จะบอกเล่าถึงมาตรฐาน นิตยสาร  "ฟ้าเมืองใทย"  ของนักเขียนเรื่องสั้นสมญา  "เฮมิงเวย์เมืองไทย   ท่านตั้งกติกาไว้ว่า  "ตะกร้าสร้างนักเขียนมาทุกยุค"  ท่านตั้งคอลัมน์ "เขาเริ่มต้นท่ีนี่ "  และ  ประกวดกลอน โดยมีรูปภาพเป็นหัวข้อ เช่น รูปคนกำลังกวาดถนน  มีคุณ  นิคม อยู่ระยอง แต่งส่งเข้ามาได้รางวัลยอดเยี่ยม  สำนวนมีดังนี้  "เมื่อคนมีนิสัยไม่สะอาด  จะเก็บกวาดอย่างไรก็ไร้ผล  ความสะอาดต้องมีในนิสัยคน  ทุกแห่งหนจึงสะอาดชาติรุ่งเรือง "   ท่ีผมจำได้ก็เพราะผมก้อแต่งส่งเข้าประกวดด้วยและได้เข้ารอบแต่ไม่เข้าขั้น ฮา.. และ มาตรฐานของบรรณาธิการคือ  เมื่อเรื่องใดส่งไปท่ีบก.  จะถูก ตัด หั่น ต่อ และไม่ส่งคืน  !  
คำพูน  บุญทวี  ผู้เขียน "ลูกอีสาน"  วรรณกรรม ซีไรต์  ส่งไปครั้งแรก  ได้ลงพิมพ์ทันทีแล้วได้เป็นนักเขียนประจำจนเสียชีวิต
ผมเขียนส่งไป ๓ หน้ากระดาษ  ถูกตัดหั่นเหลือ ครึ่งหน้า
นี่แหละคือความสามารถของคนมันผิดกัน  คำพูนมาจากผู้คุมเรือนจำ  ผมมาจากช่างก่อสร้าง  พบปะผู้คนน้อย  และเขียนแบบสำนวนโบราณ
นามปากกา"น้องหน้าแป้น"ขอโทษท่ีเอ่ยนาม เป็นสตรี  เขียนเรื่องสั้นส่งท่ีนิตยสาร" ต่วย, ตูน"  ครั้งแรกเลยได้ลงพิมพ์ทันทีและบก. โทร.ไปหาบอกว่า "เขียนมาอีกเรื่อย ๆ "  บางคนหลายคนส่งมาแล้ว  "หายจ้อย !"  อย่าว่าแต่นักเขียนท่ีต่วย,ตูน มีตั้งแต่ลูกทุ่งขึ้นไปถึงระดับพลเอก. และปลัดกระทรวง  เขียนเรื่องได้เรื่องได้ราว  บางคนเห็นผมอ่านต่วย,ตูน ทำหน้ายี้ นั่นแสดงว่า อะไร
เสียดายท่ี "ฟ้าเมืองไทย" เลิกล้มไปแล้ว  ไม่งั้นคงได้นักเขียนเรื่องสั้นมือฉมังระดับท่านอาจินต์มาประดับวงการอีกไม่น้อย