เพื่อนๆ ค่ะ

             จขกท.อยากขอระบายและคำแนะนำหน่อยค่ะ

                   จขกท.เป็นบัณฑิต เรียนจบเรียบร้อย

                ได้งานทำไม่ใกล้ไม่ไกลบ้านแต่อยากอยู่หอ เพราะเคยชินกับความอิสระ ชอบความเงียบ แต่ที่บ้านไม่ให้ บอกเราเที่ยวเก่ง

                พอเริ่มกลับบ้าน ด้วยความที่สมาชิกครอบครัวเยอะ น้องๆเสียงดัง บ้านชั้นเดียว นอนห้องเดียวกับน้องๆ จขกท.ก็รำคาญ หน้าบูด

                พ่อแม่ก็บ่นว่า จขกท.เรื่องมาก บอกเลย น้อยใจมาก ก็เคยอยู่คนเดียวตั้งนานอ่ะ

                บางที เราก็อยากมีมุมส่วนตัวบ้าง งานก็เหนื่อยพอแล้ว  

                เราไม่เคยน้อยใจ หรือ เปรียบเทียบอะไรกับใคร แต่ณจุดนี้ น้อยใจ มากค่ะ

                เพื่อนๆว่าเรา คิดมากไปไหมค่ะ แล้วเราควรปรับเปลี่ยนความคิดอย่างไงให้Happyดี เรารู้สึกนอยส์จังเลยค่ะ

                ปล.จขกท.รู้สึกผิดที่น้อยใจพ่อกับแม่ด้วย แต่ก็น้อยใจจริงๆอ่ะ