สงสัยน่ะว่าเธออ่านนิยายในดวงใจของเราแบบข้ามๆ หรือเปล่า ถึงไม่เข้าใจว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องโชว์ความเป็นอัจฉริยะของนาค เรียกว่านาคเป็นฮีโร่ของเรื่อง เก่ง ดี มีคุณธรรมจนกลบความไม่สวย ทำให้หลานเซ่อหลงรักได้
ตอนซีนตึกถล่มนี่เป็นพี้คของเรื่องเลยนะว่านาคฉลาดแค่ไหน แต่คุณยำออกมาได้แป๊กกกกกกกกกกกกกกกกกเป็นที่สุด ความฉลาดของนาคหายหมด กลายเป็นเด็กสาวสติแตก โหวกเหวกโวยวาย ข้องใจว่าตั้งแต่ต้นจนจบ นอกจากให้ตัวละครอื่นคอยมาพูดปาวๆ ว่านาคฉลาดนี่ มีตอนไหนบ้างที่สื่อความเป็นอัจฉริยะของนาคออกมาอย่างจริงจัง
หย่งเหวินเป็นผู้ร้ายที่เนี้ยบมาก และฉลาดพอฟัดพอเหวี่ยงกับนาค ไม่ได้เป็นคนร้ายสั่วๆ อย่างในละคร แล้วการที่ให้หลานเซ่อเป็นคนยิงหย่งเหวินตายนี่ นาคจะมีความรู้สึกผิดได้ยังไง จนตอนที่เดนิสจะตกเรือ นาคต้องทุ่มกำลังช่วยอย่างสุดความสามารถเพื่อให้เดนิสรอดให้ได้ ได้ล้างปมในใจที่ช่วยหย่งเหวินไว้ไม่ได้
นอกจากพระเอกนางเอกที่เขียนจนบุคลิกเพี้ยนแบบกู่ไม่กลับแล้ว แดนนี่ ตัวละครสำคัญอีกตัว เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของนาค กวนและเกรียนสุดๆ จนหลานเซ่ออยากยิงทิ้งหลายครั้ง (บุคลิกคล้ายน้องนางเอกเรื่องรากบุญนิดๆ น้องคนนั้นเป็นลูกครึ่ง เหมาะกับบทแดนนี่มากๆ) แต่กลับออกมาเป็นเด็กหนุ่มใสๆ เหมือนนักร้องเคป๊อบ ไร้ความกวนเกรียนอย่างที่ควรจะเป็น
ที่เสียดายมากๆ คือจงซิน จากมือขวาที่เงียบ ขรึม ไม่พูด เทิดทูนหลานเซ่อเหมือนเป็นองครักษ์ฮ่องเต้ยังไงยังงั้น กลายเป็นพ่อบ้านเพื่อนสนิทของหลานเซ่อไป แถมใส่แว่นเป็นเด็กเนิร์ดอีกต่างหาก แล้วที่รับไม่ได้คือ หลานเซ่อเหมือนต้องพึ่งพาจงซิน จนเหมือนจงซินจะฉลาดและเก่งกว่าหลานเซ่อ
เหม่ยจิง สาวมั่น ฉลาด รักศักดิ์ศรี มีกึ๋น เท่สุดๆ ในสายตาเรา กลายเป็นนางอิจฉาคิดแย่งพระเอกมาครองเหมือนนางอิจฉาดาดดื่น
ตอนนี้ คิดว่านอกจากบอมควรไปเรียนการแสดงอย่างจริงจังแล้ว คนเขียนบทเรื่องนี้ก็น่าจะไปศึกษาการเขียนบทอย่างจริงจัง เคารพบทประพันธ์หน่อย ถ้าจะปรับเปลี่ยน อยากให้ดูแบบคุณณัฐิยา ศิรกรวิไลบ้าง เรื่องสูตรเสน่หา เธอปรับเปลี่ยนไปไม่น้อย เราอ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อนเช่นกัน แต่เราว่าเธอเขียนบทได้เก่งมาก ทำให้เรารู้สึกว่าละครสนุกกว่านิยายด้วย มีการเพิ่มตัวละครเข้ามาเพื่อให้ละครเข้าสมัย อย่างเพิ่มฮยองกึน ซึ่งไม่มีนิยาย แต่เพิ่มขึ้นมาแล้วทำให้พล็อตเรื่องสมเหตุสมผล สนุกขึ้น ผิดจากคิวบิกที่เพิ่มตัวละครไป่หลิงขึ้นมา ซึ่งในนิยายไม่มีเหมือนกัน แต่เพิ่มเข้ามาเพื่ออะไรคะ?
