วันนี้ไปกินข้าวกลางวันที่ศูนย์อาหารบิ๊กซีราชดำริกับเพื่อนๆ ระหว่างที่กินก็มีสาวกลุ่มนึงมานั่งโต๊ะหน้าผม
หน้าตาก็พอไปวัดไปวากันได้ แต่งตัวก็ไม่ได้วาบหวิวมากเข้าใจว่าเป็นสาวออฟฟิศ แต่ทว่าสาวคนนึงในกลุ่ม
ใส่กระโปรงค่อนข้างสั้นแถมนั่งหันมาทางผมด้วย ตอนแรกผมก็ไม่ได้สังเกตอะไรครับ จนกระทั่งเห็นว่า
เธอนั่งท่าแปลกๆคือสลับขาไปมาบ่อยมากๆๆๆๆ จนผมรู้สึกยุกยิกๆสะดุดตาเองแต่ก็ยังไม่ได้สังเกตอะไร
เห็นแต่เธอก็กินข้าวไปคุยไปกับกลุ่มเพื่อนเธอ แต่เมื่อเธอหยุดสลับขาเธอก็นั่งไม่ระวังไม่หุบขา เอาล่ะสิ
ทีนี้สายตาผมมันก็ซนนิดๆแล้วอะ ก็เลยส่องนิดๆก็ได้วะ แวบแรกก็อืมลูกไม้สีดำเว้ย แล้วก็หยุดส่องครับ
จ้องไม่ได้เดี๋ยวเสียเชิงสุภาพบุรุษ แล้วก็ก้มกินข้าวต่อไม่ส่องละเดี๋ยวเค้าเดินมาตบด้วยแต่ไอ้เพื่อนผมนี่ดิ
มันคงส่องจนทะลุปรุโปร่ง มันสะกิดผมแล้วส่งกระดาษโน๊ตเล็กๆเขียนข้อความมาให้ว่า "มิงเห็นเหมือนที่กุเห็นมั๊ย"
เรามองหน้ากันแล้วก็เข้าใจทันทีเลยว่าหมายถึงอะไร ผมก็ส่องอีกครังครับเพราะเธอเล่นอ้าไม่ยอมหุบ
แต่คราวนี้ใช้เวลาแค่อึดใจจ้องไปเต็มๆ คราวนี้ชัดเจนเลย มอยส์ชัดๆผมเห็น เดวิด มอยส์ ทั้งๆที่มันควรจะอยู่
ที่โอลด์แทรฟฟอร์ด ชัวร์แล้วว่าเธอไม่ได้ใส่ข้างในไว้ ทำไมกล้าจริงสาวๆสมัยนี้ ไม่รู้นะคิดอะไรอยู่
โชคดีนะที่เจอคนหื่นพอดีๆแบบผมก็เลยแค่มอง ถ้าไปเจอโรคจิตไม่อยากจะคิดเลยว่าอันตรายแค่ไหน
ผมอยากเตือนสาวๆแบบนี้คงมีแค่หนึ่งในแสนคนแต่อย่าทำเลยครับ มันอันตรายจริงๆนะ ไม่หวังดีไม่เตือนหรอก

ขอแท๊กห้องแป้งเพราะเกี่ยวกับการแต่งกาย
แท๊กสีลมเพื่อเตือนสาวออฟฟิศ
แท๊กห้องศาลาฯเพราะเกี่ยวกับสังคม