(หมายเหตุ: ไหนๆในละครก็บิดเบือนนิยายต้นฉบับไปเยอะแล้ว ขอลองมโนบิดเบือนต่อให้สุด หลุดขอบโลกไปเลย คุณแบงค์กับแฟนๆนิยายอย่าโกรธเราน้า
)
จงซินมองดูหลินหลานเซ่อโวยวายหาฤทัยนาคมานานพอแล้ว ..
เขาจึงเดินไปหาหลินหลานเซ่อที่นั่งทอดอาลัยตายอยากบนซากตึก
หลินหลานเซ่อโมโหว่าไม่ควรเชื่อแผนของฤทัยนาค แต่จงซินเถียงกลับว่าถ้าไม่ทำตาม คนของฉายหงกรุ๊ปก็ต้องตายในตึกนี้
ฉับพลัน หลินหลานเซ่อกระชากคอเสื้อของจงซินด้วยความโกรธว่าจงซินไม่ควรห้ามให้เขาไปช่วยฤทัยนาค
วินาทีที่สายตาของเจ้านายสอดประสานไปที่สายตาเขา
จงซินส่งความรู้สึกในใจของเขาที่มีต่อหลินหลานเซ่อผ่านทางสายตาคู่นั้นตรงๆ (เพราะถึงมีแว่นก็เหมือนไม่มี)
หลินหลานเซ่อสะบัดตัวหลบสายตาคู่นั้น ....
จงซิน เอ่ยขึ้นอย่างหนักแน่น ชัดเจน จากใจจริง
"แต่ผมก็ปล่อยให้คุณหลินตายไม่ได้เหมือนกัน"
ได้ผล ประโยคบอกความในใจของเขา ทำให้เจ้านายหันมาสบตากับเขาอีกครั้ง
เขาใช้โอกาสนี้ย้ำความรู้สึกของเขาไปให้เจ้านายได้เข้าใจอีกครั้ง
โดยไม่ทันตั้งตัว ....แขนของร่างสูงยาวโอบหลังของเขา
และใบหน้าที่เขาแอบลอบมองมานานก็ซบลงไหล่ข้างซ้ายของเขา
ณ นาทีนั้น ...แม้มีซากปรักหักพังรอบตัว มีฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ
แต่เขาก็รู้สึกเหมือนว่า .... มีดอกไม้บานอยู่รอบตัวเขาไปหมด
คิดได้แบบนั้นได้ไม่เท่าไร เขาก็รู้สึกว่าดอกไม้ของเขาก็ต้องหุบลง เมื่อตำรวจสากลตัวดีเข้ามาขัดจังหวะเขา
...หึ ศัตรูที่ต้องกำจัดรายต่อไป ก็คือนายสินะ ....แพทริค บัตตัน
.....................แม้นายไม่ใช่ศัตรูหัวใจแบบที่คนอื่นๆเป็น .......................
ความจริงแล้ว ผู้ร้ายตัวจริงของเรื่องนี้ก็คือ "จงซิน"
จงซิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ที่เขาจงรักภักดีหลินหลานเซ่ออย่างถึงที่สุด
และที่เขายังไม่มีลูกไม่มีเมียไม่มีแฟน เพราะเขาแอบหลงรักเจ้านายของตัวเองมาโดยตลอด
ยิ่งหลินหลานเซ่อไว้ใจเขามากแค่ไหน เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงความสำคัญของตัวเอง
....จนมันถึงขีดสุด เขาไม่ต้องการให้เจ้านายเขาไปรักใครทั้งนั้น
เมื่อ นายยุทธพงษ์ ตัดสินใจยกลูกสาวคนสวย นามว่า นันทกา มาใช้หนี้แทนเงินยี่สิบล้านเหรียญฮ่องกง
จงซิน ล่วงรู้ความในใจของหลินหลานเซ่อเป็นอย่างดีว่าปรารถนาในตัวนันทกาเพียงใด
เขาจึงได้ซ้อนแผน แอบส่งคนไปเตือนนายยุทธพงษ์ไว้ก่อน ว่าเขาจะไปเอาตัวนันทกามาให้หลินหลานเซ่อ
