“ใครกำหนด”
หลากหลายความนำกล่าวร้อยราวเรื่อง
คำขุ่นเคืองเปลืองจิตต่างคิดหา
เหตุผลอ้างวางกรอมอบศรัทธา
เพื่อได้มาซึ่งการวานวันคอย
โอ้..ใดหนอกำหนดรันทดจิต
ให้ชีวิตรับแต่แพ้เหงาหงอย
เส้นทางฝันฝันวางอย่างเลิศลอย
กลับต้องพลอยอ่อนล้าน้ำตาริน
กรรมเคยสร้างปางไหนให้ปวดปร่า
ชลนาหลั่งไหลดั่งใจสิ้น
ปานเลือดอาบฉาบในขาดใครยิน
สิ้นถวิลห่วงหาอ่อนล้าทรวง
ในความหวังหวังพ่ายกลายสลด
โศกรันทดกฎกรรมช้ำใหญ่หลวง
หรือต้องสิ้นวิญญาณ์ลับลารวง
การถามทวงทั้งหมดด้วยกฎใด
ดังชี้ช่องมองทางเพื่อขวางกั้น
สื่อสารอันรันทดไร้สดใส
หวังสิ่งมุ่งมุ่งหวังสว่างไกล
แต่..ดวงใจถูกปิด จากจิตมาร
โอ้.ชะตาฟ้าสร้างวางเป็นกฎ
ให้รันทดหมดแรงแกร่งห้าวหาญ
เหลือแต่ท้อก่อความตามรังควาน
รอยร้าวรานบั่นทอน...ให้นอนซม...
“สุนันท์ยา”
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้การที่การเจ็บป่วยเรื้อรังแทบเอาชีวิตไม่รอด ทำให้เราท้อแท้กับชีวิตคิดไปหลายเรื่องหลายราวมากมาย...สุขภาพที่เหมือนจะดีขึ้นของร่างกายและสุขภาพจิต..ทำให้ชีวิตมีความหวัง และมีความตั้งใจจะทำในสิ่งที่ตัวเองรักและภูมิใจที่คิดว่าจะทำได้ ด้วยกำลังใจที่ได้รับจาก ลูก จากพี่ๆและเพื่อนๆ
แต่..เมื่อสิ่งดีๆที่ทำให้เรามีความหวังมีพลังในการต่อสู้ ต้องกลับมาทำร้ายเราทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดกำลังใจถดถอยและไม่อยากจะสู้อีกต่อไป หลับก็ไม่อยากตื่น...ไม่มีแม้นแต่เรี่ยวแรงที่จะเดิน...
...
“ใครกำหนด”
“ใครกำหนด”
หลากหลายความนำกล่าวร้อยราวเรื่อง
คำขุ่นเคืองเปลืองจิตต่างคิดหา
เหตุผลอ้างวางกรอมอบศรัทธา
เพื่อได้มาซึ่งการวานวันคอย
โอ้..ใดหนอกำหนดรันทดจิต
ให้ชีวิตรับแต่แพ้เหงาหงอย
เส้นทางฝันฝันวางอย่างเลิศลอย
กลับต้องพลอยอ่อนล้าน้ำตาริน
กรรมเคยสร้างปางไหนให้ปวดปร่า
ชลนาหลั่งไหลดั่งใจสิ้น
ปานเลือดอาบฉาบในขาดใครยิน
สิ้นถวิลห่วงหาอ่อนล้าทรวง
ในความหวังหวังพ่ายกลายสลด
โศกรันทดกฎกรรมช้ำใหญ่หลวง
หรือต้องสิ้นวิญญาณ์ลับลารวง
การถามทวงทั้งหมดด้วยกฎใด
ดังชี้ช่องมองทางเพื่อขวางกั้น
สื่อสารอันรันทดไร้สดใส
หวังสิ่งมุ่งมุ่งหวังสว่างไกล
แต่..ดวงใจถูกปิด จากจิตมาร
โอ้.ชะตาฟ้าสร้างวางเป็นกฎ
ให้รันทดหมดแรงแกร่งห้าวหาญ
เหลือแต่ท้อก่อความตามรังควาน
รอยร้าวรานบั่นทอน...ให้นอนซม...
“สุนันท์ยา”
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้