ผมเป็นลูกค้าจริง ๆ นะครับ ไม่ใช่หน้าม้าหรือคู่แข่งของร้าน (ขอบอกไว้ก่อนเดี๋ยวจะว่าอคติครับ)
วันนี้ตอนเย็นเวลา 19.00 น. ผมกับแฟนคิดจะไปหาร้านอาหารบรรยากาศดี ๆ ริมแม่น้ำทาน ขับรถผ่านสะพานพระรามห้าบ่อย แต่ยังไม่เคยแวะร้านนี้เลยครับ
เลยไปร้านชื่อดัง พะ นะ คอน สั่งอาหารไปทั้งหมด 4 อย่าง มี 1.ต้มยำกุ้งมะพร้าวอ่อนน้ำข้น 2.พล่าหอยมุก 3. ผัดสามสหายหรือสามเกลอ จำไม่มั่นครับ
4.กุ้งแม่น้ำทรงโปรด (โปรดอย่าไปสั่งเลย เดี๋ยวมาเฉลยครับ) นั่งไปไม่น่าเกินห้าถึงสิบนาที อาหารทั้งสามอย่างมาลงครบ เราแฮปปี้เพราะได้กินเร็ว จะได้
กลับบ้านไปพักผ่อน ถามว่ารสชาติ ไม่ดีอย่างที่คิด แต่ไม่ซีเรียสครับ (จริง ๆ ครับ) เพราะนั่งริมน้ำ บรรยากาศพาไป หลังอาหารลงครบ ผมทานไปพักนึงจน
หมดไปเกือบครึ่งของทุกจาน เลยฝากน้องไปถามหากุ้งแม่น้ำทรงโปรด(ตัวละ 800) ว่าช่วยตามหน่อยนะ เพราะอาหารใกล้หมดแล้ว เด็กก็หยิบบิลในแก้ว
มาดู แล้ววิ่งไป อีกซักสิบกว่านาทีผมก็เรียกพนักงานอีกคนว่า ช่วยไปดูหน่อยครับ ฝากเด็กไปดูแล้ว อาหารยังมาไม่ครบ เพราะทานหมดแล้ว อีกคนก็วิ่งไป
อีกซักสิบห้านาทีได้ ผมเรียกอีกคน และต่อมาอีกสิบนาทีผมก็เรียกอีกคน ผมเห็นว่าคงยังไม่ได้ทำ หรืองานเยอะ เลยเรียกเช็คบิลแล้วฝากบอกไปว่ายกเลิก
กุ้งแม่น้ำทรงโปรดล่ะกัน เพราะไม่ไหวรอแล้ว กินอิ่มมาเกือบครึ่งชั่วโมง ซักพักมีผู้หญิงขาว สูงมาก ๆ มาบอกว่ายกเลิกไม่ได้ค่ะ (ผ่างๆๆๆๆๆ อร๊ายยยยยยย
อุ๊ต๊ะ วี๊ดดดดดดดดดด แป๊ดดดดดดดดด ปุ๋งๆๆๆๆๆ อันนี้ผมร้องในใจเองครับ) อ้าวทำไมล่ะครับ ผมนั่งกินอิ่มมาครึ่งชั่วโมง แล้วอาหารไม่ออกมาให้ลูกค้า
แต่พอจะเช็คบิลไม่ยอมเช็คให้ ต้องให้นั่งรอกุ้งแม่น้ำทรงโปรด (โปรดมาไว ๆ เพราะกรูจะกลับบ้านแล้ว) ผมเลยถามผู้หญิงสูงยาวขาวแต่ไม่ดีว่า อันนี้ลูกค้า
ไม่แฮปปี้ที่จะรับ จะต้องยัดเยียดหรือ แม่นางตอบว่า งั้นก้อให้ห่อกลับบ้านไป (เจี๊ยกกกกกกกกก ปู๊ดดดดดดดดด อึ่กๆ อั่กกก เอื้อกกกกกเหมือนฟ้าผ่ากลาง
สมองลิงของผม) นี่ผมอิ่มแล้ว จะจ่ายเงินก็ยังจ่ายไม่ได้ ต้องมานั่งรอรับกุ้งห่อใส่กล่องโฟมกลับไปแบบไม่เต็มใจ ก่อนที่แม่นางจะเดินจากไป ผมย้อนถามไป
ว่า สรุปว่าลูกค้าไม่ยินดีจะทาน ยังไงก็ยกเลิกไม่ได้ใช่ไม๊ อันนี้เป็นความผิดลูกค้าใช่ไม๊(ที่มากินร้าน พะ นะ คอน) เธอบอกว่า รบกวนให้รับกลับไปค่ะ (พรหม
จารีย์ผมขาดตรงนั้นทันที ซี๊ดดดดดดดดดดด) ผมบอกคุณแม่นางสูงโปร่งว่า ผมสั่งอาหาร ผมพอจะมีเงินจ่ายได้ครับ แต่ไม่ใช่แบบนี้ เธอบอกว่า งั้นคราวหน้า
จะลดให้ล่ะกัน (น๊านนนนนนน แพร่ดดพร่วดดดดดดดด ดึ๋งๆๆๆๆๆ ตกตะลึง) ผมรีบบอกไปว่า คงจะมีครั้งเดียวแหละครับ ขืนใจผมซะแสบขนาดนี้ กว่าแผลนี้จะ
