ตอนนี้ เราก็เหนื่อย และท้อหลายๆเรื่อง ทำไมเรายังต้องมานั่งรับรู้เรื่องราว ความลับอะไรหลายๆอย่างของคนอื่นด้วยคะ!!?? T _T.

สองสามวันที่ผ่านมา เราอกหัก ร้องไห้คนเดียวหนักมาก ไม่ได้เอาไปพูดกับใคร *-*

จากก่อนหน้านั้น เราได้ช่วยเพื่อนมามากมาย จนเพื่อนได้เป็นแฟนกับรุ่นพี่คนนึง  พี่คนนี้ ปวส.2 แล้วนะคะ ( มหาลัย ปี 2 น่าจะเป็นผู้ใหญ่มากๆแล้ว! )

ที่เราช่วยเพราะพี่คนนี้เป็นเพื่อนกับพี่คนที่เรากรี๊ดด้วยน่ะค่ะ แห่ะๆ

จนปิดเทอม เค้าไม่ได้เจอกัน และเราจะชอบอ่านนิยายดึกๆ ถึงเที่ยงคืนไรงี้ แฟนเพื่อนก็ชอบทักแชทมา ถามว่า ทำไมนอนดึกจัง บลาๆๆ พอเราถามถึงเพื่อนเค้ามั่ง ก็ไม่ค่อยจะตอบ -_-

จนสองสามวันมานี้น่ะค่ะ เราเศร้าหนักมาก แทบไม่ได้นอนเลย

เมื่อวานที่กำลังเศร้า เพื่อนเราก็โทรมา ประมาณว่า

เมื่อค่ำ มี ผช คนอื่นโทรหาเพื่อนเรา ถ้าแฟนเพื่อนเราถาม ให้ตอบว่าเราเป็นคนโทรนะ ...


อ่านมาถึงตอนนี้ จขกท. ยอมรับค่ะ ว่าเราช่วยเพื่อน . . .

เป็นอย่างที่คาด พี่แกทักแชทมาเช่นทุกคืน แล้วก็ถามว่า เราโทรหาเพื่อนเมื่อค่ำมั้ย เราก็ต้องตอบว่าใช่ โกหก ถูๆไถๆ กว่าจะเชื่อ

จะว่าเรามั้ยคะ ว่าเราช่วยเพื่อน ทั้งๆที่เพื่อนเราผิด แต่เพื่อนนะ คบกันมานานแล้วนี่คะ

และเป็นความลับอีกแล้ว ที่เราต้องเก็บมันไว้ +_+

แถมวันนี้พี่แกก็จิกเราทั้งวัน เราก็รู้สึกรำคาญ นี่คือยอมรับค่ะ!!

เราก็กำลังเศร้า มีความคิดของเราให้คิด เรายังปรึกษา บอกใครไม่ได้เลยค่ะ บางทีเราก็มาเฟล มาทำตัวเป็นคนดีต่อสายตาคนอื่นตลอด มันเหนื่อยและมันท้อ

เราก็อยากรู้ ว่าคนที่ทำร้ายเรา เค้าจะรู้สึกกับเราด้วยมั้ย เรายอมรับว่าเรางี่เง่า ลืมเค้าไม่ได้

ขอบคุณสำหรับ พท. ระบายนะคะ กระทู้ที่แล้วก็เกี่ยวกับเรื่องนี้ค่ะ ว่าอยากมีคนรับฟังปัญหาของเรา

ขอบคุณสำหรับผู้รับฟังปัญหาในกระทู้ที่แล้วด้วยนะคะ ^^

ถ้ามีคนรับฟังเรา เราก็พร้อมรับฟังคนๆนั้นค่ะ ไม่ใช่ฟังอย่างเดียว จนท้ออย่างนี้