น้องสาวเงินเดือน 22,000 ขอที่บ้านเดือนละ 3-4 พันบาท  วันนี้ความแตก  ไปรูดบัตรเครดิตแล้วไม่ผ่าน  พนักงานแจ้งว่าวงเงินเต็ม  ก็เลยมาโวยวายกับพ่อแม่  ว่าเดือนนี้เพิ่งรูดไปแค่ 9,000 จะเต็มได้ไง เราก็เลยถึงบางอ้อในใจว่า  นอกจากจะขอแม่เพิ่มทุกเดือน  ยังรูดบัตรจ่ายอีกในแต่ละเดือนด้วย
อย่างเดือนนี้ก็โทรมาขอเงินไปอุดฟัน 3,000 บ.  สรุปว่าเดือนนี้จ่ายไป  34,000 บ. อยู่  กทม. คนเดียว เช่าหออยู่ เดือนละประมาณ 4,000 บ.  บางเดือนกลางเดือนโทรมายืมเงินจ่ายค่าหอ  อ้างเหตุผลปัญญาอ่อนว่าเจ้าของหอให้จ่ายก่อน  ไม่งั้นจะให้ย้ายออก (โกหกคำโต  แต่แม่ก็ไม่ว่าอะไร)
ไม่มีหนี้สินก้อนโต  ไม่เคยส่งให้ที่บ้าน
เราก็พูดทำนองสะกิดใจพ่อกับแม่  แต่ท่านก็ไม่ได้ตักเตือนอะไรเลย
มาดูที่ จขกท.บ้าง  เงินเดือน  11,000 บ.  เอารถยนต์ที่บ้านไปใช้  ก็เลยได้ผ่อนช่วยที่บ้านเดือนละ 5,000 บ. ค่าผ่อนรถประมาณ 8,000 บ./เดือน ตอนแรกเราจะให้แปดพัน  แม่รับแล้วนะ  แต่พ่อปฏิเสธ  สงสารกลัวลูกไม่มีกิน  ก็เลยเอาแค่ 5,000 จขกท.พักิยู่ที่ทำงาน ได้จ่ายแค่ค่าน้ำค่าไฟ  ค่าน้ำมัน  ค่าอาหารเราจ่ายเอง(ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่) อยู่  ตจว.ค่ะ
จะทำอะไร  ซื้ออะไรก็เก็บเงินเอง  ถ้าซื้อของชิ้นใหญ่  จะยืมพ่อแล้วก็ผ่อนจ่ายคืนตลอด  
เรามานึกน้อยใจว่า  เงินเดือนเราแค่นี้  เราใช้ประหยัดแทบตาย  ยังเหลือเงินฝากติดบัญชีทุกเดือน  เราทำแบบนี้ทำไมวะ  ทำไมไม่ใช้จ่ายให้มันสะใจ  สุรุ่ยสุร่ายให้พอ  ทั้งๆที่พ่อกับแม่ก็ support ได้  จะประหยัดไปเพื่ออะไร จะละอายใจทำ
เวลาน้องโทรมาขอเงิน  พ่อกับแม่ก็บ่น  แต่ก็ไม่เคยทำอะไร  ตักเตือนไปก็โทรมาร้องไหั  โทรมาขอโทษที่ทำให้พ่อแม่ทุกข์  แต่พอเดือนใหม่ก็เข้าสู่วรจรเดิม
รู้สึกเกลียดน้องสาวมากเลย  บอกตรงๆ  ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงคะ  จะมีมาตรการยังไง  ขอคำแนะนำทีค่ะ