เราเป็นทุกข์มาก ไม่รู้จะบอกใครได้ ยอมรับว่าผิดและบาป หาทางออกชีวิตไม่เจอจริงๆ ไม่รู้จะมองหน้าใครได้อีก เเต่อยากฟังความคิดเห็นของเพื่อนๆ ใครช่วยเเนะนำทางที่ถูกที ไม่อยากทำอะไรผิดซ้ำอีกคะ
เรามีสามี มีลุกแล้ว อายุก้อสามสิบกว่าๆ เเต่เกิดมีใจให้ผู้ชายอีกคน ซึ่งเป็นหัวหน้างานของเราเอง เขามีเมีย มีลูกแล้วเหมือนกัน อายุใกล้จะ 50ปี เเต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน คือเขาจะมาทำงานแล้วกลับบ้าน เสาร์ อาทิตย์ แล้วผู้ชายคนนี้ก้อมีเมียน้อยในที่ทำงานอีกคนซึ่งเขาคบกันมานานมาก สัก 6-7 ปี เรารู้มาตลอดว่าเขาเป็นคนเเบบนี้ แล้วเราก้อใกล้ชิดเขา ทำกิจกรรมในบริษัทหลายอย่างร่วมกัน เลยทำให้เรากะเขาคุยกันมากขึ้น พอเขารุ้ว่าเราชอบเขา เขาก้อเข้าหาเราตลอด หาเวลาคุยเเเชทกเราทั้งวัน วันไหนคนมาทำงานน้อยก้อเดินเเวะเว่ียนมา ขอจับโน่น จับนี่ เเต่เราก้อไม่เคยยอม เลี่ยงๆ ไป บางทีเขาก้อจบก้นเราตอนเราเพลอ เราใช้มือตีเขา บอกให้รู้ว่า ไม่เหมาะ ไม่ควร พอนานๆ เข้า ทำให้เราห้ามใจตัวเองไม่ได้ เพราะมีใจให้เขาอยูแล้ว เราจึงได้มาคบกัน เหตุที่มาคบกัน เพราะเขาบอกเราว่า เขาเลิกกะเมียน้อยคนนี้แล้ว
เรากะเขาคบกันได้ไม่กี่เดือน แล้วเขาก้อบอกเราว่า จะกลับไปคบกะเมียน้อยคนนั้นต่อ เราก้อถามว่า แล้วเราละ เราทำอะไรผิด จะเอาเราไว้ส่วนไหน เขาบอกว่า แล้วจะให้เขาทำยังไง จะยอมเป็นไม้สอง ไม้สามได้ไหมละ เราก้อยอมไม่ได้ ก้อเลิกเงียบๆไป
แล้วเขาก้อเปลียนไปไม่ยอมเจอเรา บ่ายเบี่ยงทุกอย่าง พอครั้งที่สอง เราโทรหาเขาขอให้ออกมาเจอกัน เขาบอกเราว่า เขาขออยู่โลกส่วนตัว เพราะมีปัญหาชีวิตเยอะทั้งเรื่องลูก เรื่องงาน เรื่องสุขภาพ เราก้อเข้าใจ ก้อไม่ได้เจอกัน แล้วมาอีกที ก้อโทรมาบอกว่า ขอให้เลิกกันลืมเขาซะ เขารู้สึกผิดต่อครอบครัวเขาและครบอครัวเราด้วย เราเสียใจมาก เขาอ้างเหตุผลสารพัดอย่าง ซึ่งสองข้อหลังเราพอจะยอมรับได้และก้อเห็นด้วยที่เราควรจะหยุด เเต่เหตุผลข้องเเรก ที่จะบอกว่าจะกลับไปคบกะเมียน้อยเขาต่อ เรายอมรับไม่ได้ เราก้ออดสงสัยไม่ได้ว่าเขาไปอยู่กะเมียน้อยคนนั้นหรือเปล่า
ก้อเลยไปดูที่หอพักเขา แล้วก้อรู้ว่ารถเขาไม่อยู่ที่นั่นท่งคืน เราก้อปักใจว่า เขาก้อไปอยู่กะเมียน้อยคนนั้นแล้ว หลังจากวันนั้นเราก้อเลิกกัน
เราก้อขอให้เขารับผิดชอบเราบ้าง เพราะเราเสียใจ เรารักเขามาก จริงใจให้ทุกอย่าง ไม่เคยไปวุ่ยวายเรื่องที่บ้านเขา เรื่องส่วนตัวเขา
