คืนวันจันทร์ที่ผ่านมา เวลาประมาณ 21.00 น. หลังจากงานเลี้ยง ผมโดยสาร BTS จากสถานีทองหล่อ เพื่อกลับบ้าน และได้ที่นั่งฝั่งตรงข้ามประตู เป็นคนที่ 3 จากซ้าย แล้วก็มีเจ๊ใส่แว่นมายืนอยู่ตรงคนที่นั่งคนที่ 2 ทั้งที่มีที่ว่างให้เธอสามารถเดินเข้าไปได้อีก ซึ่งก็เป็นปรกติของคน กทม. ที่มักจะยืนออกันแถวประตู ด้านหลังเธอก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ลักษณะหันข้าง

จากนั้น เจ๊ก็ปฏิบัติเหมือนคนทั่วไปอีกคือคว้าสมาร์ทโฟนขึ้นมากดทันที คงกำลังติดพัน แต่เธอใช้สองมือเลย โดยไม่สนใจจะจับราวหรือเสาใดๆทั้งสิ้น ผลก็คือเธอโงนเงนตามแรงเหวี่ยงของรถไฟฟ้า และก็ไปชนกับชายที่ยืนด้านหลัง ซึ่งก็ปฏิบัติไม่ต่างจากเธอคือก้มหน้าก้มตาดูมือถือ แต่ยังดีหน่อยที่ยังใช้มือหนึ่งจับราวไว้

เจ๊แกก็หันขวับไปมองชายคนนั้นเหมือนจะไม่พอใจว่ามาเบียดก้นเดี๊ยนทำไมยะ แล้วก็หันกลับมาเล่นมือถือสองมือต่อ และก็เป็นแบบนั้นสามสี่ครั้ง แทนที่เธอจะเดินชิดใน เธอกลับหันไปต่อว่าชายคนนั้นด้วยสีหน้าไม่พอใจว่าเบียดตลอดเลยนะ  เธอคงคิดว่าชายคนนั้นคงจะเป็นโรคจิตมาสีก้นเธอเป็นแน่แท้

ชายคนนั้น ซึ่งผมเห็นว่าเขาไม่มีทีท่าว่าจะเบียดเธอเลย ก็ทำหน้างงสิครับ แต่ก็ยอมขอโทษและขยับห่างออกจากเธอไป และเลิกเล่นมือถือ  ส่วนเจ๊ก็กลับมาเล่นมือถือของเธอต่อไป ผมก็ได้แต่นั่งยิ้มและคิดในใจว่า ยังดีนะที่เธอไม่โวยวายมาก ไม่งั้นชายคนนั้นจะซวยด้วยอาจโดนคดีลวนลาม จึงเป็นที่มาของคำเตือนนี้ครับว่าอย่าไปยืนใกล้สาวนักแชทนะครับ

ปล เวลาผมโดยสารรถสาธารณะ ผมจะลุกให้เฉพาะเด็ก คนชรา สตรีมีครรภ์ และสาวสวย แต่ยกเว้นบรรดาสาวนักแชทแม้จะสวยอย่างไรก็ไม่ลุกให้นั่งขอรับ