เวิ่นเว้อหน่อยนะครับ แต่ได้เล่าแล้วมันสบายใจ..
จขกท.เป็นผู้ชาย เคยมีแฟนอยู่คนหนึ่งเป็นผู้หญิง คบกันประมาณ 5 ปี แล้ววันหนึ่งเธอก็ไปชอบคนอื่น เราเลยต้องอกหักไปตามระเบียบ
จากนั้นมาเราก็ไม่ไปเจอ ไม่โทร ไม่คุยกับเธออีกเลย .. เราไม่ได้โกรธหรือเกลียดเธอ แต่เราอยากทำใจ..
ตรงกันข้ามกับเธอ ที่โทรมาคุยกับเรา ทะเลาะกับเขาก็มาร้องไห้ปรึกษาเรา มีความสุขกับเขาก็มาเล่าให้เราฟัง
หนักๆเข้าก็บอกว่ามีแต่เราที่เข้าใจ (โถ่วววว) แล้วเราทำไงดีล่ะ.. ก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆรับไปซิ.. เราว่าเธอก็รู้นะว่าเรายังรักเธออยู่..
ทุกครั้งที่เขาทะเลาะกัน แล้วเธอโทรมาร้องไห้กับเรา.. มันทำให้เราอึนๆ เพ้อไปว่าถ้าเขาเลิกกันเราคงมีหวังเนอะ แต่อีกความรู้สึกคือเราไม่อยากเห็นเธอเสียใจแบบนี้เลย อยากให้พวกเขาดีกันจัง..
ด้วยความที่อารมณ์มันพาไป เราดันเผลอพูดไปว่า ถ้าวันหนึ่งเธอไม่มีใคร เธอกลับมาหาเราได้นะ (เราไม่สมควรพูดประโยคนี้ไปเลย)
เรารู้สึกเหมือนสร้างปมให้ตัวเอง สร้างความหวังให้ตัวเอง.. ไม่น่าเลย
วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆเกือบปีมั่งเราก็ยังรักเธอเหมือนเดิม แต่เราก็คุยกันน้อยลง..
จนวันที่ 1 เมษา เธอโทรมาแล้วบอกกับเราว่า เธอได้เลิกกับเขามาซักระยะแล้ว.. เธอคิดถึงเราเธอเลยโทรมาหา..
เธอดูไม่ได้มีท่าทีเสียใจอะไรนัก เราเข้าใจไปเองว่าเพราะเขาเลิกกันมาได้ซักระยะล่ะมั่ง..
หัวใจเราเริ่มกลับมาพ่องโตอีกครั้ง เรามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เราแอบคิดในใจว่าเรายังมีโอกาสอยู่ไหมนะ..
เราคุยกันอย่างสนุกสนานเกี่ยวกับเรื่องทั่วๆไปเพราะไม่ได้คุยกันมานาน
และก่อนจบการสนทนา เธอบอกกับเราว่า อย่าโกรธเธอนะ เธอมีอะไรจะบอก
เธอบอกกับเราว่า เธอล้อเล่นเธอยังไม่ได้เลิกกับเขาหรอก วันนี้วันที่ 1 เมษา วันแห่งการโกหก...
เธอคงคิดว่าเราไม่ได้คิดอะไรแล้วล่ะมั่งเธอจึงหัวเราะคิๆหลังจากบอกเรา..
เราไม่รู้ว่าคนที่อ่านกระทู้นี้อยู่จะนึกถึงสีหน้าความรู้สึกของเรา ณ ตอนเธอบอกกับเราว่าเธอล้อเล่นออกหรือเปล่า
ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนเราหูอื้อเลย มันวิ้ง เหมือนมีใครเอาอะไรมาฟาดศีรษะอย่างแรง เราคิดอะไรไม่ออก
เสียงพูดของเราสั่นมาก เราต้องพยามจะรีบพูดตัดบทเพื่อวางสายนี้เสียที..
เรายังจำเหตุการณ์วันนั้นได้ไม่ลืม นี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เราก็ยังรู้สึกกับเธอเหมือนเดิม แต่เราเลือกที่จะตัดทุกการติดต่อกับเธอไปแล้ว
พอใกล้วันที่ 1 เมษาทีไร เราก็มักคิดเสมอว่าจะมีคนที่ถูกแกล้งหลอกให้ดีใจแบบเราบ้างหรือเปล่า..
พรุ่งนี้ก็วันที่ 1 เมษา แล้ว ใครจะแกล้งอำใครเราอยากให้คิดเยอะๆในเรื่องที่จะอำกันด้วย.. หลอกให้สุข กับหลอกให้ทุกข์ ความรู้สึกตอนเฉลยมันต่างกันมากๆเลย..
