คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
คนมันจะเลว ที่ไหนมันก็เลว ถ้าในเมืองกรุงมีมิจฉาชีพมากที่สุด ก็ต้องบอกว่ามีคนเลวมากที่สุด ก็ว่ากันไป ใช่ว่าคนเลวลงไปใต้ ขึ้นไปเหนือ ออกไปทางอีสาน หรือไปส่วนไหนของประเทศ แล้วมันจะกลายเป็นคนดีได้เอง เหมือนจิ้งจกเปลี่ยนสีแบบนั้น
ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะมาทึกทักว่าคนในกรุงเทพเลวเสียหมดไปครับ
ส่วนเรื่องการโดนมอมยา ส่วนหนึ่งเขาผิดเอง ไม่มีใครสอนให้เอาเงินมาล่อตาในที่มีคนพลุ่งพล่านหรอกครับ ถ้าไม่ใช่สีลม เป็นในต่างจังหวัดที่เปลี่ยวๆ อย่าว่าแต่ตื่นมาหารถกลับบ้านเลย จะได้มีชีวิตอีกครั้งไหมยังไม่รู้เลย
การป้องกันตัวที่ดีอย่างหนึ่งคือ อย่าทำให้ตัวเองกลายเป็นเป้า และการเลือกที่จะซื้อของในที่ที่น่าเชื่อถือเมื่อไม่ได้มากับคนรู้จัก (ร้านขายทั่วไป เห็นคนขายเป็นเด็ก เป็นคนแก่ แต่ไม่มีอะไรยืนยันว่าเขาไม่ใช่มิจฉาชีพ การใส่ยาทำได้ไม่ยาก) อย่าง7-11เป็นต้น
แต่สิ่งที่คนในสังคมนี้เป็น คือการระวังตัวเองจนเกินไป จนไม่ให้ความช่วยเหลือคนที่ต้องการจริงๆ มันอยู่ที่คุณใช้สติหรืออคติในการรับรู้สิ่งที่เข้ามาหาครับ (ส่วนตัวคนที่เจอมา ประเภทเข้ามาขอเงิน จะไหว้นำมาก่อนเลย ผมจะให้ก็ดูที่ท่าทาง ติดยาติดเหล้าติดสารระเหยไหม ช่วยเหลือตัวเองตามปกติไหม ล่อแหลมที่จะไม่ให้ไหม)
สำหรับจขกท. ก็เป็นเรื่องที่ดีครับที่ได้รับฟังและเปิดใจในที่สุด ซึ่งนั่นประเสริฐกว่าการที่ผิดแล้วไม่แก้ไขครับ และคนที่ไม่เคยผิดก็มีแค่คนที่ไม่ทำอะไรเลยครับ
ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะมาทึกทักว่าคนในกรุงเทพเลวเสียหมดไปครับ
ส่วนเรื่องการโดนมอมยา ส่วนหนึ่งเขาผิดเอง ไม่มีใครสอนให้เอาเงินมาล่อตาในที่มีคนพลุ่งพล่านหรอกครับ ถ้าไม่ใช่สีลม เป็นในต่างจังหวัดที่เปลี่ยวๆ อย่าว่าแต่ตื่นมาหารถกลับบ้านเลย จะได้มีชีวิตอีกครั้งไหมยังไม่รู้เลย
การป้องกันตัวที่ดีอย่างหนึ่งคือ อย่าทำให้ตัวเองกลายเป็นเป้า และการเลือกที่จะซื้อของในที่ที่น่าเชื่อถือเมื่อไม่ได้มากับคนรู้จัก (ร้านขายทั่วไป เห็นคนขายเป็นเด็ก เป็นคนแก่ แต่ไม่มีอะไรยืนยันว่าเขาไม่ใช่มิจฉาชีพ การใส่ยาทำได้ไม่ยาก) อย่าง7-11เป็นต้น
แต่สิ่งที่คนในสังคมนี้เป็น คือการระวังตัวเองจนเกินไป จนไม่ให้ความช่วยเหลือคนที่ต้องการจริงๆ มันอยู่ที่คุณใช้สติหรืออคติในการรับรู้สิ่งที่เข้ามาหาครับ (ส่วนตัวคนที่เจอมา ประเภทเข้ามาขอเงิน จะไหว้นำมาก่อนเลย ผมจะให้ก็ดูที่ท่าทาง ติดยาติดเหล้าติดสารระเหยไหม ช่วยเหลือตัวเองตามปกติไหม ล่อแหลมที่จะไม่ให้ไหม)
สำหรับจขกท. ก็เป็นเรื่องที่ดีครับที่ได้รับฟังและเปิดใจในที่สุด ซึ่งนั่นประเสริฐกว่าการที่ผิดแล้วไม่แก้ไขครับ และคนที่ไม่เคยผิดก็มีแค่คนที่ไม่ทำอะไรเลยครับ
แสดงความคิดเห็น
ในตายสิ ผมรู้สึกละอายใจจริงๆ
วันนี้ราวๆเที่ยงคืน-ตี1 มีชายหนุ่มคนหนึ่งท่าทางดูเมาๆ(ไม่สิดูมึนๆน่าจะถูกกว่านะ) ไม่ใส่รองเท้า เดินเข้ามาถามผม
เขาว่า"ขอโทษนะครับสายรถเมล์ไปสำโรงมีสายใหนผ่านบ้าง" เขาพูดภาษาใต้ ซึ่งผมฟีงไม่ค่อยรู้เรื่องแต่จับใจความได้แบบนั้น
"น่าเสียดายนะครับ ตอนนี้รถเมล์ไม่วิ่งแล้ว"ผมว่า "โอ้ยย แล้วผมจะกลับบ้านยังไง เนี่ย เงินก็ไม่มีแล้วด้วย" เขาก็ลำพึง
ผมได้ยินอย่างนั้นก็คิดได้ทันทีว่า เป็นพวกขี้ยามาขอเงินแน่ๆ มามุขนี้อีกแล้ว(ผมหน้าตาดูใจดีละมั้ง เลยเจอพวกนี้บ่อยมาก!!)
