หาดทรายสวยรวยด้วยวาวใส
เกล็ดระบายสั่นไหวใคร่หลง
ฉันและเธอเกี่ยวมือแล้วมุ่งตรง
มิใช่หลงระคนปนอยากรู้

หลบหลีกลี้หนีจากอุปสรรค
มาปักหลักพักผ่อนก่อนสู้
เก็บอากาศสายน้ำเพื่อเรียนรู้
แล้วมุ่งสู่จุดหมายเดียวกัน

ยามมืดดับดวงอาทิตย์ลับฟ้า
มองไม่เห็นสิ่งนานาหาดฝัน
จับเกี่ยวมือก้าวเดินไปพร้อมกัน
ระวังอันฝันสิ่งใดจะทิ่มแทง

คมหอยบาดบาดเท้าจะร้าวลึก
ระวังศึกยึดฝันจะอับแสง
แมงกะพรุนเปลือกกุ้งมุ่งเสียดแทง
จะหน่ายแหนงอ่อนใจแล้วจากลา

เมื่อแสงอุ่นอรุณรุ่งวันใหม่
เกล็ดวาวใสใคร่หลงที่ฝันหา
เผลอปล่อยมือออกวิ่งตามฝันมายา
ล้มต่อหน้าทั้งเธอฉันฝันกระเจิง

น้ำตาไหลอาบนองทั้งสองแก้ม
เลือดสีแดงไหลหลั่งพรั่งพรูเสริม
เจ็บแปลบแปลบแสบปร่าหมดแรงเพิ่ม
ปวดเหลือเกินเหยียบคมหินฝังดินทราย

< TASAKO >