ทำให้นายยุทธพงษ์เตรียมตัวทัน แถมยังเขียนจดหมายขอเปลี่ยนตัวจากนันทนา มาเป็นฤทัยนาคเสียด้วย
เมื่อได้ตัวฤทัยนาคมาแทนนันทกา จงซินก็เบาใจลงไป
เพราะ.. ฤทัยนาค ..เด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆ ไม่มีทางที่หลินหลานเซ่อจะชอบเธอแน่ๆ
กระนั้น เขาก็ยังแอบส่งคนไปแจ้งข่าวให้นายยุทธพงษ์รู้ถึงความเคลื่อนไหวของคนที่หลินหลานเซ่อส่งไปฉุดตัวนันทกา
ทำให้นายยุทธพงษ์ พาตัวนันทนาหนีทันทุกครั้งไป
เป้าหมายต่อมาของจงซินก็คือ เหม่ยจิง นางแบบคู่ควงคู่นอนของคุณหลินหลานเซ่อ ที่จงซินต้องทนเห็นภาพบาดตาทุกครั้งที่เขาทั้งสองอยู่ด้วยกัน
ไม่ เขาไม่ได้ชอบเหม่ยจิงหรอก ความสวยของเธอไม่ได้ทำให้ใจของจงซินเปลี่ยนไปเลยสักนิด
จงซินแกล้งทำตัวเป็นคนที่คอยห่วงใยเหม่ยจิง เดาใจเธอ ซื้อของที่เธอชอบ
แถมเขาจงใจทำให้เธอได้รู้ว่า เขานี่แหละ คือคนที่จัดการดูแลเธอทุกสิ่งอย่าง ไม่ใช่หลินหลานเซ่อสักนิด
เพียงเพื่อให้เธอ หมดความสนใจในหลินหลานเซ่อ
แต่เมื่อเหม่ยจิงยังพร่ำเพ้อว่า เธอรักเจ้านายของเขาไม่มีเปลี่ยน ทำให้จงซินต้องทำอะไรมากกว่านั้น
...เขาต้องทำให้เธอได้เข้าใจผิดว่า เขารักเธอ
เขาจึงเอารูปเหม่ยจิงมาใส่ไว้ในมือถือ และได้ผล เหม่ยจิงสงสัยว่าเขารักเธอจริง จนถึงขั้นเข้าไปบอกกับหลินหลานเซ่อว่า ถ้าจงซินชอบเธอจริงๆ หลินหลานเซ่อจะว่าอย่างไร
...และแน่นอนว่า หลินหลานเซ่อก็ไม่แยแสเธอ ถ้าจงซินจะชอบเธอจริงๆ
แต่ปัญหาใหญ่มากก็คือ หลินหลานเซ่อกำลังตกหลุมรัก ฤทัยนาค ..สาวน้อยหน้าตาธรรมดา คนที่จงซินไม่เคยคิดว่าจะกลายเป็นคู่แข่งหัวใจคนสำคัญ
แต่ขณะเดียวกัน นั่นก็หมายความว่า หลินหลานเซ่อหมดความสนใจนันทกาไปแล้วจริงๆ
เมื่อนันทกาถูกจับตัวมาได้ เขาจึงเลิกสนใจกำจัดนันทกา แต่จะยืมตัวนันทกาทำให้ฤทัยนาคเข้าใจหลินหลานเซ่อผิด
ส่วนทางด้านเหม่ยจิง ก็หาทางทำให้เธอรู้ซะ ว่าหลินหลานเซ่อรักฤทัยนาค
เท่านี้ เธอก็จะเสียใจอย่างที่สุด ไม่มีทางจะตั้งความหวังใดๆต่อความรักของเธออีก
นับว่าแผนการณ์กำลังจะเป็นไปได้ด้วยดีทีเดียว และอาจจะจบลงได้โดยไม่มีชีวิตใครต้องเสียไป
....ถ้าเหม่ยจิงไม่ถูกไอ้หย่งเหวินฆ่าตายเสียก่อน
แต่ก็นะ ..เธอโชคร้ายเอง ...... จงซินคิดอย่างนั้นในใจลึกๆ ขณะกำลังโยนดอกกุหลาบขาวลงบนหลุมศพเหม่ยจิง
ฤทัยนาค ...เธอคือหมากตัวสุดท้ายที่จงซินต้องกำจัด งานนี้ไม่มีความปรานีเหมือนกรณีของอีกสองสาวแล้ว
เมื่อฤทัยนาคเสนอแผนกำจัดไอ้หย่งเหวิน จงซินก็ได้แต่ภาวนาในใจว่า ฤทัยนาคจะทำพลาด หรือไม่ก็หย่งเหวินคงจะรำคาญเธอและฆ่าเธอไปซะ