เขาก้อบอกว่า จะให้รับผิดชอบยังไงก้อบอกมา เเต่พอเราทวงไปว่าจะรับผิดชอบอะไรก้อว่ามาเลย เขากลับบอกว่า เขาพูดไปเพื่อเดาใจ คิดว่าเราอยากได้เงินเขา เราโกรธเขามาก ที่ไม่มีความรับผิดชอบใดๆ ยังไม่มีสัจจะอีก ไม่รับผิดชอบกับคำพูดของตัวเองเลย เราก้อเลยประชดเขาด้วยการบอกเขาไม่ไปว่า ถ้าคิดว่าเราอยากได้เงิน ก้อจ่ายมา จะให้เท่าไหร่ก้อว่ามา จะโอน หรือ สดก้อได้ เเต่เขากลับบอกว่า เขาไม่มีให้ คำว่ารับผิดชอบ คือ ขอโทษ
ซึ่งเรายิ่งโกรธมาก บอกว่า เราไม่ขอรับคำขอโทษ และจะไม่ให้อภัยเขา
เขาคงโกรธมาก คิดหาหลักฐาน ไม่ว่าจะเป็นจดหมายที่เราเคยส่งให้เขา เป็นจดหมายสารภาพว่า เรารักเขา ภาพจากกล้องวงจรปิดที่หอพักเขา จะเอามาเล่นเกมส์ให้กลุ่มเพื่อนๆ ที่รู้จักเราทาย ถ้าทายถูกจะให้ทองหนึ่งบาท แล้วบอกเราอีกว่า ถ้าเขาลุยเขาจะลุยให้ถึงที่สุด จะเอาเเบบลืมไม่ลงเลย ด้านมืดของเขามีมากกว่าที่เราเห็น เขาขู่เรา เราก้อเลยยอมจบเรืองทุกอย่าง บอกความจริงไปว่าเราไม่เคยอยากได้เงินเขาเลย เราเเค่ประชดและเดาใจเขาวาเขาจะกล้ารับผิดชอบกับคำพูดเขามากเเค่ไหน แล้วเราก้อด่ากลับไปว่า ขอให้เก็บเงินไว้รักษาตัวดีกว่า คิดว่าน่าจะทรมาณก่อนตาย
เขาก้อไม่ยอมจบ ส่งรูปลูกของเรามา บอกว่า จบได้ก้อดี ไม่อยากให้เด็กคนนี้มารับรู้เรื่องของผู้ใหญ่เหมือนกัน เดี๋ยวเขาจะเป็นคนโครตเลว
เราโกรธมาก เขาข่มขู่ผู้หญิงไม่พอ ยังเอาเด็กมาขู่อีก เขาบอกว่าเขามีทีมงาน ช่วยจัดการเรื่องนี้ ถ้าเรายอมจบเขาก้อจะเก็บหลักฐานไว้ในที่ปลอดภัยไม่ให้ใครเห็น เเต่เราไม่เชื่อ ขอให้เอามาให้เรา เราจะทำลายมันเอง เเต่เขาไม่ยอม เราก้อด่าเขาไปเเรงมาก คิดว่าไม่เคยด่าใครเเบบนี้ในชีวิตเลย
"ไปตายซะ ไอ้ ไอ้เลวเอ้ย" เขาตอบกลับเราว่า อย่ามาด่าเขาเเบบนี้ เรากะเขาก้อไม่ต่างกัน "อีสารเลว อี
"
เราเป็นทุกข์มาก กลัวว่าเขาจะไม่รักษาคำพูด กลัวเอาเรามาประจาน ไม่อยากให้ลุกกะสามีมารับรู้เรื่องนี้ เรายอมรับว่าเราทำบาปมามาก ก้อขอให้รับกรรมคนเดียว ไม่เกี่ยวกะลูกหรือใคร
เราคิดว่า จะคุยกะหัวหน้างานเขาซึ่งเป็นระกับใหญ่ที่สุดในบริษัท ซึ่งเรารู้จักและเคารพมาก ขอให้เขาช่วยพูดกะให้เขาทำลายของไม่ดีพวกนั้นทิ้งไปซะ แล้วเราก้อจะขอรับกรรมของเราเงียบๆไป จะเจ็บซ้ำใจเเค่ไหนก้อขอรับไว้คนเดียว
เพื่อนๆ เเนะนำหน่อยคะว่าจะทำอย่างไรดี กับผู้ชายเเบบนี้ จะยอมเงียบไปพร้อมกับเป็นทุกข์ไปตลอดชีวิต ซึ่งตอนนี้ก้อเป็นทุกข์อยู่แล้วหรือ พูดกับผุ้ใหญ่ให้เขามาช่วยเคลียร์ให้เขาได้เห็นธาตุแท้จริงของผู้ชายคนนี้
