ผู้หญิงคนนึงที่เคยเป็นกิ๊กเขาแบบไม่รู้ตัว ลืมเรื่องความรักจริงๆไปแล้วว่าเป็นยังไง จนวันนึงเธอได้พบกับเขา
เขาที่ทำให้ชีวิตเธอเปลี่ยนไป  เขาที่ทำให้รู้ว่ากำลังใจเป็นยังไง เขาที่ทำให้รู้ว่าเป้าหมายในชีวิตเธอควรเริ่มยังไง
แต่เขาช่างไกลเหลือเกิน ไกลเกินไปสำหรับเธอ จากคำว่าเพื่อน เธอคนนั้นก็คิดไกลไปมากกว่าเพื่อน
คิดไปไกลว่าเขาอาจจะมีใจให้เธอ จนเธอเลือกที่จะซื่อสัตย์กับเขา โดยปฏิเสธทุกคนที่เขามาในชีวิตเธอ
ไม่ว่าคนที่เข้ามาจะดีกว่าสักแค่ไหน เธอก็ยังจะเลือกเขา เลือกที่จะรอเขา ตามคำสัญญา "รอเรานะ"
เมื่อเวลาผ่านไปผู้หญิงคนนั้นได้รักเขามากกว่าเดิม รักมากจนขนาดแค่รู้ว่าวันนี้เขากินข้าวแล้ว เรียนเสร็จแล้ว
วันนี้สบายดีก็ทำให้เธอให้เธอมีทั้งวันความสุขไปแล้ว แต่แล้วทุกอย่างที่เธอกำลังทำลงไปนั้นเขามองว่าเป็นเรื่องตลกสำหรับเขา
เขาไม่เคยคิดอะไรกับเธอเลย ไม่มีอะไรเกินมากกว่าเพื่อนเลย และไม่เคยคิดในหัวเลย และเขาก็มีคนรักของเขาอยู่แล้ว
ซึ่งไม่มีใครมาแทนแฟนเก่าเขาได้ เธอคนนั้นเมื่อได้ยินก็ล้มทั้งยืน เธอรู้สึกเหมือนโลกเล็กๆของเธอกำลังจะแตก
ทุกอย่างในตัวเธอกำลังระเบิด เธอได้แต่สงสัยว่าทำไม? ทำไมเขาไม่พูดตั้งแต่ปีที่แล้ว ทำไมเขาเพิ่งจะมาปล่อยเธอไปในเวลาที่เธอไม่เหลือใครเลย เธอคิดเสมอว่าถ้าเธอและเขาเจอกันเร็วกว่านี้อาจจะเป็นเธอไหมที่จะถูกเลือก? แต่มันก็แค่ความคิด
เธอไม่สามารถจะทำอะไรได้เลยนอกจากร้องไห้ และต้องปล่อยเขาไปทั้งๆที่เธอเองก็รักเขาไม่แพ้ใคร
เธอกินไม่ได้นอนไม่ได้ พยายามจะทำใจให้ได้ว่าเขาไม่ใช่ของเธอ แต่เธอก็ทำไม่ได้ เมื่อเขายังคงให้ความหวังเธอเสมอ
ยื่นเงื่อนไขมากมาย เขาคนนั้นไม่เคยรู้เลยว่ามีผู้หญิงคนนึงรักเขามากแค่ไหน แคร์คำพูดเขามากแค่ไหน  
คิดจริงจังกับคำว่า "คิดถึง,เราชอบเธอนะ" มากแค่ไหน และน้อยใจมากแค่ไหนเมื่อเขาพูดถึงแฟนเก่า แต่นี้มันก็ดีที่สุดแล้วสำหรับเธอ
เขาไม่ต้องรู้ดีที่สุดแล้ว เธอเลือกที่จะเงียบไม่พูด และค่อยๆห่างจากเขามาทีล่ะนิด พยายามจะผ่อนคลายกับตัวเองให้มากที่สุด
ถึงแม้ว่าเขาผู้นั้นจะให้ความหวังเธออีกมากมาย "เราไม่ได้รักเขาแล้ว เราเหงาเฉยๆ เรายังไม่พร้อมมีใคร แต่เราชอบเธอนะ เป็นกิ๊กเราได้ไหม"
เธอไม่เคยคิดว่าทำพูดนี้จะออกมาจากปากชายที่รัก จากความรักที่มีมากก็เริ่มจาง เธอเริ่มเฉยชากับเขา ออกห่างให้มากที่สุด
และเธอกำลังพยายามทำมันอยู่

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผู้หญิงคนนั้นคือเราเอง เราอยากบอกเธอนะว่าเรารักเธอ แต่เรากลัวเสียเพื่อน เรากลัวเธอจะไม่เหมือนเดิม เรากลัวว่าเราจะไม่สำคัญอีกต่อไป  แต่ถ้าเข้ามาอ่าน ก็รู้ไว้ด้วยนะว่าเรารักเธอตลอดปีครึ่ง เราไม่เคยเสียดายเลยที่เธอกั๊กเราไว้  แต่ตอนนี้เราขอถอยจากเธอแล้วกัน เราทนไม่ได้ที่จะมาฟังเธอพูดเรื่องเขาคนนั้นกับเรา เรายังทำใจไม่ได้จริงๆ


ปล.เราแค่อยากระบาย ขอบคุณค่ะ