แต่...เธอคือคิวบิก เธอทำมันจนเกือบจะสำเร็จดี.... หากหย่งเหวินมันไม่ตั้งระเบิดไว้ทั่วตึกฉายหงกรุ๊ปแบบนี้
เอ๊ะ แต่ความจริง จงซินต้องคิดว่ามันคือความสำเร็จสิ
เพราะหลินหลานเซ่อก็ปลอดภัยดี ไอ้หย่งเหวินก็ตาย
ส่วนฤทัยนาค ก็ติดอยู่ใต้ซากตึกปรักหักพังนั้น ... หึหึ ...เธอโชคร้ายเองนะ
ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่เขาต้องการ แลกกับตึกฉายหงกรุ๊ปต้องถูกถล่มก็นับว่าคุ้ม
เมื่อหลินหลานเซ่อลงมาจากตึกได้ จงซินจึงขวางห้ามไม่ให้เจ้านายไปช่วยสาวน้อยคนนั้นได้
และสั่งบอดี้การ์ดทุกคนได้ดูแลคุ้มกัน ...และกักตัวเจ้านายเขาอย่างดี
จนทำให้ทุกคนต่างลืมไปว่าควรจะไปช่วยสาวน้อยหน้าตาธรรมดาคนนั้น
และจงซิน ก็มองตึกฉายหงกรุ๊ปค่อยๆถล่มลงมาอย่างสมใจ
...หมดสักที เสี้ยนหนามในหัวใจ
ต้องพลิกวิกฤตินี้ให้เป็นโอกาส หลินหลานเซ่อจะไม่มีทางไว้วางใจใครอีกนอกจากเขา และหลินหลานเซ่อก็จะไม่มีทางรักใครได้อีก .....
ความจริงแล้ว จงซิน คือผู้อยู่เบื้องหลังทั้งหมดสินะ (กระทู้มโนขั้นรุนแรง)
จงซินมองดูหลินหลานเซ่อโวยวายหาฤทัยนาคมานานพอแล้ว ..
เขาจึงเดินไปหาหลินหลานเซ่อที่นั่งทอดอาลัยตายอยากบนซากตึก
หลินหลานเซ่อโมโหว่าไม่ควรเชื่อแผนของฤทัยนาค แต่จงซินเถียงกลับว่าถ้าไม่ทำตาม คนของฉายหงกรุ๊ปก็ต้องตายในตึกนี้
ฉับพลัน หลินหลานเซ่อกระชากคอเสื้อของจงซินด้วยความโกรธว่าจงซินไม่ควรห้ามให้เขาไปช่วยฤทัยนาค
วินาทีที่สายตาของเจ้านายสอดประสานไปที่สายตาเขา
จงซินส่งความรู้สึกในใจของเขาที่มีต่อหลินหลานเซ่อผ่านทางสายตาคู่นั้นตรงๆ (เพราะถึงมีแว่นก็เหมือนไม่มี)
หลินหลานเซ่อสะบัดตัวหลบสายตาคู่นั้น ....
จงซิน เอ่ยขึ้นอย่างหนักแน่น ชัดเจน จากใจจริง
"แต่ผมก็ปล่อยให้คุณหลินตายไม่ได้เหมือนกัน"
ได้ผล ประโยคบอกความในใจของเขา ทำให้เจ้านายหันมาสบตากับเขาอีกครั้ง
เขาใช้โอกาสนี้ย้ำความรู้สึกของเขาไปให้เจ้านายได้เข้าใจอีกครั้ง
โดยไม่ทันตั้งตัว ....แขนของร่างสูงยาวโอบหลังของเขา
และใบหน้าที่เขาแอบลอบมองมานานก็ซบลงไหล่ข้างซ้ายของเขา
ณ นาทีนั้น ...แม้มีซากปรักหักพังรอบตัว มีฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ
แต่เขาก็รู้สึกเหมือนว่า .... มีดอกไม้บานอยู่รอบตัวเขาไปหมด
คิดได้แบบนั้นได้ไม่เท่าไร เขาก็รู้สึกว่าดอกไม้ของเขาก็ต้องหุบลง เมื่อตำรวจสากลตัวดีเข้ามาขัดจังหวะเขา
...หึ ศัตรูที่ต้องกำจัดรายต่อไป ก็คือนายสินะ ....แพทริค บัตตัน
.....................แม้นายไม่ใช่ศัตรูหัวใจแบบที่คนอื่นๆเป็น .......................