"เนี่ยผม กินเบียร์ไปแค่กระป๋องเดียว รู้สึกตัวอีกทีก็หายไปหมดแล้วทั้งเงิน ทั้งของ" แล้วเขาพูดอะไรก็ไม่รู้ผมไม่ได้ใส่ใจฟังก้มหน้าก้มตาเก็บของ
แล้วก็อืม ออ ไป จนในที่สุดผมรู้สึกรำคาญ เพราะผมคิดว่าหมอนี่มันตื้อเหลือเกิน จะเอาเท่าไหร่ก็ไม่บอก พล่ามอะไรก็ไม่รู้
ผมจึงควักเงินออกมา10บาท "คุณไม่มีค่ารถใช่ใหม นี่คงพอแค่ค่ารถต่อเดียว ที่เหลือคุณค่อยไปหารถฟรีเอาแล้วกัน นั่ง46ไปลงอุดมสุขอ่ะครับ"
ผมให้เพราะความรำคาญ กะว่าถ้าตื้ออีกจะไล่ไป แต่ทว่า เขากลับบอกผมว่า
"อ่อค่ารถผมมี ยังเหลืออยู่40 ไม่ต้องหรอกครับ ผมแค่จะมาถามสายรถเมล์เท่านั้นเอง"
เวรกรรม!!!!! คนเดือดร้อนจริงๆนี่หว่า ผมเข้าใจเขาผิด และผมทำท่าดูถูกเขาไปซะแล้ว ผมก็ขอโทษขอโพยเขา ไม่รู้เขาจะเข้าใจ
ที่ผมอธิบาย รึเปล่า แต่ผมก็ทำผิดไปซะแล้ว คราวนี้ผมเลยตั้งใจฟังสิ่งก็เขาพูด เรื่องทั้งหมดมีอยู่ว่า
เขาเป็นคนภาคใต้มาเที่ยวสงกรานที่สีลม แล้วเขาก็ไปซื้อเบียร์ที่สีลมนั้นละ เชาบอกว่าเขาดันควักกระเป๋าเงินหาเศษตังซึ่งกระเป๋าเขามีแบงค์พัน
อยู่เต็มไปหมด แล้วคงโดนผู้ร้ายเห็นเข้า ขนาดที่นั่งกินเบียร์อยู่ อยู่ๆเขาก็หลับไป(ที่เขาดูมึนๆคงเป็นเพราะโดนยาอะไรเข้า)
พอรู้สึกตัวกระเป๋าเงิน รองเท้า หมวก แว่นตา ก็โดนเอาไปจนหมด ผมถามเขาคนขายเป็นคนมอมยาคุณรึเปล่า
เขาก็ว่า ไม่น่าใช่เพราะคนขายเป็นยายซิ่มคนจีน เขาเดินไปหาคนขายแล้วคนขายจึงพาเขาไปแจ้งตำรวจ
"แล้วตำรวจว่าไงครับ" ผมถามเขา "ตำรวจเดินหนีหมดเลยครับ" เขาว่า(ผมช็อคเลยนะ อย่างน้อยมันก็น่ารับเรื่องไว้หน่อยให้เขาสบายใจ)
แล้วก็บอกผมว่าเขาเดินมาตามตั้งแต่สีลมทางจนเจอผมนี่ละ(ที่บ่อนไก่จากสีลม3ป้ายรถเมล์) "ถามใครเดินหนีผมหมด ไม่มีใครบอกเลย
คนกรุงเทพนี่โครตใจดำเลย เข็ดแล้วครับผมไม่กล้ามาอีกแล้ว" เขาว่า จากนั้นสาย46มาผมจึงส่งเขาขึ้นรถ ภาวนาให้กระเป๋ารถคุยกับเขาดีๆหน่อยนะ
ให้เขารู้สึกดีๆกับคนกรุงบ้างเถอะ ขอร้องละT-T
ใครเคยอ่านกระทู้ผมนะ จะรู้ว่าผมเป็นคนที่เข้าข้างคนกรุงเทพที่สุดแล้ว-*- แอนตี้เรื่องคนกรุงเทพเลวที่สุด
ดันเจอแบบนี้ ก็แก้ตัวไม่ถูกเลยละครับT-T รู้สึกเศร้าใจและละอายใจจริงๆ ที่ดันทำซะเอง เรื่องที่เขาประนามคนกรุงเทพอยู่เนี่ย-*-
พล่ามซะยาวเลย ขอโทษด้วยนะครับที่ให้ต้องมาอ่านอะไรแบบนี้ ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านนะครับ