อยากรู้ว่ามันต้องถึงอายุเท่าไหร่ หรือต้องมีความพร้อมทั้ง อาชีพ บ้าน รถ เงินอนาคต เป็นต้น....ถึงจะถึงวัยที่จะต้องเเต่งงาน หรือมีลูก??
คือ... เราเองเกิดความรู้สึกว่า เราเกิดคำถามขึ้น เพราะเพื่อนๆรอบๆข้าง ทั้งเพื่อนมัธยม มหาลัย ทยอยแต่งงาน บางคนมีลูกโต 3-7 ขวบกันเเล้ว รุ่นเราตอนนี้อายุก็ไม่ได้มาก 27-28 ปี โดยส่วนตัวอยากเเต่งงานได้เเล้ว ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เริ่มมีมาเพราะเพื่อนๆทยอยไปจะหมดห้อง หมดชั้นเรียนเเล้วค่ะ เราเองเคยมีเเฟน เเละได้เลิกไป 2 ปีกว่าเเระ ยังหาคนมาเป็นเเฟนก็ยังไม่ได้ เพราะเกิดกลัวขึ้นมา สมัยนี้เรารู้สึกว่าการคบกันมันเร็ว มันวางตัวลำบากยังไงไม่รู้ ทั้งๆที่ตัวเองก็เคยมีเเฟนมาก่อนไม่ใช่ไม่เคยมี บางครั้งคิดเยอะ กลัวเยอะจนไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าคิดมากไป กลัวว่าถ้าเปิดใจจะเจอคนที่เข้ากันไม่ได้
เราก็เป็นพนักงานออฟฟิตทั้วไปที่เงินเดือนพอใช้สำหรับตัวเอง ให้ที่บ้านได้นิดหน่อย อย่างว่าค่าครองชีพสูงอ่ะสมัยนี้ เราเคยคิดว่าถ้าการมีเเฟนสิ่งที่ต้องมีคือ รายจ่ายในการดำเนินชีวิตร่วมกันที่จะมีเพิ่มเข้ามา (เเค่ศึกษาดูใจเป็นเเฟนนะ) ซึ่งเเฟนก่อนหน้านี้เราก็ไม่ได้รู้สึกไม่ได้คิดถึงตรงนี้เท่าไหร่ ไม่คิดมากก....
ในตอนนี้พอเห็นเพื่อนหลายคนทยอยเเต่งออกไป บางคนก็ไม่ได้พร้อมอะไรมากมายในด้านทรัพย์สิน คือ เเต่งเเล้วก็ร่วมมือกันต่อสู้ บางคนก็มีมาบ้างจากพ่อ-แม่ เเต่หน้าที่การงานตัวเองก็ใช้ได้ค่ะ
สรุปเลยนะ ... คนที่คิดจะเเต่งงาน เค้าต้องพร้อมขนาดไหนค่ะ เราเองนึกไม่ออกเลยว่าชาตินี้จะได้เเต่งไหม เพราะยังหาไม่ได้ มัวเเต่กลัว มีคนเข้ามาก็ทำอะไรไม่ถูก 55+ บทจะเดินเข้าไปหาคนที่เราชอบก็เริ่มทำไม่เป็น อิอิ
เราอยากรู้ทัศนคติเท่านั้นนะ เอาเเบบคนที่ใช้ชีวิตใน กทม. ค่าครองชีพสูงแบบนี้
คนที่มีความคิดเรื่องเเต่งงาน....คิดว่าต้องพร้อมขนาดไหน
คือ... เราเองเกิดความรู้สึกว่า เราเกิดคำถามขึ้น เพราะเพื่อนๆรอบๆข้าง ทั้งเพื่อนมัธยม มหาลัย ทยอยแต่งงาน บางคนมีลูกโต 3-7 ขวบกันเเล้ว รุ่นเราตอนนี้อายุก็ไม่ได้มาก 27-28 ปี โดยส่วนตัวอยากเเต่งงานได้เเล้ว ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เริ่มมีมาเพราะเพื่อนๆทยอยไปจะหมดห้อง หมดชั้นเรียนเเล้วค่ะ เราเองเคยมีเเฟน เเละได้เลิกไป 2 ปีกว่าเเระ ยังหาคนมาเป็นเเฟนก็ยังไม่ได้ เพราะเกิดกลัวขึ้นมา สมัยนี้เรารู้สึกว่าการคบกันมันเร็ว มันวางตัวลำบากยังไงไม่รู้ ทั้งๆที่ตัวเองก็เคยมีเเฟนมาก่อนไม่ใช่ไม่เคยมี บางครั้งคิดเยอะ กลัวเยอะจนไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าคิดมากไป กลัวว่าถ้าเปิดใจจะเจอคนที่เข้ากันไม่ได้
เราก็เป็นพนักงานออฟฟิตทั้วไปที่เงินเดือนพอใช้สำหรับตัวเอง ให้ที่บ้านได้นิดหน่อย อย่างว่าค่าครองชีพสูงอ่ะสมัยนี้ เราเคยคิดว่าถ้าการมีเเฟนสิ่งที่ต้องมีคือ รายจ่ายในการดำเนินชีวิตร่วมกันที่จะมีเพิ่มเข้ามา (เเค่ศึกษาดูใจเป็นเเฟนนะ) ซึ่งเเฟนก่อนหน้านี้เราก็ไม่ได้รู้สึกไม่ได้คิดถึงตรงนี้เท่าไหร่ ไม่คิดมากก....
ในตอนนี้พอเห็นเพื่อนหลายคนทยอยเเต่งออกไป บางคนก็ไม่ได้พร้อมอะไรมากมายในด้านทรัพย์สิน คือ เเต่งเเล้วก็ร่วมมือกันต่อสู้ บางคนก็มีมาบ้างจากพ่อ-แม่ เเต่หน้าที่การงานตัวเองก็ใช้ได้ค่ะ
สรุปเลยนะ ... คนที่คิดจะเเต่งงาน เค้าต้องพร้อมขนาดไหนค่ะ เราเองนึกไม่ออกเลยว่าชาตินี้จะได้เเต่งไหม เพราะยังหาไม่ได้ มัวเเต่กลัว มีคนเข้ามาก็ทำอะไรไม่ถูก 55+ บทจะเดินเข้าไปหาคนที่เราชอบก็เริ่มทำไม่เป็น อิอิ
เราอยากรู้ทัศนคติเท่านั้นนะ เอาเเบบคนที่ใช้ชีวิตใน กทม. ค่าครองชีพสูงแบบนี้