ความจริงแล้ว ผู้ร้ายตัวจริงของเรื่องนี้ก็คือ "จงซิน"
จงซิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ที่เขาจงรักภักดีหลินหลานเซ่ออย่างถึงที่สุด
และที่เขายังไม่มีลูกไม่มีเมียไม่มีแฟน เพราะเขาแอบหลงรักเจ้านายของตัวเองมาโดยตลอด
ยิ่งหลินหลานเซ่อไว้ใจเขามากแค่ไหน เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงความสำคัญของตัวเอง
....จนมันถึงขีดสุด เขาไม่ต้องการให้เจ้านายเขาไปรักใครทั้งนั้น
เมื่อ นายยุทธพงษ์ ตัดสินใจยกลูกสาวคนสวย นามว่า นันทกา มาใช้หนี้แทนเงินยี่สิบล้านเหรียญฮ่องกง
จงซิน ล่วงรู้ความในใจของหลินหลานเซ่อเป็นอย่างดีว่าปรารถนาในตัวนันทกาเพียงใด
เขาจึงได้ซ้อนแผน แอบส่งคนไปเตือนนายยุทธพงษ์ไว้ก่อน ว่าเขาจะไปเอาตัวนันทกามาให้หลินหลานเซ่อ
ทำให้นายยุทธพงษ์เตรียมตัวทัน แถมยังเขียนจดหมายขอเปลี่ยนตัวจากนันทนา มาเป็นฤทัยนาคเสียด้วย
เมื่อได้ตัวฤทัยนาคมาแทนนันทกา จงซินก็เบาใจลงไป
เพราะ.. ฤทัยนาค ..เด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆ ไม่มีทางที่หลินหลานเซ่อจะชอบเธอแน่ๆ
กระนั้น เขาก็ยังแอบส่งคนไปแจ้งข่าวให้นายยุทธพงษ์รู้ถึงความเคลื่อนไหวของคนที่หลินหลานเซ่อส่งไปฉุดตัวนันทกา
ทำให้นายยุทธพงษ์ พาตัวนันทนาหนีทันทุกครั้งไป
เป้าหมายต่อมาของจงซินก็คือ เหม่ยจิง นางแบบคู่ควงคู่นอนของคุณหลินหลานเซ่อ ที่จงซินต้องทนเห็นภาพบาดตาทุกครั้งที่เขาทั้งสองอยู่ด้วยกัน
ไม่ เขาไม่ได้ชอบเหม่ยจิงหรอก ความสวยของเธอไม่ได้ทำให้ใจของจงซินเปลี่ยนไปเลยสักนิด
จงซินแกล้งทำตัวเป็นคนที่คอยห่วงใยเหม่ยจิง เดาใจเธอ ซื้อของที่เธอชอบ
แถมเขาจงใจทำให้เธอได้รู้ว่า เขานี่แหละ คือคนที่จัดการดูแลเธอทุกสิ่งอย่าง ไม่ใช่หลินหลานเซ่อสักนิด
เพียงเพื่อให้เธอ หมดความสนใจในหลินหลานเซ่อ
แต่เมื่อเหม่ยจิงยังพร่ำเพ้อว่า เธอรักเจ้านายของเขาไม่มีเปลี่ยน ทำให้จงซินต้องทำอะไรมากกว่านั้น
...เขาต้องทำให้เธอได้เข้าใจผิดว่า เขารักเธอ
เขาจึงเอารูปเหม่ยจิงมาใส่ไว้ในมือถือ และได้ผล เหม่ยจิงสงสัยว่าเขารักเธอจริง จนถึงขั้นเข้าไปบอกกับหลินหลานเซ่อว่า ถ้าจงซินชอบเธอจริงๆ หลินหลานเซ่อจะว่าอย่างไร
