ผ้าขาวม้ากาง................รับมะม่วง.........ยาง(กระ)เซน......เห็นเป็นดวง........พุพองแผล......ทรวงเป็นแผล....เพราะแพ้ยาง
กลอนมะม่วง โดย พระยาศรีสุนทรโวหาร
“จักกล่าวพรรณมะม่วง ท่านทั้งปวงจงรู้ความ ....มะม่วงเมืองสยาม จะนับนามอเนกนัก
จะจัดที่จำได้ พอคนไทยแจ้งประจักษ์ ...........มีหลากโดยเลสลักษณ ประเภทพรรค์อัมพาผล
พิมเสนมีดาดื่น เปนภาคพื้นทุกตำบล .............รู้จักแทบทุกคน ยังประดนพิมเสนมัน
หมอนทองอกร่องรส หวานปรากฏรสสวรรค์ ......แมวเซามีสองพรรณ แมวเซาขาวแมวเซาดำ
พรวนขออีกพรวนควาย แก้วๆ กลายมีประจำ .....ควันเทียนแลทองดำ มลิอ่องทองปลายแขน
น้ำตาลปากกระบอก ขานนามออกทุกดินแดน ...มะม่วงนายขุนแผน ปลูกเมื่อทับกลับคืนมา
การเกดอีกไข่ไก่ ทุเรียนใหญ่สังขยา .............ลิงโลดมลิลา แก้วลืมรังหนังกลางวัน
กระสวยรสสนิธ อินทรชิตทศกรรฐ์ ...............แขนอ่อนอีกนวนจันทร์ น้ำตาลจีนเทพรำจวน
ไข่(here)
ไข่นกกระสา กะล่อนป่ากะล่อนสวน .......อีกสาวละห้อยหวน สาวสะกิดมารดาดู
มะม่วงเทพรำลึก แขกขายตึกอีกคราบหมู ........กะละแมมีช่อชู หนึ่งชื่อว่าชาละวัน
มะม่วงพราหมณ์ขายเมียนี้ ดูท่วงทีรสขยัน .......เมียรักดังชีวัน ยังสู้ขายจ่ายอัมพา
มะม่วงสาวกระทืบหอ นี่ก็ส่อรสโอชา .............สาวอยากจะโภชา จนโกรธากระทืบเรือน
มะม่วงพิมพ์สวรรค์ ชื่อทั้งนั้นไม่มีเหมือน ..........ล่วงชั้นตวันเดือน ถึงสวรรค์ชั้นวิมาน
มะม่วงชื่อรำพึง คนคนึงด้วยรสหวาน ..............มะม่วงเศียรคชสาร อีกหัวป้านมะม่วงเนย
กระแตลืมรังเรียก โดยสำเหนียกกันตามเคย .......ค้างคาวลืมลูกเลย หลงกินเพลินเนิ่นนานวัน
ทองขาวทองดำดู ขึ้นเปนคู่แข่งเคียงกัน ...........แก้วขาวแก้วดำปัน เปนระยะคละกันไป
สุวรรณหงสเห็น แต่เขาเล่นละครไทย ............เปนม่วงเสียเมื่อไร อยากใคร่รู้ดูหงสทอง
โสนน้อยผะอบนาก เจ้าเงาะหลากเพื่อนทั้งผอง ..กระปุ่มกระเปาปอง เปนเหมือนเงาะเยาะรจนา
มะม่วงชื่อการเวก นามนกเอกในเวหา .............หอยแครงแลแตงกวา หัวกิ้งก่าเหนียงนกกระทุง
คิ้วนางดูน่ากิน เทพสินชื่อคล้ายกรุง ..............แลเห็นเปนหมู่มุง ม่วงสาวน้อยเยี่ยมห้องหวน
หัวโตต้นต่ำเตี้ย ผัวตีเมียร้องไห้ครวญ ............สาวน้อยสีน้ำนวล สาวรัญจวนสาวสวรรค์
มะม่วงผัวพรากเมีย คิดน่าเสียใจครันๆ ............แก้วพรากแม่จากกัน รสสำคัญเห็นรุนแรง
