Switch off จากงานดนตรีเฮฮาปาร์ตี้ราตรีที่ยาวนานถึง35ปีประมาณกาล
ดนตรีในกายตนสร้างสรรค์ผลเป็นหลักปักฐานบนพื้นที่ที่ไม่ใช่บ้านเกิด

ก็"เป็น-อยู่-คือ"ด้วยความคิดประมาณว่าสร้างสรรค์และส่งเสริมโลกสวย..ว่างั้น
แล้วตัวเรามันก็เป็นซะอย่างนี้..ไม่คนดิบดีเต็มที่ แต่เป๊ปซี่ไม่กินไม่บั่นทอนร่างกาย
ไปหล่นในที่ที่มีอากาศดีๆหายใจ ก็อย่าอยู่อย่างไร้สมองลองเอาร่างกายเราสัมผัสธรรมชาติที่แสนประเสริฐ

ยี่สิบหกปีน่ะไม่ใช่น้อย ไม่ได้อยู่อย่างคอยวาสนา
ทั้งเดิน,วิ่ง,ปั่นจักรยานสรรหาสิ่งมีค่าอย่างโหยกระหาย
ช่วงชีวิตวัยรุ่นถึง40ปี..มันน่าเสียดาย,ที่เรามัววุ่นวายกับชีวิตมัวเมาโสมม
แต่ยังยินดีที่ตั้งสติ..ปัญญามา..ศรัทธา(ในตัวเอง)ก็เกิดได้อย่างไม่อายคน
พลังร่างกายเพิ่งพูนเป็นผลจากการดูแลตนเป็นอัตตา..ฯ

เวลาที่อยู่ยอดเขาสูง..เราเห็นโลกที่กว้างและเห็นทางที่แสนยาวไกล
มองถึงอนาคตที่สดใสจากร่างกายที่เราแกร่ง..เรามีพลังอย่างเหลือเชื่อ
เกือบ20ปีบนแผ่นดินที่ไม่น่าเบื่อ..มีสิ่งดีๆเหลือเฟือให้เรากอบโกยเก็บเกี่ยว

คิดว่าแกร่งพอ..จึงขอหยุด(Swith Off)กับสังคมดนตรียามราตรีไว้เพียงนั้น
ให้โลกตรงนั้นดำเนินไป ให้เป็นเขาที่ดำเนินไป..ขอเป็นเราที่ก็ดำเนินอย่างที่เราควรเป็น
(ใจเย็นนะจ๊ะ..เรื่องราว"เช่ารถแล้วเชิดหาย"กำลังจะเกิดหลังจากอารัมภบทนี้..ในไม่ช้า)
การเดินทางของชีวิตหนึ่ง
ซึ่งต้องมีครอบครัวที่ต้องเทคแคร์ดูแล
จะสองคนผัว-เมียได้ไง..ก็ต้องเป็นไปตามธรรมชาติคนธรรมดา

เดิน-วิ่งจนขาแกร่ง ปอดกร่าง..ก็มาลองบ้าง"จักรยาน"
อยู่บนเขา..เห็นโลกกว้าง,แต่ลองปั่นจักรยานบ้าง..เพื่อไปเห็นหนทางที่แสนไกล
ชีวิตเราก็เลยต้องไม่พ้น"ยานพาหนะ2ล้อ"อย่างขาดไม่ได้

หยุดดนตรีที่แสนรัก..ก็มาจับอะไรๆที่"รักแสนรัก"..จักรยาน-มอเตอร์ไซค์
รักมาก..ก็ต้องมีให้มากๆมีหลายๆคัน...........แล้วแบ่งปันให้คนอื่นได้ขี่บ้าง
ก็เปิดร้านรถมอเตอร์ไซค์ให้เช่าเสียเลย
ดูซิ....เปิดร้านรถเช่า..แต่ทิ้งความเป็นคนดนตรีซะที่ไหน
ก็เอาไว้กล่อมตัวเองละจ้า