...และแน่นอนว่า หลินหลานเซ่อก็ไม่แยแสเธอ ถ้าจงซินจะชอบเธอจริงๆ
แต่ปัญหาใหญ่มากก็คือ หลินหลานเซ่อกำลังตกหลุมรัก ฤทัยนาค ..สาวน้อยหน้าตาธรรมดา คนที่จงซินไม่เคยคิดว่าจะกลายเป็นคู่แข่งหัวใจคนสำคัญ
แต่ขณะเดียวกัน นั่นก็หมายความว่า หลินหลานเซ่อหมดความสนใจนันทกาไปแล้วจริงๆ
เมื่อนันทกาถูกจับตัวมาได้ เขาจึงเลิกสนใจกำจัดนันทกา แต่จะยืมตัวนันทกาทำให้ฤทัยนาคเข้าใจหลินหลานเซ่อผิด
ส่วนทางด้านเหม่ยจิง ก็หาทางทำให้เธอรู้ซะ ว่าหลินหลานเซ่อรักฤทัยนาค
เท่านี้ เธอก็จะเสียใจอย่างที่สุด ไม่มีทางจะตั้งความหวังใดๆต่อความรักของเธออีก
นับว่าแผนการณ์กำลังจะเป็นไปได้ด้วยดีทีเดียว และอาจจะจบลงได้โดยไม่มีชีวิตใครต้องเสียไป
....ถ้าเหม่ยจิงไม่ถูกไอ้หย่งเหวินฆ่าตายเสียก่อน
แต่ก็นะ ..เธอโชคร้ายเอง ...... จงซินคิดอย่างนั้นในใจลึกๆ ขณะกำลังโยนดอกกุหลาบขาวลงบนหลุมศพเหม่ยจิง
ฤทัยนาค ...เธอคือหมากตัวสุดท้ายที่จงซินต้องกำจัด งานนี้ไม่มีความปรานีเหมือนกรณีของอีกสองสาวแล้ว
เมื่อฤทัยนาคเสนอแผนกำจัดไอ้หย่งเหวิน จงซินก็ได้แต่ภาวนาในใจว่า ฤทัยนาคจะทำพลาด หรือไม่ก็หย่งเหวินคงจะรำคาญเธอและฆ่าเธอไปซะ
แต่...เธอคือคิวบิก เธอทำมันจนเกือบจะสำเร็จดี.... หากหย่งเหวินมันไม่ตั้งระเบิดไว้ทั่วตึกฉายหงกรุ๊ปแบบนี้
เอ๊ะ แต่ความจริง จงซินต้องคิดว่ามันคือความสำเร็จสิ
เพราะหลินหลานเซ่อก็ปลอดภัยดี ไอ้หย่งเหวินก็ตาย
ส่วนฤทัยนาค ก็ติดอยู่ใต้ซากตึกปรักหักพังนั้น ... หึหึ ...เธอโชคร้ายเองนะ
ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่เขาต้องการ แลกกับตึกฉายหงกรุ๊ปต้องถูกถล่มก็นับว่าคุ้ม
เมื่อหลินหลานเซ่อลงมาจากตึกได้ จงซินจึงขวางห้ามไม่ให้เจ้านายไปช่วยสาวน้อยคนนั้นได้
และสั่งบอดี้การ์ดทุกคนได้ดูแลคุ้มกัน ...และกักตัวเจ้านายเขาอย่างดี
จนทำให้ทุกคนต่างลืมไปว่าควรจะไปช่วยสาวน้อยหน้าตาธรรมดาคนนั้น
และจงซิน ก็มองตึกฉายหงกรุ๊ปค่อยๆถล่มลงมาอย่างสมใจ
...หมดสักที เสี้ยนหนามในหัวใจ
ต้องพลิกวิกฤตินี้ให้เป็นโอกาส หลินหลานเซ่อจะไม่มีทางไว้วางใจใครอีกนอกจากเขา และหลินหลานเซ่อก็จะไม่มีทางรักใครได้อีก .....