สาริกาลืมรังอยู่ วัดวังคู่กับแก้มแดง ...............มะม่วงกระแอม แฝง มะม่วงแฟบแอบพุดไทย
สาวตบอุราร่ำ ด้วยระกำจะจำไกล ................จากม่วงของชอบใจ ตบอุราน่าสงสาร
มะตูมอีกตับเป็ด หวานมันเด็ดดุจน้ำตาล ..........อ้ายฮวบใหญ่ใครไม่ปาน สับสำปั้นน้ำตาลทราย
มะม่วงเขียวสอาด กำเนิดชาติพิมเสนกลาย .......ม่วงนกกระจิบลาย อีกม่วงล่าหมาไม่แล
ม่วงสาวกระทืบยอด เดิมนางรอดบุตรตาแห .......เดินไปไม่ทันแล เหยียบม่วงเล็กเด็กว่าขาน
ม่วงนั้นครั้นใหญ่มา ดกระย้าใครจะปาน ............จึงตั้งนามขนาน กระทืบยอดรอดบาทา
มะม่วงมะละกอ สาเกก่อเปนสมญา ................เทพรสรสโอชา อัมพาดื่นพื้นดินดอน
เหลือจะร่ำให้สุด ชื่อสมมุตนามกร .................นักเรียนพึ่งแรกสอน อ่านกลอนเล่นเปนสำราญ”
พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร)
รู้จักกันมั่งรึเปล่า
มะม่วงกะล่อน เคยเขวี้ยงไม้ตัดขั้วเอาลงมากิน
ข้าวสวยร้อน ๆ พริกป่นน้ำปลาโรยปลาย่าง ช้อนสังกะสีตักซีกละคำ พอดี ๆ
อย่างนี้เพิ่งเคยเห็น ดั่งพิเรน ภาคไหนนี่
มะม่วงขี้ไต้ มะม่วงขี้เถ้า หายไปไหน
มะม่วงหัวกิ่งก่าใยหายไป มะม่วงแขนยาวเขาไม่มี
มะม่วง............เดินขาถ่าง............ ((กระทุ้ห้องไร้สังกัด))
กลอนมะม่วง โดย พระยาศรีสุนทรโวหาร
“จักกล่าวพรรณมะม่วง ท่านทั้งปวงจงรู้ความ ....มะม่วงเมืองสยาม จะนับนามอเนกนัก
จะจัดที่จำได้ พอคนไทยแจ้งประจักษ์ ...........มีหลากโดยเลสลักษณ ประเภทพรรค์อัมพาผล
พิมเสนมีดาดื่น เปนภาคพื้นทุกตำบล .............รู้จักแทบทุกคน ยังประดนพิมเสนมัน
หมอนทองอกร่องรส หวานปรากฏรสสวรรค์ ......แมวเซามีสองพรรณ แมวเซาขาวแมวเซาดำ
พรวนขออีกพรวนควาย แก้วๆ กลายมีประจำ .....ควันเทียนแลทองดำ มลิอ่องทองปลายแขน
น้ำตาลปากกระบอก ขานนามออกทุกดินแดน ...มะม่วงนายขุนแผน ปลูกเมื่อทับกลับคืนมา
การเกดอีกไข่ไก่ ทุเรียนใหญ่สังขยา .............ลิงโลดมลิลา แก้วลืมรังหนังกลางวัน
กระสวยรสสนิธ อินทรชิตทศกรรฐ์ ...............แขนอ่อนอีกนวนจันทร์ น้ำตาลจีนเทพรำจวน
ไข่(here) ไข่นกกระสา กะล่อนป่ากะล่อนสวน .......อีกสาวละห้อยหวน สาวสะกิดมารดาดู
มะม่วงเทพรำลึก แขกขายตึกอีกคราบหมู ........กะละแมมีช่อชู หนึ่งชื่อว่าชาละวัน
มะม่วงพราหมณ์ขายเมียนี้ ดูท่วงทีรสขยัน .......เมียรักดังชีวัน ยังสู้ขายจ่ายอัมพา