หัวอกผู้หญิง ที่เป็นทุกข์และอยากสารภาพ
เรามีสามี มีลุกแล้ว อายุก้อสามสิบกว่าๆ เเต่เกิดมีใจให้ผู้ชายอีกคน ซึ่งเป็นหัวหน้างานของเราเอง เขามีเมีย มีลูกแล้วเหมือนกัน อายุใกล้จะ 50ปี เเต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน คือเขาจะมาทำงานแล้วกลับบ้าน เสาร์ อาทิตย์ แล้วผู้ชายคนนี้ก้อมีเมียน้อยในที่ทำงานอีกคนซึ่งเขาคบกันมานานมาก สัก 6-7 ปี เรารู้มาตลอดว่าเขาเป็นคนเเบบนี้ แล้วเราก้อใกล้ชิดเขา ทำกิจกรรมในบริษัทหลายอย่างร่วมกัน เลยทำให้เรากะเขาคุยกันมากขึ้น พอเขารุ้ว่าเราชอบเขา เขาก้อเข้าหาเราตลอด หาเวลาคุยเเเชทกเราทั้งวัน วันไหนคนมาทำงานน้อยก้อเดินเเวะเว่ียนมา ขอจับโน่น จับนี่ เเต่เราก้อไม่เคยยอม เลี่ยงๆ ไป บางทีเขาก้อจบก้นเราตอนเราเพลอ เราใช้มือตีเขา บอกให้รู้ว่า ไม่เหมาะ ไม่ควร พอนานๆ เข้า ทำให้เราห้ามใจตัวเองไม่ได้ เพราะมีใจให้เขาอยูแล้ว เราจึงได้มาคบกัน เหตุที่มาคบกัน เพราะเขาบอกเราว่า เขาเลิกกะเมียน้อยคนนี้แล้ว
เรากะเขาคบกันได้ไม่กี่เดือน แล้วเขาก้อบอกเราว่า จะกลับไปคบกะเมียน้อยคนนั้นต่อ เราก้อถามว่า แล้วเราละ เราทำอะไรผิด จะเอาเราไว้ส่วนไหน เขาบอกว่า แล้วจะให้เขาทำยังไง จะยอมเป็นไม้สอง ไม้สามได้ไหมละ เราก้อยอมไม่ได้ ก้อเลิกเงียบๆไป
แล้วเขาก้อเปลียนไปไม่ยอมเจอเรา บ่ายเบี่ยงทุกอย่าง พอครั้งที่สอง เราโทรหาเขาขอให้ออกมาเจอกัน เขาบอกเราว่า เขาขออยู่โลกส่วนตัว เพราะมีปัญหาชีวิตเยอะทั้งเรื่องลูก เรื่องงาน เรื่องสุขภาพ เราก้อเข้าใจ ก้อไม่ได้เจอกัน แล้วมาอีกที ก้อโทรมาบอกว่า ขอให้เลิกกันลืมเขาซะ เขารู้สึกผิดต่อครอบครัวเขาและครบอครัวเราด้วย เราเสียใจมาก เขาอ้างเหตุผลสารพัดอย่าง ซึ่งสองข้อหลังเราพอจะยอมรับได้และก้อเห็นด้วยที่เราควรจะหยุด เเต่เหตุผลข้องเเรก ที่จะบอกว่าจะกลับไปคบกะเมียน้อยเขาต่อ เรายอมรับไม่ได้ เราก้ออดสงสัยไม่ได้ว่าเขาไปอยู่กะเมียน้อยคนนั้นหรือเปล่า
ก้อเลยไปดูที่หอพักเขา แล้วก้อรู้ว่ารถเขาไม่อยู่ที่นั่นท่งคืน เราก้อปักใจว่า เขาก้อไปอยู่กะเมียน้อยคนนั้นแล้ว หลังจากวันนั้นเราก้อเลิกกัน
เราก้อขอให้เขารับผิดชอบเราบ้าง เพราะเราเสียใจ เรารักเขามาก จริงใจให้ทุกอย่าง ไม่เคยไปวุ่ยวายเรื่องที่บ้านเขา เรื่องส่วนตัวเขา