แล้วถ้าจะทำภาคสองต่อ (ซึ่งถ้าทำออกมาได้เพี้ยนแบบนี้ ไม่อยากให้ทำเลย) ตอนนาคไปถามเรื่องแม่ของหลานเซ่อนี่ คุณจะทำยังไง หรือว่าจะเขียนบทให้นาคกับจงซินเล่นผีถ้วยแก้วถามซานกุ้ยที่ตายไปแล้ว
อยากบอกว่า การปรับเปลี่ยนบทนั้นเราเข้าใจดี แต่ปรับเปลี่ยนแล้วควรจะดีขึ้นนะ ไม่ใช่ง่อยลง เล่นไปปรับเปลี่ยนบุคลิกตัวละครจนเสน่ห์หายหมดแบบนี้ คนอ่านนิยายอย่างเราชอกช้ำระกำใจมากๆๆ
ตอนนี้หวังอยู่อย่างเดียว ถ้ายูม่าไม่คิดพัฒนา ปรับปรุงคุณภาพ และนำข้อติติง คำแนะนำไปปรับปรุง ก็ขอให้น้องแบงก์อย่าขายภาคไฟน่อลให้กับยูม่าเลย ขอให้ขายให้ค่ายที่มีความพร้อมที่จะทำมากกว่านี้ซึ่งมีคนเขียนบทมืออาชีพ เขียนได้สนุก แม้จะปรับบทบ้างก็ขอให้คงใจความสำคัญของนิยายไว้ ไม่ให้เพี้ยนสุดโต่งแบบนี้ นาคกับหลานเซ่อเป็นมิ้นต์กับบอมที่ไปเรียนการแสดงมาอย่างจริงจัง ไม่ต้องเปลี่ยนพระเอกนางเอกก็ได้ เพราะยังไงคนดูส่วนใหญ่ก็ติดตากับพระนางคู่นี้แล้ว แม้จะแคสต์ออกมาได้ตรงกันข้ามกับในนิยายทั้งสองคน
คนเขียนบทคิวบิกนี่เธออ่านนิยายแบบข้ามๆ ก่อนเขียนบทหรือเปล่า?
ตอนซีนตึกถล่มนี่เป็นพี้คของเรื่องเลยนะว่านาคฉลาดแค่ไหน แต่คุณยำออกมาได้แป๊กกกกกกกกกกกกกกกกกเป็นที่สุด ความฉลาดของนาคหายหมด กลายเป็นเด็กสาวสติแตก โหวกเหวกโวยวาย ข้องใจว่าตั้งแต่ต้นจนจบ นอกจากให้ตัวละครอื่นคอยมาพูดปาวๆ ว่านาคฉลาดนี่ มีตอนไหนบ้างที่สื่อความเป็นอัจฉริยะของนาคออกมาอย่างจริงจัง
หย่งเหวินเป็นผู้ร้ายที่เนี้ยบมาก และฉลาดพอฟัดพอเหวี่ยงกับนาค ไม่ได้เป็นคนร้ายสั่วๆ อย่างในละคร แล้วการที่ให้หลานเซ่อเป็นคนยิงหย่งเหวินตายนี่ นาคจะมีความรู้สึกผิดได้ยังไง จนตอนที่เดนิสจะตกเรือ นาคต้องทุ่มกำลังช่วยอย่างสุดความสามารถเพื่อให้เดนิสรอดให้ได้ ได้ล้างปมในใจที่ช่วยหย่งเหวินไว้ไม่ได้
นอกจากพระเอกนางเอกที่เขียนจนบุคลิกเพี้ยนแบบกู่ไม่กลับแล้ว แดนนี่ ตัวละครสำคัญอีกตัว เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของนาค กวนและเกรียนสุดๆ จนหลานเซ่ออยากยิงทิ้งหลายครั้ง (บุคลิกคล้ายน้องนางเอกเรื่องรากบุญนิดๆ น้องคนนั้นเป็นลูกครึ่ง เหมาะกับบทแดนนี่มากๆ) แต่กลับออกมาเป็นเด็กหนุ่มใสๆ เหมือนนักร้องเคป๊อบ ไร้ความกวนเกรียนอย่างที่ควรจะเป็น