มะม่วงสาวกระทืบหอ นี่ก็ส่อรสโอชา .............สาวอยากจะโภชา จนโกรธากระทืบเรือน
มะม่วงพิมพ์สวรรค์ ชื่อทั้งนั้นไม่มีเหมือน ..........ล่วงชั้นตวันเดือน ถึงสวรรค์ชั้นวิมาน
มะม่วงชื่อรำพึง คนคนึงด้วยรสหวาน ..............มะม่วงเศียรคชสาร อีกหัวป้านมะม่วงเนย
กระแตลืมรังเรียก โดยสำเหนียกกันตามเคย .......ค้างคาวลืมลูกเลย หลงกินเพลินเนิ่นนานวัน
ทองขาวทองดำดู ขึ้นเปนคู่แข่งเคียงกัน ...........แก้วขาวแก้วดำปัน เปนระยะคละกันไป
สุวรรณหงสเห็น แต่เขาเล่นละครไทย ............เปนม่วงเสียเมื่อไร อยากใคร่รู้ดูหงสทอง
โสนน้อยผะอบนาก เจ้าเงาะหลากเพื่อนทั้งผอง ..กระปุ่มกระเปาปอง เปนเหมือนเงาะเยาะรจนา
มะม่วงชื่อการเวก นามนกเอกในเวหา .............หอยแครงแลแตงกวา หัวกิ้งก่าเหนียงนกกระทุง
คิ้วนางดูน่ากิน เทพสินชื่อคล้ายกรุง ..............แลเห็นเปนหมู่มุง ม่วงสาวน้อยเยี่ยมห้องหวน
หัวโตต้นต่ำเตี้ย ผัวตีเมียร้องไห้ครวญ ............สาวน้อยสีน้ำนวล สาวรัญจวนสาวสวรรค์
มะม่วงผัวพรากเมีย คิดน่าเสียใจครันๆ ............แก้วพรากแม่จากกัน รสสำคัญเห็นรุนแรง
สาริกาลืมรังอยู่ วัดวังคู่กับแก้มแดง ...............มะม่วงกระแอม แฝง มะม่วงแฟบแอบพุดไทย
สาวตบอุราร่ำ ด้วยระกำจะจำไกล ................จากม่วงของชอบใจ ตบอุราน่าสงสาร
มะตูมอีกตับเป็ด หวานมันเด็ดดุจน้ำตาล ..........อ้ายฮวบใหญ่ใครไม่ปาน สับสำปั้นน้ำตาลทราย
มะม่วงเขียวสอาด กำเนิดชาติพิมเสนกลาย .......ม่วงนกกระจิบลาย อีกม่วงล่าหมาไม่แล
ม่วงสาวกระทืบยอด เดิมนางรอดบุตรตาแห .......เดินไปไม่ทันแล เหยียบม่วงเล็กเด็กว่าขาน
ม่วงนั้นครั้นใหญ่มา ดกระย้าใครจะปาน ............จึงตั้งนามขนาน กระทืบยอดรอดบาทา
มะม่วงมะละกอ สาเกก่อเปนสมญา ................เทพรสรสโอชา อัมพาดื่นพื้นดินดอน
เหลือจะร่ำให้สุด ชื่อสมมุตนามกร .................นักเรียนพึ่งแรกสอน อ่านกลอนเล่นเปนสำราญ”
พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร)
รู้จักกันมั่งรึเปล่า
มะม่วงกะล่อน เคยเขวี้ยงไม้ตัดขั้วเอาลงมากิน
ข้าวสวยร้อน ๆ พริกป่นน้ำปลาโรยปลาย่าง ช้อนสังกะสีตักซีกละคำ พอดี ๆ
อย่างนี้เพิ่งเคยเห็น ดั่งพิเรน ภาคไหนนี่
มะม่วงขี้ไต้ มะม่วงขี้เถ้า หายไปไหน
มะม่วงหัวกิ่งก่าใยหายไป มะม่วงแขนยาวเขาไม่มี