เขาก้อบอกว่า จะให้รับผิดชอบยังไงก้อบอกมา เเต่พอเราทวงไปว่าจะรับผิดชอบอะไรก้อว่ามาเลย เขากลับบอกว่า เขาพูดไปเพื่อเดาใจ คิดว่าเราอยากได้เงินเขา เราโกรธเขามาก ที่ไม่มีความรับผิดชอบใดๆ ยังไม่มีสัจจะอีก ไม่รับผิดชอบกับคำพูดของตัวเองเลย เราก้อเลยประชดเขาด้วยการบอกเขาไม่ไปว่า ถ้าคิดว่าเราอยากได้เงิน ก้อจ่ายมา จะให้เท่าไหร่ก้อว่ามา จะโอน หรือ สดก้อได้ เเต่เขากลับบอกว่า เขาไม่มีให้ คำว่ารับผิดชอบ คือ ขอโทษ
ซึ่งเรายิ่งโกรธมาก บอกว่า เราไม่ขอรับคำขอโทษ และจะไม่ให้อภัยเขา
เขาคงโกรธมาก คิดหาหลักฐาน ไม่ว่าจะเป็นจดหมายที่เราเคยส่งให้เขา เป็นจดหมายสารภาพว่า เรารักเขา ภาพจากกล้องวงจรปิดที่หอพักเขา จะเอามาเล่นเกมส์ให้กลุ่มเพื่อนๆ ที่รู้จักเราทาย ถ้าทายถูกจะให้ทองหนึ่งบาท แล้วบอกเราอีกว่า ถ้าเขาลุยเขาจะลุยให้ถึงที่สุด จะเอาเเบบลืมไม่ลงเลย ด้านมืดของเขามีมากกว่าที่เราเห็น เขาขู่เรา เราก้อเลยยอมจบเรืองทุกอย่าง บอกความจริงไปว่าเราไม่เคยอยากได้เงินเขาเลย เราเเค่ประชดและเดาใจเขาวาเขาจะกล้ารับผิดชอบกับคำพูดเขามากเเค่ไหน แล้วเราก้อด่ากลับไปว่า ขอให้เก็บเงินไว้รักษาตัวดีกว่า คิดว่าน่าจะทรมาณก่อนตาย
เขาก้อไม่ยอมจบ ส่งรูปลูกของเรามา บอกว่า จบได้ก้อดี ไม่อยากให้เด็กคนนี้มารับรู้เรื่องของผู้ใหญ่เหมือนกัน เดี๋ยวเขาจะเป็นคนโครตเลว
เราโกรธมาก เขาข่มขู่ผู้หญิงไม่พอ ยังเอาเด็กมาขู่อีก เขาบอกว่าเขามีทีมงาน ช่วยจัดการเรื่องนี้ ถ้าเรายอมจบเขาก้อจะเก็บหลักฐานไว้ในที่ปลอดภัยไม่ให้ใครเห็น เเต่เราไม่เชื่อ ขอให้เอามาให้เรา เราจะทำลายมันเอง เเต่เขาไม่ยอม เราก้อด่าเขาไปเเรงมาก คิดว่าไม่เคยด่าใครเเบบนี้ในชีวิตเลย
"ไปตายซะ ไอ้ ไอ้เลวเอ้ย" เขาตอบกลับเราว่า อย่ามาด่าเขาเเบบนี้ เรากะเขาก้อไม่ต่างกัน "อีสารเลว อี
เราเป็นทุกข์มาก กลัวว่าเขาจะไม่รักษาคำพูด กลัวเอาเรามาประจาน ไม่อยากให้ลุกกะสามีมารับรู้เรื่องนี้ เรายอมรับว่าเราทำบาปมามาก ก้อขอให้รับกรรมคนเดียว ไม่เกี่ยวกะลูกหรือใคร
เราคิดว่า จะคุยกะหัวหน้างานเขาซึ่งเป็นระกับใหญ่ที่สุดในบริษัท ซึ่งเรารู้จักและเคารพมาก ขอให้เขาช่วยพูดกะให้เขาทำลายของไม่ดีพวกนั้นทิ้งไปซะ แล้วเราก้อจะขอรับกรรมของเราเงียบๆไป จะเจ็บซ้ำใจเเค่ไหนก้อขอรับไว้คนเดียว
เพื่อนๆ เเนะนำหน่อยคะว่าจะทำอย่างไรดี กับผู้ชายเเบบนี้ จะยอมเงียบไปพร้อมกับเป็นทุกข์ไปตลอดชีวิต ซึ่งตอนนี้ก้อเป็นทุกข์อยู่แล้วหรือ พูดกับผุ้ใหญ่ให้เขามาช่วยเคลียร์ให้เขาได้เห็นธาตุแท้จริงของผู้ชายคนนี้