึ้นน้อย และใช้เวลานาน เพราะจิตของเราไม่มีกำลัง

แต่ถ้าเราให้สติมาอยู่กับกายแทน และสลับไปดูที่ความรู้สึกเครียดบ้าง
ความเครียดจะค่อยๆลดลงจนหายไปในที่สุด

ได้อ่านบทความที่พระอาจารย์นวลจันทร์ ตอบปัญหาหญิงผู้หนึ่งซึ่งมีความทุกข์
พระอาจารย์ก็แนะนำให้ภาวนา โดยเอาสติเฝ้าดูกาย และดูความทุกข์สลับกันไป เช่นเดียวกัน

แต่เราสงสัยว่า การเอาสติมาอยู่กับกาย เป็นการหนีปัญหาหรือเปล่าคะ?

เวลานั่งสมาธิก็เหมือนกันค่ะ  เวลาฟุ้งไปคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ หรือเกิดเวทนาบางอย่างเด่นขึ้นมา
เรามักจะสับสนว่าเราควรเอาสติไปจับที่ไหนจึงจะดี?

ขอเพื่อนๆช่วยแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