หาย เจ็บนี้อีกนานนนนน.....ลาขาดร้าน พะ นะ คอน
ถูกขืนใจที่ร้านอาหาร พะ นะ คอน พระราม 5
วันนี้ตอนเย็นเวลา 19.00 น. ผมกับแฟนคิดจะไปหาร้านอาหารบรรยากาศดี ๆ ริมแม่น้ำทาน ขับรถผ่านสะพานพระรามห้าบ่อย แต่ยังไม่เคยแวะร้านนี้เลยครับ
เลยไปร้านชื่อดัง พะ นะ คอน สั่งอาหารไปทั้งหมด 4 อย่าง มี 1.ต้มยำกุ้งมะพร้าวอ่อนน้ำข้น 2.พล่าหอยมุก 3. ผัดสามสหายหรือสามเกลอ จำไม่มั่นครับ
4.กุ้งแม่น้ำทรงโปรด (โปรดอย่าไปสั่งเลย เดี๋ยวมาเฉลยครับ) นั่งไปไม่น่าเกินห้าถึงสิบนาที อาหารทั้งสามอย่างมาลงครบ เราแฮปปี้เพราะได้กินเร็ว จะได้
กลับบ้านไปพักผ่อน ถามว่ารสชาติ ไม่ดีอย่างที่คิด แต่ไม่ซีเรียสครับ (จริง ๆ ครับ) เพราะนั่งริมน้ำ บรรยากาศพาไป หลังอาหารลงครบ ผมทานไปพักนึงจน
หมดไปเกือบครึ่งของทุกจาน เลยฝากน้องไปถามหากุ้งแม่น้ำทรงโปรด(ตัวละ 800) ว่าช่วยตามหน่อยนะ เพราะอาหารใกล้หมดแล้ว เด็กก็หยิบบิลในแก้ว
มาดู แล้ววิ่งไป อีกซักสิบกว่านาทีผมก็เรียกพนักงานอีกคนว่า ช่วยไปดูหน่อยครับ ฝากเด็กไปดูแล้ว อาหารยังมาไม่ครบ เพราะทานหมดแล้ว อีกคนก็วิ่งไป
อีกซักสิบห้านาทีได้ ผมเรียกอีกคน และต่อมาอีกสิบนาทีผมก็เรียกอีกคน ผมเห็นว่าคงยังไม่ได้ทำ หรืองานเยอะ เลยเรียกเช็คบิลแล้วฝากบอกไปว่ายกเลิก
กุ้งแม่น้ำทรงโปรดล่ะกัน เพราะไม่ไหวรอแล้ว กินอิ่มมาเกือบครึ่งชั่วโมง ซักพักมีผู้หญิงขาว สูงมาก ๆ มาบอกว่ายกเลิกไม่ได้ค่ะ (ผ่างๆๆๆๆๆ อร๊ายยยยยยย
อุ๊ต๊ะ วี๊ดดดดดดดดดด แป๊ดดดดดดดดด ปุ๋งๆๆๆๆๆ อันนี้ผมร้องในใจเองครับ) อ้าวทำไมล่ะครับ ผมนั่งกินอิ่มมาครึ่งชั่วโมง แล้วอาหารไม่ออกมาให้ลูกค้า
แต่พอจะเช็คบิลไม่ยอมเช็คให้ ต้องให้นั่งรอกุ้งแม่น้ำทรงโปรด (โปรดมาไว ๆ เพราะกรูจะกลับบ้านแล้ว) ผมเลยถามผู้หญิงสูงยาวขาวแต่ไม่ดีว่า อันนี้ลูกค้า
ไม่แฮปปี้ที่จะรับ จะต้องยัดเยียดหรือ แม่นางตอบว่า งั้นก้อให้ห่อกลับบ้านไป (เจี๊ยกกกกกกกกก ปู๊ดดดดดดดดด อึ่กๆ อั่กกก เอื้อกกกกกเหมือนฟ้าผ่ากลาง
สมองลิงของผม) นี่ผมอิ่มแล้ว จะจ่ายเงินก็ยังจ่ายไม่ได้ ต้องมานั่งรอรับกุ้งห่อใส่กล่องโฟมกลับไปแบบไม่เต็มใจ ก่อนที่แม่นางจะเดินจากไป ผมย้อนถามไป
ว่า สรุปว่าลูกค้าไม่ยินดีจะทาน ยังไงก็ยกเลิกไม่ได้ใช่ไม๊ อันนี้เป็นความผิดลูกค้าใช่ไม๊(ที่มากินร้าน พะ นะ คอน) เธอบอกว่า รบกวนให้รับกลับไปค่ะ (พรหม
จารีย์ผมขาดตรงนั้นทันที ซี๊ดดดดดดดดดดด) ผมบอกคุณแม่นางสูงโปร่งว่า ผมสั่งอาหาร ผมพอจะมีเงินจ่ายได้ครับ แต่ไม่ใช่แบบนี้ เธอบอกว่า งั้นคราวหน้า
จะลดให้ล่ะกัน (น๊านนนนนนน แพร่ดดพร่วดดดดดดดด ดึ๋งๆๆๆๆๆ ตกตะลึง) ผมรีบบอกไปว่า คงจะมีครั้งเดียวแหละครับ ขืนใจผมซะแสบขนาดนี้ กว่าแผลนี้จะ
หาย เจ็บนี้อีกนานนนนน.....ลาขาดร้าน พะ นะ คอน