ก่อนอื่นขออธิบายจั่วหัวกระทู้ก่อนนะครับ ให้เข้าใจตรงกัน

               "คนขาดๆเกินๆ" ในที่นี้มีความหมายรวมถึงคนที่มีพ่อแม่ผู้ปกครอง-บุพการีทั้งหลายเลี้ยงดูอย่างดีและใกล้ชิดมากๆ(เกินไป) จนทำอะไรไม่ค่อยเป็น หรือถ้าทำได้ ก็ทำในสิ่งที่ปกติชนมักไม่กระทำกัน อาจจะนั่งพูดคนเดียว โดยไม่จำเป็นต้องมีคนสดับรับฟัง นั่งจินตนาการอยู่คนเดียวและบ่นงึมงำๆอย่างออกรส และมักจะเข้ากับใครไม่ค่อยได้ นอกจากพวกที่คล้ายๆกัน
               อาจแยกเป็นกลุ่ม "คนขาด" หรือพวก "ไม่เต็ม" กลุ่มนี้จะมีอาการแบบไม่สัมพันธ์อายุจริง มีความเป็น"เด็ก"สูงมากกว่าคนในวัยเดียวกัน กลุ่มนี้จะแสดงออกในรูปแบบของ "เด็กติ๋ม" เชื่องๆ ไม่ค่อยกล้าขัด ไม่ค่อยกล้าแสดงออก ทำอะไรไม่ค่อยเป็น มีพฤติกรรมตัวอย่างเช่น จุดไฟแช็กไม่เป็น ไม่กล้าจุดเตาแก๊ส เวลาเล่นคอมพิวเตอร์มีพ่อแม่มานั่งเฝ้า มีพ่อแม่ป้อนข้าวให้ จะไปไหนมาไหนเองไม่เป็นต้องมีพ่อแม่ไปรับไปส่ง พ่อแม่ไปนั่งคอยเป็นชั่วโมงรอเวลาเลิกเรียนรด. ฯลฯ ถ้าพวกนี้เรียนเก่งมากๆ อาจจัดอยู่ในกลุ่ม"เด็กเนิร์ด"ก็ได้ ( แต่เด็กเนิร์ดบางคนก็ยังเต็มเต็งได้อยู่ดี )
               อีกกลุ่มคือ "คนเกิน" กลุ่มนี้ค่อนข้างมีอาการค่อนข้างคล้ายกับคนในวันเดียวกัน แต่มีความกล้าแสดงออกอย่างมากจนเกินไป มักจะพยายามทำตัวเองให้เป็นจุดเด่นเสมอๆ(แต่ไม่ใช่พวกขี้เก๊ก) ทำในสิ่งที่คนทั่วไปไม่ทำ(แต่ไม่ใช่พวกคิดต่าง) คนกลุ่มนี้จะชอบเรียกร้องความสนใจจากคนอื่นให้ได้มากๆ สนองความพึงพอใจส่วนตัวของพวกเขา
               ซึ่งคนกลุ่มนี้อาจจะเป็นคนปกติ หรืออาจจะเป็นคนที่มีความบกพร่องในการเข้าสังคม เป็นคนที่มีปัญหาทุพลภาพจากจิต อาจเป็นออทิสติก หรืออื่นๆก็ได้ เพราะไม่มีใครรู้เห็นเบื้องลึกๆของบวกเขาจริงๆ แต่เพราะความแตกต่างที่แสดงออกมา ทำให้คนทั่วๆไปรู้สึกกับบุคคลกลุ่มนี้แตกต่างจากคนปกติ

               จขกท. เองก็เคยมีประสบการณ์ตลอดสิบสองปีที่เรียน (ป.1-ม.6) เกี่ยวกับบุคคลกลุ่มนี้ ทั้งกลุ่มขาดและเกิน ผมเคยเจอบุคคลกลุ่มขาด ที่ทำอะไรไม่ค่อยเป็นมาหลายต่อหลายคน ผมเองก็อยากจะทราบว่าพวกคุณทั้งหลายมีประสบการณ์กับคนกลุ่มนี้มาอย่างไรบ้าง มาแชร์ประสบการณ์กันเถอะครับ

ป.ล. จขกท.ไม่ได้มีเจตนาแบ่งแยกหรือเหยียด จึงไม่น่าจะมีการก่อดราม่าในกระทู้นี้ ถ้าเกิดดราม่าประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย"ครัช"
ป.ล.ย. ถ้าเกิดการดราม่าอะไร ก็ชงกันให้สนุกสนานนะ"ครัช" ผมจะรออ่าน...

สวัสดีครับ.