ที่เสียดายมากๆ คือจงซิน จากมือขวาที่เงียบ ขรึม ไม่พูด เทิดทูนหลานเซ่อเหมือนเป็นองครักษ์ฮ่องเต้ยังไงยังงั้น กลายเป็นพ่อบ้านเพื่อนสนิทของหลานเซ่อไป แถมใส่แว่นเป็นเด็กเนิร์ดอีกต่างหาก แล้วที่รับไม่ได้คือ หลานเซ่อเหมือนต้องพึ่งพาจงซิน จนเหมือนจงซินจะฉลาดและเก่งกว่าหลานเซ่อ
เหม่ยจิง สาวมั่น ฉลาด รักศักดิ์ศรี มีกึ๋น เท่สุดๆ ในสายตาเรา กลายเป็นนางอิจฉาคิดแย่งพระเอกมาครองเหมือนนางอิจฉาดาดดื่น
ตอนนี้ คิดว่านอกจากบอมควรไปเรียนการแสดงอย่างจริงจังแล้ว คนเขียนบทเรื่องนี้ก็น่าจะไปศึกษาการเขียนบทอย่างจริงจัง เคารพบทประพันธ์หน่อย ถ้าจะปรับเปลี่ยน อยากให้ดูแบบคุณณัฐิยา ศิรกรวิไลบ้าง เรื่องสูตรเสน่หา เธอปรับเปลี่ยนไปไม่น้อย เราอ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อนเช่นกัน แต่เราว่าเธอเขียนบทได้เก่งมาก ทำให้เรารู้สึกว่าละครสนุกกว่านิยายด้วย มีการเพิ่มตัวละครเข้ามาเพื่อให้ละครเข้าสมัย อย่างเพิ่มฮยองกึน ซึ่งไม่มีนิยาย แต่เพิ่มขึ้นมาแล้วทำให้พล็อตเรื่องสมเหตุสมผล สนุกขึ้น ผิดจากคิวบิกที่เพิ่มตัวละครไป่หลิงขึ้นมา ซึ่งในนิยายไม่มีเหมือนกัน แต่เพิ่มเข้ามาเพื่ออะไรคะ?
แล้วถ้าจะทำภาคสองต่อ (ซึ่งถ้าทำออกมาได้เพี้ยนแบบนี้ ไม่อยากให้ทำเลย) ตอนนาคไปถามเรื่องแม่ของหลานเซ่อนี่ คุณจะทำยังไง หรือว่าจะเขียนบทให้นาคกับจงซินเล่นผีถ้วยแก้วถามซานกุ้ยที่ตายไปแล้ว
อยากบอกว่า การปรับเปลี่ยนบทนั้นเราเข้าใจดี แต่ปรับเปลี่ยนแล้วควรจะดีขึ้นนะ ไม่ใช่ง่อยลง เล่นไปปรับเปลี่ยนบุคลิกตัวละครจนเสน่ห์หายหมดแบบนี้ คนอ่านนิยายอย่างเราชอกช้ำระกำใจมากๆๆ
ตอนนี้หวังอยู่อย่างเดียว ถ้ายูม่าไม่คิดพัฒนา ปรับปรุงคุณภาพ และนำข้อติติง คำแนะนำไปปรับปรุง ก็ขอให้น้องแบงก์อย่าขายภาคไฟน่อลให้กับยูม่าเลย ขอให้ขายให้ค่ายที่มีความพร้อมที่จะทำมากกว่านี้ซึ่งมีคนเขียนบทมืออาชีพ เขียนได้สนุก แม้จะปรับบทบ้างก็ขอให้คงใจความสำคัญของนิยายไว้ ไม่ให้เพี้ยนสุดโต่งแบบนี้ นาคกับหลานเซ่อเป็นมิ้นต์กับบอมที่ไปเรียนการแสดงมาอย่างจริงจัง ไม่ต้องเปลี่ยนพระเอกนางเอกก็ได้ เพราะยังไงคนดูส่วนใหญ่ก็ติดตากับพระนางคู่นี้แล้ว แม้จะแคสต์ออกมาได้ตรงกันข้ามกับในนิยายทั้งสองคน