วันที่ 1 เมษา.. เราเคยโดนหลอกให้ดีใจ..
จขกท.เป็นผู้ชาย เคยมีแฟนอยู่คนหนึ่งเป็นผู้หญิง คบกันประมาณ 5 ปี แล้ววันหนึ่งเธอก็ไปชอบคนอื่น เราเลยต้องอกหักไปตามระเบียบ
จากนั้นมาเราก็ไม่ไปเจอ ไม่โทร ไม่คุยกับเธออีกเลย .. เราไม่ได้โกรธหรือเกลียดเธอ แต่เราอยากทำใจ..
ตรงกันข้ามกับเธอ ที่โทรมาคุยกับเรา ทะเลาะกับเขาก็มาร้องไห้ปรึกษาเรา มีความสุขกับเขาก็มาเล่าให้เราฟัง
หนักๆเข้าก็บอกว่ามีแต่เราที่เข้าใจ (โถ่วววว) แล้วเราทำไงดีล่ะ.. ก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆรับไปซิ.. เราว่าเธอก็รู้นะว่าเรายังรักเธออยู่..
ทุกครั้งที่เขาทะเลาะกัน แล้วเธอโทรมาร้องไห้กับเรา.. มันทำให้เราอึนๆ เพ้อไปว่าถ้าเขาเลิกกันเราคงมีหวังเนอะ แต่อีกความรู้สึกคือเราไม่อยากเห็นเธอเสียใจแบบนี้เลย อยากให้พวกเขาดีกันจัง..
ด้วยความที่อารมณ์มันพาไป เราดันเผลอพูดไปว่า ถ้าวันหนึ่งเธอไม่มีใคร เธอกลับมาหาเราได้นะ (เราไม่สมควรพูดประโยคนี้ไปเลย)
เรารู้สึกเหมือนสร้างปมให้ตัวเอง สร้างความหวังให้ตัวเอง.. ไม่น่าเลย
วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆเกือบปีมั่งเราก็ยังรักเธอเหมือนเดิม แต่เราก็คุยกันน้อยลง..
จนวันที่ 1 เมษา เธอโทรมาแล้วบอกกับเราว่า เธอได้เลิกกับเขามาซักระยะแล้ว.. เธอคิดถึงเราเธอเลยโทรมาหา..
เธอดูไม่ได้มีท่าทีเสียใจอะไรนัก เราเข้าใจไปเองว่าเพราะเขาเลิกกันมาได้ซักระยะล่ะมั่ง..
หัวใจเราเริ่มกลับมาพ่องโตอีกครั้ง เรามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เราแอบคิดในใจว่าเรายังมีโอกาสอยู่ไหมนะ..
เราคุยกันอย่างสนุกสนานเกี่ยวกับเรื่องทั่วๆไปเพราะไม่ได้คุยกันมานาน
และก่อนจบการสนทนา เธอบอกกับเราว่า อย่าโกรธเธอนะ เธอมีอะไรจะบอก
เธอบอกกับเราว่า เธอล้อเล่นเธอยังไม่ได้เลิกกับเขาหรอก วันนี้วันที่ 1 เมษา วันแห่งการโกหก...
เธอคงคิดว่าเราไม่ได้คิดอะไรแล้วล่ะมั่งเธอจึงหัวเราะคิๆหลังจากบอกเรา..
เราไม่รู้ว่าคนที่อ่านกระทู้นี้อยู่จะนึกถึงสีหน้าความรู้สึกของเรา ณ ตอนเธอบอกกับเราว่าเธอล้อเล่นออกหรือเปล่า
ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนเราหูอื้อเลย มันวิ้ง เหมือนมีใครเอาอะไรมาฟาดศีรษะอย่างแรง เราคิดอะไรไม่ออก
เสียงพูดของเราสั่นมาก เราต้องพยามจะรีบพูดตัดบทเพื่อวางสายนี้เสียที..
เรายังจำเหตุการณ์วันนั้นได้ไม่ลืม นี้ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เราก็ยังรู้สึกกับเธอเหมือนเดิม แต่เราเลือกที่จะตัดทุกการติดต่อกับเธอไปแล้ว
พอใกล้วันที่ 1 เมษาทีไร เราก็มักคิดเสมอว่าจะมีคนที่ถูกแกล้งหลอกให้ดีใจแบบเราบ้างหรือเปล่า..
พรุ่งนี้ก็วันที่ 1 เมษา แล้ว ใครจะแกล้งอำใครเราอยากให้คิดเยอะๆในเรื่องที่จะอำกันด้วย.. หลอกให้สุข กับหลอกให้ทุกข์ ความรู้สึกตอนเฉลยมันต่างกันมากๆเลย..